خشم و نوستالژی

از سرخ تا گندمگون مقاومت

این اعمال موجب نابودی کامل زندگی بسیاری از فلسطینیان و بخصوص کشاورزان شد. پس در اینصورت، همه دنیا باید انتفاضه فلسطین را مقاومت در مقابل این ظلم ببینند که البته در باطن اینچنین است. اما رسانه‌های غربی این حرکت و جنبش بزرگ را جزئی از «تروریست جهانی» می‌دانند.

«جاناتان شانزر» معتقد است که مقاومت و قیام فلسطینیان بر ضد استعمار انگلیس در دهه 1930 و همتایانش در 1988 و 2000 موجب نابودی نسلهای آنان شد. علاوه بر این، شکل گیری سازمانهای تروریستی هم ناشی از همین مقاومت است.

«کنت اشتاین» نیز به کمک او آمده و در کتاب مشترکشان مینویسد که فلسطینیان با قیامشان علیه اسراییل نشان دادند که قابل اعتماد نبوده و لیاقت اداره یک دولت مشترک و یا دولت مستقل را ندارند.

واضح و مبرهن است که ورود دو سازمان حماس و جهاد اسلامی به عرصه انتفاضه دوم موجب تشدید دشمنی غرب با فلسطین شد. نظامی کردن انتفاضه دوم نشان سیاستهای دورویانه امریکا در قبال مناقشه فلسطین-اسراییل بود. امریکا حمایت کرد و چشم و گوش خود را بست. نخواست که کشتار بی مهابای اسراییل علیه فلسطینیان بیدفاع را ببیند. طبق نسخه آمریکایی مناقشه، اسراییل اجازه دارد که ملت تروریست را پاکسازی کند. پس کشتار کودکان بیگناه در اردوگاههای آوارگان از دید امریکا حکم دفاع از حریم شخصی و اقدامات پیشگیرانه علیه تروریستها را برای اسراییل دارد.

مقاومت که مقاومت است. آنهم بخصوص بر علیه ظلم و استبداد. اما نسخه آمریکایی-صهیونیسم مناقشه این دو، سعی در ارائه چهره‌ای شیطانی از فلسطینیان دارد. بنابراین رسانه های آمریکایی خوش خدمتی خود به اربابان را با جعل تاریخ و ارائه تصویری خشن و تروریست از فلسطینیان نشان میدهند.

طبق نسخه امریکایی-صهیونیستی مناقشه، سربازان اسراییلی که زن و کودک بیدفاع فلسطینی را می کشند، بعنوان نیروی پیشگام در حفاظت از میراث تمدن غرب در مقابل وحشیان فلسطینی شناخته می شوند. این نسخه، فلسطینیان را همانند سرخپوستان وحشی می‌پندارد. آنهم در مقابل مشتی استعمارگر صهیونیست که دولت یهود (!) را در سرزمین یکی دیگر بنا نهاده اند. پس رژیم صهیونیستی به این بهانه آنها را در مناطقی که در محاصره شهرکها و ارتشی بسیار مجهز است، زندانی کرده‌ است.

شاعران فلسطینی هم در مقابل این هجمه بزرگ دشمنی، شعر انتفاضه اول را «شعر سنگ ها»  نام‌گذاری کردند تا بدینوسیله روح مقاومت را در ملت بزرگ خود تقویت کنند. آنها در شعر خود این جعل حقیقت که توسط رژیم صهیونیستی و آمریکا صورت گرفته و تسلیم و ضعف دیگر ملل عرب در مقابل استعمار را میکوبند.این شاعران، در این مسیر از قدرت کلمات بهره می‌برند. با اینهمه، آنها میدانند که عظمت و بزرگی عمل کودان فلسطینی که فقط با یک سنگ به مصاف دشمن میروند در شعر انها نمیگنجد. بنابراین، شاعران فلسطینی به اعماق احساس خواننده سفر میکنند تا تصویر قهرمانانه مبارزه یک کودک و نوجوان با دست خالی در مقابل رژیم استعمار را نشان دهند.

مقاومت کودکان فلسطینی در این اشعار همچون تجسم درد و رنج ملتی نشان داده شده است که تا پای جان برای شرافت و عزت خود مبارزه میکند. شعر مرحله اول یعنی شعر انتفاضه اول با پدیده ای به نام فرهنگ ظلم وذلت و تسلیم کشورهای عرب در مقابل اسراییل به مبارزه برمی‌خیزد.

مرید البرقوتی، شاعر فلسطینی، در مصاحبه ای با عفیف اسماعیل، اینگونه می گوید: در همه اعصار دو فرهنگ با هم دریک زمان وجود داشته است: فرهنگ طاغوت و فرهنگ ازادی. امروزه، انسانیت نیازمند حضور نخبگان آزاده در صف اتحاد جهت ایجاد یک فرهنگ ضد سیاستهای نژادپرستانه، ناعادلانه، و تهاجمی پنتاگون است.

باری، شعر انتفاضه فلسطین با «فرهنگ طاغوت» و با این بی حمیتی در مقابل سیاست حذف فلسطینیان به مبارزه برمی‌خیزد. آنها در این مسیر از چفیه و درخت زیتون بعنوان نماد مقاومت بهره برده و تلاش می کنند تا مبارزه فلسطین را مرکز ثقل مبارزات مقدس جهان نشان دهند. شاعران فلسطینی ترجیح دادند تا در مسیر شروع شعر انقلابی از عنصر «خشم» بجای عنصر «نوستالژی» بهره ببرند. البرقوتی در این مورد می گوید: ما برای مبارزه نیازمند عنصور قدرتمند هستیم. نوستالژی عنصری عاطفی است که توانایی تزریق روح مبارزه به ملت را ندارد. وی می افزاید:  دشمن تو سعی در اعمال خواسته‌اش بر تو دارد. سعی در انزوا، خرد کردن، و بیرون کردن تو از سرزمینت دارد. دشمنت سعی در قطع ارتباط تو از وطن در زمان و مکان دارد. پس تو نباید ضعف و سستی در مقابلش نشان بدهی، بلکه باید با خشم با او مقابله کنی. باید خشمگین باشی تا خشمت به مقاومت و ایستادگی بیانجامد.

ترجمه:محمدرضاصامتی

بخش فرهنگ پایداری تبیان

منابع: پایگاه اینترنتی "دنیای شریف"

پایگاه اینترنتی "آگاهان ملی فلسطین"