مسۆولیت گرانیها با كیست؟!
عمر 8 ساله دولت احمدینژاد به روزهای پایانی خود نزدیک میشود؛ 8 سالی که شاید برای دولتمردان مانند برق و باد گذشته است اما قطعا عملکرد مثبت و منفی آنها تا مدتها بر زندگی مردم تاثیر خواهد گذاشت.
سال هشتم هر دولتی را میتوان سال پاسخگویی و ارائه عملکرد آن دولت دانست و شایسته است مسۆولان در روزهای پایانی ماموریت، عملکرد مجموعه تحت مدیریت خود را بررسی کرده و گزارش کاری ارائه دهند؛ اینکه در این چند سال چه کردهاند و تصمیمات آنها و نوع اجرای قوانین چه تاثیر مثبت و منفیای بر اقتصاد مملکت و معیشت مردم و جایگاه کشور در سطح بینالمللی داشته است. اگر فلان هدف به دست نیامده چرا اینگونه شده و چه مشکلات غیرقابل پیشبینیای سر راه اجرای قوانین و تصمیمات بوده است؟ به عنوان مثال اعضای دولت فعلی درسال هشتم باید توضیح دهند چه عملکردی داشتهاند و چگونه آن را انجام دادهاند و آیا به همه اهداف خود رسیدهاند؟ احمدینژاد تنها مسۆول در دولت نهم و دهم است که در این 8 سال در سمت خود ثبات داشته و هیچکدام از وزارتخانهها و معاونتها مدیریت واحدی نداشته و بسیاری از اعضای سابق در میانه عمر دولت به مسیری غیراحمدینژادی رفتهاند. «محمد نجار» تنها وزیری در دولت است که 8 سال وزیر احمدینژاد بوده اما وی هم در یک سمت حضور نداشته و در دوره اول وزیر دفاع و در دوره دوم وزیر کشور بوده است.
احمدینژادی که دوستش میداریم در آستین خود جوابهای بسیار جالبی برای این پرسشها دارد. او میتواند درباره دستاوردهای مسکن مهر بگوید. او میتواند آماری از میزان افزایش تولید بنزین و بینیازی به واردات آن ارائه دهد. او میتواند آمارهای عجیب و غریبی درباره میزان درآمد اجرای قانون هدفمندی یارانهها (که مدیران خود دولت درباره آن آمارها تناقض فراوانی وارد کردهاند)
احمدینژاد در دولت 8 ساله خود شایستهترین فردی است که میتواند عملکرد دولت را بررسی کرده و نتیجه آن را ارائه کند. وی باید بگوید در این 8 سال حوزه سیاست خارجی چه دستاوردی کسب کرده است؟ در حوزه فرهنگ و هنر آیا رشد کردهایم؟ در حوزههای اجتماعی مانند افزایش ازدواج و کاهش آسیبهایی مثل طلاق عملکرد مناسبی داشتهایم؟ دولت در حوزه اقتصاد چه کرده است؟ اشتغال افزایش یافته؟ مشکل مسکن حل شده؟به معیشت مردم توجه شده؟ وضعیت اقتصادی مردم بهتر شده؟ اصلا در این 8 سال غنیتر شدیم یا فقیرتر؟ مشکلاتی مانند گرانی سرسامآور و شوکآور حل شده؟ برنامه کاهش وابستگی به درآمدهای نفتی و رسیدن به اقتصادی که بوی نفت ندهد در چه وضعیتی قرار گرفته است؟ قانون هدفمندی یارانهها که چندین سال است منتظر آن بودیم به درستی اجرا شده؟
قطعا این سوالات پاسخی دارد و احمدینژادی که دوستش میداریم در آستین خود جوابهای بسیار جالبی برای این پرسشها دارد. او میتواند درباره دستاوردهای مسکن مهر بگوید. او میتواند آماری از میزان افزایش تولید بنزین و بینیازی به واردات آن ارائه دهد. او میتواند آمارهای عجیب و غریبی درباره میزان درآمد اجرای قانون هدفمندی یارانهها (که مدیران خود دولت درباره آن آمارها تناقض فراوانی وارد کردهاند) ارائه دهد و حتی میتواند ادعا کند مردم فلان کشور آفریقایی یا آمریکایجنوبی فریاد ایران، ایران سر میدادند و دوست داشتند جای ایرانیها باشند.
