آخرین ورژن سبک زندگی!

در عصر حاضر تعداد زیادی از انسان ها زمان خود را به دو قمست عمده تقسیم کرده اند، زمانی که در دنیای واقعی سپری می کنند و زمانی که زندگی سایبری(Cyber Life)  دارند، این تقسیم بندی می تواند خودآگاه یا ناخودآگاه، عمدی و یا سهوی صورت بگیرد. برخی در حد ارسال چند پیام از طریق تلفن همراه و برخی دیگر به اندازه سال ها از عمر خویش را به زندگی سایبری اختصاص می دهند. عده ای بی مهابا در حال کوچ کردن به محیط های سایبر و انتخاب سایبری زندگی کردن به جای واقعی زیستن، هستند و عده ای دیگر از زندگی سایبری و برخی مصادیق آن فراری بوده و واقعی بودن را ترجیح می دهند. (نخستین کسی که واژه فضای سایبر را به کار برد، ویلیام گیتسون نویسنده داستان های علمی- تخیلی، در کتاب نورومنسر (neuromancer) بود.)

به هرحال زندگی سایبری به عنوان بخشی از زندگی انسان موضوعیت پیدا کرده و به علت رشد روزافزون و تأثیرات و تبعاتی که دارد، لحاظ کردن آن و تعیین مۆلفه ها و حدود و ثغورش در مباحث حوزه سبک زندگی از جایگاه ویژه ای برخوردار است.

زندگی سایبری از ترکیب دو واژه زندگی(Life) +  سایبر(Cyber)  ساخته شده است. واژه ی سایبر یکی از پیشوندهای مرتبط با اینترنت است که تاکنون با لغات زیادی ترکیب شده و آن ها را سایبری کرده است. این واژه برای اشاره و یا ساختن واژگان مربوط به فرد، شیء و یا هر چیزی که بخشی از عصر کامپیوتر و اطلاعات است اعم از اینترنت، کامپیوتر، شبکه ها و یا سایر استفاده ها از تکنولوژی های برتر(High-Tech)، به کار رفته است.

سایبر از سایبرنتیکس(Cybernetics)  گرفته شده است. لغت سایبرنتیکس را گروهی از دانشمندان که توسط نوربرت وینر(Norbert Wiener)  رهبری می شدند ایجاد کردند. چندی بعد در سال 1948 از طریق کتاب "سایبرنتیکس یا کنترل و ارتباطات در حیوان و ماشین" (Cybernetics or Control and Communication in the Animal and the Machine) که توسط وینر نگاشته شده بود، رسماً معرفی شد. وینر یک ریاضی دان، مهندس و فیلسوف اجتماعی بود. در تعریف وینر سایبرنتیکس علم مطالعه نظام کنترل ارتباطات و اطلاعات در موجودات زنده و ماشین است.

برای آشنایی بیشتر با نظام کنترل و ارتباطات در سایبرنتیک می توان برای مثال به سیستم عصبی انسان اشاره کرد، در سیستم عصبی انسان مغز به عنوان کنترل کننده، یک سیستم پیام رسان و یکسری اندام وجود دارند. در این سیستم فرمان ارسال شده از طرف مغز توسط سیستم عصبی به اندام ها رسیده و آن ها را به حرکت وا می دارد. وینر ارتباط گیری و کنترل را در تعریف سایبرنتیک در کنار یکدیگر به کار می برد، به این معنا که هنگامی که دو نفر از طریق ارسال پیام با یکدیگر ارتباط برقرار می کند، این امر مستلزم حدی از کنترل از سوی طرفین بر روی پیام و نحوه ی ارتباط است.

تعاریف مختلفی برای فضای سایبر بیان شده است، در یک تعریف فضای سایبر جهان اطلاعاتی است که از طریق اینترنت ایجاد شده و در تعریف دیگر به تمام در هم تنیدگی(Interconnectedness)  و تعاملات انسانی از راه کامپیوترها و ارتباطات مخابراتی بدون در نظر گرفتن جغرافیای فیزیکی گفته می شود. در حوزه علمی تخیلی نیز به نمایش سه بعدی جهان مجازیِ شبکه های کامپیوتری فضای سایبر گفته می شود. برخی نیز فضای سایبر را تنها یک "توهم توافقی" در نظر می گیرند. بزرگترین فضای سایبر شبکه ی جهانی اینترنت است، اما فضای سایبر به اینترنت محدود نشده و کلیه حوزه های تعاملی و ارتباطی انسان را در بر می گیرد. همچنین درباره ی فضای سایبر گفته شده این فضا یک واقعیت مجازی است(Virtual Reality)، بدین ترتیب که اگرچه واقعی نیست اما اثر واقعی دارد.

در این راستا و در پی حملات سایبری در فضای واقعی، اخیرا مرکز فنی ناتو موسوم به "توانمندی‌های واکنشی حوادث رایانه‌ای" (NCIRC) بخش اصلی مبارزه با جرایم سایبری ناتو به حساب می‌آید. این مرکز مسئول دفاع از کلیه سایت ‌های ناتو می ‌باشد. در صورت حمله به سامانه اطلاعاتی ناتو، متخصصان این سازمان در نظر دارند تا سریعاً وارد عمل شده و دست به اقدامات مقابله‌ای بزنند. هدف از این کار، بازگرداندن سامانه‌ها به حالت عادی در سریع‌ترین زمان ممکن اعلام شده است.

"جیمی شیا"، معاون دبیر کل بخش چالش‌های امنیتی نوظهور ناتو، در این خصوص گفته است: "میزان حملات سایبری هر روزه در حال افزایش است، چه این حملات علیه سامانه‌های ناتو باشند و چه علیه سامانه‌های حیاتی کشورهای عضو. ناتو باید قادر باشد تا کمک‌های دفاع سایبری را به اعضای خود ارائه دهد تا آنها بتوانند در مقابل این حملات از خود محافظت کنند، آنها را شناسایی کنند، و به هنگام وقوع آنها، برای محدود کردن خسارات از خود واکنش سریع نشان دهند." بنابر این به این نتیجه می رسیم که فضای سایبر امروزه جزو لاینفک زندگی بشر گشته که ادامه روند زندگی بدون آن غیر قابل تصور می باشد هر چند که گاهی با مخاطراتی نیز همراه است.

منابع: مشرق / گرداب / عصر امروز