بیماری استیل بزرگسالان
این بیماری ممکن است باعث مزمن شدن آرتریت گردد. التهاب ایجاد شده، مفاصل و مخصوصا مفاصل مچ دست را تخریب می‌کند.
علائم
- گلودرد: یکی از اولین علامت‌های این بیماری می‌باشد. گره‌های لنفاوی در گردن ممکن است متورم و نسبت به لمس حساس شوند.
- تب: ممکن است حداقل تب 38.9 درجه سانتیگراد را برای یک هفته و یا بیشتر داشته باشید. معمولا تب در اواخر بعد از ظهر و غروب بالا می‌رود. برخی اوقات، ممکن است یک و یا دو بار در روز تب کنید، بدین شکل که تب کنید و دوباره خوب شوید و دوباره تب کنید.
- بثورات پوستی: بثورات پوستی صورتی کم رنگ ممکن است با تب بیایند و بروند. این بثورات معمولا در تنه، دست‌ها و پاها ظاهر می‌شوند. تماس فیزیکی از قبیل: مالش پوست ممکن است باعث تحریک این بثورات گردد.
- دردناک و متورم بودن مفاصل: بعد از آشکار شدن علائم بالا و پس از چند هفته، دردناک بودن، گرما و ورم مفاصل آغاز می‌شود. مفاصل زانوها، مچ دست‌ها، قوزک پاها، آرنج‌ها، دست‌ها و شانه‌ها در یک زمان سفت، دردناک و ملتهب می‌شوند. معمولا، درد مفاصل حداقل دو هفته طول می‌کشد. اغلب، بیماران دارای خشکی مفصل صبحگاهی می‌شوند که تا چند ساعت طول می‌کشد.
- درد عضلانی: درد عضلانی همراه با تب می‌آید و ممکن است درد آنقدر شدید باشد که فعالیت‌های روزانه خود را نتوانید انجام دهید.
علائم دیگر عبارتند از:
- درد و ورم شکم
- درد موقع تنفس عمیق
- کاهش وزن
- گاهی طحال و یا کبد ممکن است ورم کنند.
گرچه هنوز علت واقعی این بیماری مشخص نیست، اما محققان بر این باورند که با برخی انواع عفونت‌ها ممکن است این بیماری در افراد شدت بگیرد
البته باید گفت که داشتن علائم بالا به معنای ابتلای صدرصد به بیماری استیل بزرگسالان نیست، چراکه این علائم بسیار شبیه سایر بیماری‌ها از قبیل: مونونوکلئوز و سرطان لنفوئید می‌باشد.
تحقیقات نشان داده است که در 20 درصد بیماران در طی یک سال، تمامی این علائم از بین می رود و دیگر این بیماری برنمی‌گردد.
در حدود 30 درصد بیماران، با وجود از بین رفتن تمام علائم، چندین سال بعد دوباره این علائم برمی‌گردند.
چه مواقعی باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر دارای تب، بثورات پوستی و درد مفاصل شدید، به پزشک مراجعه کنید تا علت دقیق این علائم مشخص گردد.
اگر شما دارای این بیماری هستید و سرفه می‌کنید، تنگی نفس دارید، درد قفسه سینه دارید و دیگر علائم ناشناخته‌ای دارید، به پزشک خود مراجعه کنید.
علت
گرچه هنوز علت واقعی این بیماری مشخص نیست، اما محققان بر این باورند که با برخی انواع عفونت‌ها ممکن است این بیماری در افراد شدت بگیرد.
شرایط این بیماری ممکن است با عفونت ویروسی و یا باکتریایی بدتر شود.
عوامل خطر
سن یکی از بیشترین عوامل خطر می‌باشد.
میزان بروز این بیماری در 15 تا 25 سالگی و در 36 تا 46 سالگی بیشتر می‌باشد.
مردان و زنان در معرض خطر قرار دارند، ولی زنان بیشتر به این بیماری مبتلا می‌شوند.
این بیماری ارثی نمی‌باشد.
عوارض
- تخریب مفاصل: التهاب مزمن می‌تواند باعث تخریب مفاصل شود. شایع‌ترین مفاصل درگیر عبارتند از مفاصل زانو و مچ دست. کمتر مفاصل گردن، پاها، انگشتان و ران مبتلا می‌شوند.
- التهاب قلب: التهاب پرده بیرونی قلب (پریکاردیت) و یا التهاب بخش‌های عضلانی قلب (میوکاردیت) ممکن است بروز کنند.
- تجمع مایعات در اطراف ریه: التهاب ممکن است باعث تجمع مایعات در اطراف ریهها گردد و این تجمع باعث می‌شود به سختی نفس عمیق بکشید.
- آرتریت چند مفصل
تشخیص
هیچ آزمایش تشخیصی برای این بیماری وجود ندارد.
آزمایش‌های تصویربرداری می‌تواند تخریب ناشی از بیماری را نشان دهد.
آزمایش خون می‌تواند سایر بیماری‌ها که علائم آن شبیه این بیماری باشد را رد کند.
درمان
پزشکان از داروهای متعددی برای درمان این بیماری استفاده می‌کنند. نوع دارویی که پزشک تشخیص می دهد، بستگی به شدت علائم و عوارض جانبی دارد.
- داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی ( NSAIDs): این داروها بدون نسخه می‌باشند مثل ایبوپروفن و ناپروکسن. این داروها ممکن است برای بهبود درد خفیف و التهاب مفید باشند. اما باید بدانید که این داروها باعث تخریب کبد می‌شوند، پس باید برای بررسی عملکرد کبد، به طور مرتب آزمایش خون بدهید.
- استروئیدها از قبیل پردنیزولون: این داروها باعث کاهش التهاب می‌شوند، اما ممکن است مقاومت بدن را در برابر عفونت‌ها کم کنند و موجب افزایش خطر بروز استئوپروز (پوکی استخوان) گردد.
- متوتروکسات: معمولا این دارو همراه با پردنیزولون داده می‌شود تا دوز پردنیزولون کم گردد.
- اگر این بیماری برای مدت طولانی باقی بماند و مزمن شود، داروهای سرکوب گر سیستم ایمنی ممکن است نیاز باشند.
درمان های خانگی
- داروهای خود را بشناسید. حتی اگر برخی روزها علامتی ندارید، باید داروهای خود را طبق توصیه پزشک مصرف کنید. التهاب خود را کنترل کنید تا به کاهش عوارض منجر گردد.
- مکمل های غذایی مصرف کنید. اگر شما دوز زیادی از داروی پردنیزولون را مصرف می‌کنید، با پزشک خود درباره مصرف مکمل کلسیم و ویتامین D صحبت کنید تا از پوکی استخوان جلوگیری کنید.
- حرکت کنید. در حالی که شما به علت درد مفاصل، احساس خوبی در حرکت کردن ندارید، اما این را بدانید که ورزش کردن می‌تواند کمک کند تا میزان تحرک بدنی خود را حفظ کنید و از سفتی و درد مفاصل راحت شوید.
مطالب مرتبط:
آرتریت روماتوئید باعث درد مفاصل می‌شود
تشخیص و درمان آرتریت روماتوئید
