گرمابخش روزهای سردِ وبلاگ نویسی!
اگر یک وبلاگنویس باشید؛ چه وبلاگنویسِ حرفهای و چه غیر حرفهای، حتماً روزهایی را سراغ دارید که از نوشتن بیزار میشوید و هر کاری میکنید نمیتوانید یک پست ساده را برای وبلاگ تان آماده کنید.
شاید برای شما به عنوان یك وبلاگنویس روزهایی بیاید که حتی فکرتان به خوبی کار نمیکند تا بتوانید ایدهای یا موضوعی را برای نوشتن پیدا کنید. شاید بتوان اسم این روزها را گذاشت روزهای سرد وبلاگ نویسی، چون بلاگر نسبت به وبلاگش بیمیل میشود و حتی حوصله ندارد نگاهی به وبلاگش بیاندازد. آشکارترین نشانه این روزهای سرد این است که فقط دوست دارید در وبلاگهای دیگر بچرخید.
البته اگر وبلاگ تان زیاد مهم نباشد و مخاطب چندانی هم نداشته باشد، اصلاً مسئله مهمی نیست و با چند روز دور شدن از وبلاگ، حال و حوصلهتان روبه راه میشود و میتوانید دوباره وبلاگ نویسی را از سر بگیرید. اما این مسئله، زمانی حاد و بغرنج میشود که وبلاگ پر مخاطبی داشته باشید و روزانه صدها نفر انتظار آپ شدن وبلاگتان را بکشند.
سادهترین اتفاقی که ممکن است بیفتد این است که با دور شدن شما از وبلاگ تان، مخاطبین شما هم از وبلاگ تان دور میشوند و دیگر به شما اعتماد نمیکنند که غذای فکری روزانه آنها را تأمین کنید. بنابراین یا اصلاً به وبلاگ تان نمیآیند و یا چند وقت یکبار به وبلاگ تان سر میزنند. مطمئناً هیچ وبلاگ نویسی دوست ندارد كه مخاطبینش را از دست بدهد. پس چه باید کرد؟ آیا راه چارهای وجود دارد؟
سرد شدن وبلاگنویسی بیماری نیست، اما شباهت زیادی به بیماری دارد، مثلاً اگر کسی دچار این حالت شود مثل یك بیماری، باید تا پایان دوره درمان صبر کند. بنابراین میتوان این مشکل را با چند راه ساده پیشگیری کرد تا وبلاگ دچار مرگ مقطعی نشود:
انگیزه:
برای پیشگیری ابتدایی از این شبه بیماری، باید ابتدا عاملش را پیدا کنیم تا راه نفوذ آن را سد کنیم، مهمترین منشأ این حالت، کمبود انگیزه و عدم اراده کافی برای وبلاگنویسی است. وبلاگنویسی هم مثل بقیه کارها نیاز به انگیزه دارد و وقتی انگیزه به صفر رسید، دیگر حوصلهای برای نوشتن باقی نمیماند.
برای دچار نشدن به کمبود انگیزه، ابتدا باید هدف خود را روشن کنید. این هدف میتواند هر چیزی باشد. مثلاً هدف تان میتواند داشتن یک وبلاگ پر بازدید برای کسب درآمد باشد یا مثلاً یک هدف بهتر؛ مثلاً اطلاع رسانی به مخاطبان تان. در این صورت وقتی به هدف تان فکر میکنید، انگیزه شما دوچندان میشود و هیچگاه احساس خستگی نخواهید کرد.
برنامه ریزی:
یکی از مهمترین راههای رسیدن به موفقیت در زندگی، داشتن یک برنامه واقعی و مناسب است. این مسئله در وبلاگنویسی هم وجود دارد و شما هم اگر برنامه مناسبی نداشته باشید به مشکل بر میخورید. مثلاً ممکن است ساعتها پشت سیستم خود بنشینید و بدون هدف وبگردی کنید و بعد از این که خسته شدید به سراغ وبلاگ خودتان بروید، روشن است که در این حالت، یک کلمه هم نمیتوانید بنویسید. پس مناسب با واقعیات زندگیتان برنامهریزی کنید. البته حواس تان باشد که وبلاگ تان به زندگی شما آسیبی نرساند که این مسئله، خودش نیازمند یک پست جداگانه است.
ایده نگاری:
شاید این حدیث معروف امام علی (علیهالسلام) را شنیدهاید: «فرصتها مثل ابر میگذرند». ایدهها هم مثل فرصتها خیلی سریع میآیند و میروند، اگر ذهن خلاقی داشته باشید، با توجه به این که یک بلاگر هستید، با دیدن هر صحنه یا رخداد در زندگی روزمرهتان، ایدههایی در ذهنتان شکل میگیرند تا تبدیل به یک پست مفید شوند.
این ایدهها همان طور که خیلی سریع به ذهن شما راه پیدا میکنند، همانطور هم از ذهن شما فرار میکنند. بنابراین، هرگاه ایدهای به ذهن تان رسید، خیلی سریع آن را مکتوب کنید. در این صورت، همیشه هنگام نوشتن، لیست بلندی از ایدههای جذاب در پیش روی شما قرار میگیرد و میتوانید به راحتی یک موضوع را برای پست وبلاگ تان انتخاب کنید.
پستهای پیشنویس
یکی از بهترین کارهایی که در این شرایط به کمک شما میآید، داشتن پستهای پیشنویس است. وقتهای خالی خودتان را صرف نوشتن پستهایی کنید که مازاد نیاز وبلاگ شما باشند، در این صورت، هرگاه حوصله نداشتید و یا سرتان شلوغ بود و فرصت نداشتید، میتوانید با انتشار پستهای ذخیره، خیالتان را راحت کنید.
گشت و گذار در سایتهای مرجع
هنگامی که چیزی برای نوشتن ندارید، میتوانید با مراجعه به سایتهای پرمحتوا و مرجع مثل ویکیپدیا، مطالب پست تان را پیدا کنید. مثلاً اگر به تولید محتوی اعتقاد دارید، میتوانید چند مقاله را بخوانید و با ترکیب آنها، محتوای جدیدی تولید کنید.
منبع:
جوان پارسی
باشگاه کاربران تبیان - برگرفته از تبلاگ: دلنشستهها
مطالب مرتبط:
روز جهانی وبلاگ مبارک(ویژه نامه)