به خدا صابون این گرانیها به تن همه ما خورده و دوست داریم بساط گرانی در بازار ریشهکن شود اما چه کسی عامل گرانی است؟ مافیا؟ تحریم؟ آیا مسۆولان و دولتها هیچ سهمی در گرانیها ندارند؟ آیا وقتی رئیس دولت فعلی دولتهای گذشته را مقصر گرانی میدانست و منتقد عملکرد اقتصادی آنها بود -البته ما هم این انتقادات را قبول داریم- میدانست که باید خود نیز به همین انتقادات پاسخ دهد؟
احمدینژاد هفتهای دو، سه سفر استانی میرود و با مردم، علما، نخبگان، ورزشکاران و... در هر استان دیدار میکند و کلی تریبون در اختیار دارد اما وی کمتر به عملکرد دولت در 8 سال گذشته میپردازد. احمدینژاد در این سفرها و دیدارها پرچم تکان میدهد و سخنانی شبیه کاندیداهای ریاستجمهوری ارائه میدهد. شگفتا! رئیسجمهوری که ماههای پایانی دولت خود را میگذراند در حال شعار دادن و برنامه ارائه دادن است! احمدینژاد به جای ارائه دادن گزارش عملکرد میگوید که دست مفسدان اقتصادی را رو میکند و مردم با مسۆولان گرانیها برخورد خواهند کرد! احمدینژاد در سخنان خود میگوید ای کسانی که دولت را عامل اعمال تحریمها میدانید اگر شما دست از دنبالهروی از طراحی دشمن بردارید همین مردم با چند اقدام تمام بساط تحریم و توطئه دشمن را ریشهکن خواهند کرد. البته اگر همراهی هم بکنید این مردم بساط گرانی و توطئهها در بازار را ریشهکن کرده و روسیاهی آن برای شما خواهد ماند!
بله، احمدینژاد سخنان بالا را در جمع مردم ساری گفته و نوید داده مردم بساط گرانی و توطئهها در بازار را ریشهکن کرده و روسیاهی این گرانی و توطئهها بر کسانی که دولت را عامل تحریم معرفی کردهاند، میماند!
به خدا هم نگارنده و هم مخاطبان ما مبارزه با مفاسد اقتصادی را دوست داریم و آرزو داریم که مبارزه با مفاسد اقتصادی فقط یک رویا نباشد. به خدا صابون این گرانیها به تن همه ما خورده و دوست داریم بساط گرانی در بازار ریشهکن شود اما چه کسی عامل گرانی است؟ مافیا؟ تحریم؟ آیا مسۆولان و دولتها هیچ سهمی در گرانیها ندارند؟ آیا وقتی رئیس دولت فعلی دولتهای گذشته را مقصر گرانی میدانست و منتقد عملکرد اقتصادی آنها بود -البته ما هم این انتقادات را قبول داریم- میدانست که باید خود نیز به همین انتقادات پاسخ دهد؟ اصلا سخنان و توجیهات رئیسجمهور درباره به وجود آمدن گرانی و اینکه دولت کوچکترین نقشی در آن نداشته است و اصلا اختیارات و مسۆولیتهای دولتی به گونهای است که اگر دولت هم میخواست، نمیتوانست گرانی به وجود آورد! را قبول میكنیم. خب! دولت آیا هیچ اختیاری نداشت که بساط این گرانی را برچیند یا حداقل پیشبینی کند؟ حالا که گرانی رخ داده آیا هیچ وظیفهای برای مهار گرانی و افزایش قیمتها ندارد؟ خب دولت در این زمینه چه کرده است و آن کاری که کرده چقدر موثر بوده است؟ از آقای رئیسجمهور توقع داریم که در روزهای پایانی حداقل شعار ندهد و بگوید چه کرده است نه اینکه چه خواهد کرد! اگر دولت کاندیدایی هم دارد اخلاق سیاسی و انتخاباتی حکم میکند که خود کاندیدا شعار دهد نه اینکه رئیسجمهور یک ملت که انتقادات فراوانی هم به عملکرد وی وارد است، مانند یک نامزد شعار دهد و رفتار کند.
منبع: وطن امروز