تبیان، دستیار زندگی
شرف الدین عاملی نیم قرن تمام با همه توان علمی و معنوی‌اش، با قلم و بیان و عمل صادقانه در ایجاد اتحاد بین مسلمین کوشید و از هیچ سعی و تلاشی دریغ نورزید که بهترین حرکت ایشان در این زمینه تالیف کتاب «الفصول المهمه فی تالیف الامة‌» بود که عملا تاثیر زیادی در
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

سید شرف الدین عاملی منادی وحدت(1)

سید شرف الدین عاملی منادی وحدت(1)
شرف الدین عاملی نیم قرن تمام با همه توان علمی و معنوی‌اش، با قلم و بیان و عمل صادقانه در ایجاد اتحاد بین مسلمین کوشید و از هیچ سعی و تلاشی دریغ نورزید که بهترین حرکت ایشان در این زمینه تالیف کتاب «الفصول المهمه فی تالیف الامة‌» بود که عملا تاثیر زیادی در رفع اختلافات مذهبی بین مسلمین بر جای گذاشت.

سید شرف الدین عاملی منادی وحدت

سید عبدالحسین در سال 1290 «قمری‌» در خانواده‌ای روحانی در کاظمین چشم به جهان گشود. پدر او که از علماء پرهیزکار روزگارش بود از وطن اصلی خود «جبل عامل‌» به عراق مهاجرت کرده بود و سال‌ها در حوزه علمیه نجف و کاظمین علوم و معارف دینی را نزد فقهای بزرگ آن دو حوزه فرا گرفته، به مراحل کمال علمی و اعتقادی دست یافته بود.

عبدالحسین که در سن کودکی همراه خانواده‌اش به نجف هجرت کرده بود، در شش سالگی به مکتب خانه رفت، او در فراگیری قرائت قرآن استعداد بسیار زیادی از خود نشان داد.

در سال 1298 ه. ق در حالی که هشت ساله بود به همراه والدین خود از عراق به وطن اجدادی خویش - جبل عامل - برگشت و آن جا در محضر پدر به فراگیری ادبیات پرداخت و پس از آن به دروس حوزوی مشغول شد.

دوازده سال از ورودش به جبل عامل نگذشته بود که دلش همچنان در تب و تاب و اشتیاق به حوزه علمیه و عتبات عالیات بی قرار بود.

او با سفارش پدر به همراه مادر و همسرش آهنگ سفر کرد. پس از ورود به کاظمین چندی نگذشته بود که به توصیه پدر بزرگ و آشنایانش به شوق دیدار میرزای شیرازی همراه خانواده‌اش به سامرا رفت و حدود یک سال در آن جا ماند.

در این مدت از محضر اساتید معروف آن جا بهره‌های فراوانی برد، تا اینکه پس از گذشت یک سال مرجع تقلید شیعیان جهان آیت الله میرزای شیرازی بنا به عللی سامرا را به قصد نجف ترک کرد و پس از ایشان شاگردان و علماء و مدرسان حوزه علمیه سامرا به سوی نجف مهاجرت کردند.

در این فرصت شرف الدین نیز همراه خانواده‌اش به سوی نجف حرکت کرده پس از دوازده سال تحصیل و تحقیق و مناظرات علمی و اعتقادی با جدیت تمام توانست به مراتب بالای علمی و معنوی دست یافته، به مقام فقاهت و اجتهاد نائل گردد و از فقهای طراز اول نجف اجازات و تاییدات بسیاری دریافت نماید و در سی و دو سالگی مجتهدی کامل و مورد قبول همه گردد.

ایشان پس از دوازده سال دوری از وطن دوباره بار سفر بست و با مولای خود وداع کرده به اتفاق مادر، همسر، فرزندان و بردار کوچکش رهسپار جبل عامل شد و سه سال در کنار پدرش در روستای «شحور» اقامت گزید. شحور در نزدیکی «صور» واقع شده است. صور در آن زمان مجمع شیعیان بسیاری محسوب می‌شد اما فاقد هر گونه مرکز علمی، فرهنگی و دینی بود و تنها یک مسجد کوچک داشت.

در این دوران عده‌ای از مردان مۆمن و آگاه و دلسوز شهر صور که شرف الدین را شناخته بودند جهت دعوت ایشان به شحور رفتند. او که خود از وضع رقت بار شیعیان در صور اطلاع داشت، با موافقت پدر جهت انجام وظیفه به آن دیار هجرت کرد.

پس از ورود به صور اولین اقدام او تاسیس حسینیه‌ای بزرگ بود که بعدا به شکل مرکزی برای برگزاری برنامه‌های گوناگون دینی و اجتماعی درآمد.

ایجاد وحدت بین صفوف مسلمین

شرف الدین عاملی نیم قرن تمام با همه توان علمی و معنوی‌اش، با قلم و بیان و عمل صادقانه در ایجاد اتحاد بین مسلمین کوشید و از هیچ سعی و تلاشی دریغ نورزید که بهترین حرکت ایشان در این زمینه تالیف کتاب «الفصول المهمه فی تالیف الامة‌» بود که عملا تاثیر زیادی در رفع اختلافات مذهبی بین مسلمین بر جای گذاشت.

ماه‌های آخر سال 1329 «قمری‌» شرف الدین برای رسیدن به اهداف خود تصمیم گرفت سفری به مصر داشته باشد. او دریافته بود که بهترین نقطه حرکتش دانشگاه الازهر، بزرگترین مرکز علمی و دینی مسلمانان اهل سنت است. لذا علاقمند بود هرچه زودتر از آن مرکز دیدن نماید و عالمان، مفتیان، محققان و روشنفکران آن جا به ویژه مفتی بزرگ و استاد معروف «شیخ سلیم بشری مالکی‌» را ملاقات کند. ایشان در ملاقات‌هایی که با آنان داشت مباحث زیادی را با آن‌ها به ویژه شیخ سلیم مطرح نمود، و بعد هم با ایشان مکاتباتی انجام داد که حاصل آن کتاب «المراجعات‌» شد.

شرف الدین در مصر ضمن مکاتبه با شیخ سلیم بشری، با دیگر عالمان و دانشوران اهل سنت نیز ملاقات‌ها و مباحثات علمی، دینی و فلسفی زیادی داشت. در این ملاقات‌ها رتبه علمی و برتری او بر همگان آشکار گشت به طوری که بزرگان آنان مثل شیخ محمد نجیب، شیخ محمد عبده و شیخ عبدالکریم الکتانی، با نوشتن تاییدات علمی، مقام علمی و فکری ایشان را گرامی داشته از آن تجلیل کردند.

او در اواسط سال 1330 ه. ق از مصر حرکت کرده عازم لبنان شد و در آن جا خدمات ارزنده‌ای به جامعه مسلمین ارائه داد که به برخی از آن‌ها اشاره می‌شود.


منبع: ماهنامه اطلاع رسانی، پژوهشی، آموزشی مبلغان

تهیه و تنظیم: جواددلاوری، گروه حوزه علمیه تبیان