مخمل آبی پسیانی

آتیلا پسیانی ابتدای این نشست در مورد تم داستان "مخمل آبی" گفت: مخمل آبی روایتگر داستان پسری است که بعد از تغییر جنسیت دادن در ایران به شکل قانونی، راهی آمریکا می شود که در آنجا با مادر خود به مشکلات روحی _ روانی و رابطه ای بر می خورد.

وی با اشاره به اینکه مضمون تمامی کارهای نمایشی، اجتماعی است، در مورد استفاده از ویدئو پروژکشن در نمایش "مخمل آبی"، عنوان کرد: هر عنصری که در تئاتر مورد استفاده قرار می گیرد اگر فاقد کاراکتر باشد خود را مجزا نشان می دهد به همین علت  اگر من در کارهایم از ویدئو پروژکشن استفاده می کنم تنها بدین خاطر است که آن نیز برای خود کاراکتر دیگری به شمار می رود. کاراکتری که در پیشبرد نمایش موثر است تا جایی که حتی گاهی به کاراکتر اصلی نیز تبدیل می شود.

این کارگردان تئاتر در این باره افزود: من حتی از موسیقی، رنگ و طراحی صحنه نیز به عنوان کاراکتر استفاده می کنم و در واقع موسیقی را نیز طراحی صدا تعریف می کنم.

کارگردان "مخمل آبی" در مورد فضایی که بین تماشاگر و نمایش در کار ایجاد می شود نیز گفت: من سعی کردم فضای مناسبی برای ارتباط تماشاگر با نمایش ایجاد کنم چرا که تماشاگر، مهمترین کاراکتر هر نمایشی محسوب می شود حتی در مواقعی بسان کارگردان است چون به هر موقعیت و فضایی که بخواهد می تواند نگاه کند.

وی با بیان اینکه اساساً طراحی صحنه در تئاتر ایران خیلی کم فهمیده شده است، طراحان صحنه ایران را یک دکوراتور خواند.

پسیانی در مقایسه مخمل آبی با نمایش "تیکی تاکا" با اشاره به اینکه در مخمل آبی سعی در شکل نگرفتن تیک تاکا وجود دارد، افزود: تیکی تاکا در وضوح رابطه قرار داشت و مخمل آبی در ابهام رابطه و در نهایت نیز این دو نمایش با اضافه شدن یک نمایش دیگر در واقع سه گانه ای را تشکیل می دهند.

این بازیگر و کارگردان تئاتر با بیان اینکه فورم، محتوا و دیالوگ مثل سه برادر هستند، افزود: متاسفانه تئاتر ما بروز نیست و از تئاتر جهان خیلی دور هستیم تا جایی که بسیاری از تئاتری های ما از اهالی تئاتر جهان و نوپایان آن که اتفاقاً در نمایش تاثیرگذار بوده و تحولاتی را ایجاد کرده اند بی خبرند.

وی در مورد استفاده از دیالوگ و کلام در کارهای نمایشی خود اظهار کرد: من برای ایجاز کلام بعد از دو نمایش "درد و دل با سگ" و "قهوه قجری" که پردیالوگ هم بودند از سال 79 به بعد با کارهایی چون "گنگ خواب دیده"  به سمت کارهای بی کلام رفتم. "گنگ خواب دیده" 11 سال در خارج از کشور به صحنه رفت و به یکی از پرتماشاگرترین نمایش های ایرانی در خارج از کشور بدل شد.

پسیانی با بیان اینکه در بسیاری از کارهای اخیرم مینیمالیزم فشرده ای را تجربه می کنم افزود: در "مخمل آبی" به عمد، جغرافیای زمان را مدام در ذهن مخاطب می شکنم.

وی در پاسخ به پرسشی مبنی بر این که چرا آثار نمایشی در ایران در قیاس با خارج از کشور، مدت زمان اندکی در صحنه می مانند، با بیان این که هیچ نمایشی در ایران مدت زمان اندکی به اجرا نمی رود، به نقد رابطه اهالی رسانه با تئاتری ها پرداخت و با انتقاد از اینکه معمولاً خبرنگاران نمایش ها را نمی بینند، تاکید کرد: رابطه اهالی رسانه با خانواده تئاتر مخدوش است و در این بین هر دو مقصر هستند. در واقع نه آنها اطلاعات بگیرهای خوبی هستند و نه ما اطلاعات های خوبی در اختیار آنها قرار می دهیم.

این کارگردان تئاتر که سابقه اجرای نمایش های متعددی در خارج از ایران را نیز در کارنامه  کاری خود دارد در این باره  ادامه داد: یکی از وظایف مطبوعات در خارج از ایران این است که اطلاع رسانی پیشاپیش دارند. بدان معنا که آنها بر اساس آن چه در تمرین نمایش می بینند گزارش و اخباری را در اختیار مخاطبان قرار می دهند.

پسیانی بیان کرد: امیدوارم از این پس رابطه اهالی رسانه و تئاتر محکم تر و بهتر شود و اگر مطبوعات طلایه دار اجرای نمایش شوند قطعاً این رابطه مستحکم تر می شود.

وی در پایان درباره انتقاد در مورد زمان برگزاری نشست خبری "مخمل آبی" گفت: اصرار من برای برگزاری هرچه سریع تر این نشست خبری بعد از گذشت چهار شب از اجرای نمایش مخمل آبی به خاطر این بود که اهالی رسانه و منتقدان کار را ببینند تا بر اساس آن بتوانند ضمن اظهار نظر، انتقادهای مثبت و حتی منفی نیز به کار داشته باشند.

نمایش "مخمل آبی" به کارگردانی و نویسندگی آتیلا پسیانی از ابتدای اردیبهشت ماه 92 و از ساعت 20:30 به میزبانی تالار شمس به اجرا رفته است و اجرای آن تا پایان ماه جاری ادامه خواهد داشت.

افزون بر آتیلا پسیانی، محمد چرم شیر نیز دیگر نویسنده نمایش یاد شده، است. همچنین آتیلا، خسرو و ستاره پسیانی و فاطمه نقوی بازیگران مخمل آبی هستند. نشست خبری نمایش "مخمل آبی" به کارگردانی آتیلا پسیانی، صبح امروز تنها با حضور دو رسانه خبری برگزار شد.

بخش سینما و تلویزیون تبیان

منبع:مهر