تبیان، دستیار زندگی
وقتی چینی ‌ها را می‌دیدم که صلوات می فرستند و می‌گویند: اللهم صل علی محمد و علی آل محمد، وقتی تو را می‌بیند اشک می‌ریزد و در آغوش می‌گیرد و می‌گوید این‌ها از نسل پیغمبرند بر خود لازم ‌دانستم این راه پر فراز و نشیب را با وجود همه مشقت‌هایش طی کنم
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

تبلیغ‌ طلبه ‌ایرانی ‌در ‌چین(1)

تبلیغ طلبه ایرانی‌در‌چین(1)

وقتی چینی ‌ها را می‌دیدم که صلوات می فرستند و می‌گویند: 'اللهم صل علی محمد و علی آل محمد'، وقتی تو را می‌بیند اشک می‌ریزد و در آغوش می‌گیرد و می‌گوید این‌ها از نسل پیغمبرند بر خود لازم ‌دانستم این راه پر فراز و نشیب را با وجود همه مشقت‌هایش طی کنم

چندی پیش یک برنامه کوتاهی در تلویزیون پخش شد درباره آخوند چینی. فکر کردم که طلبگی را با چین و ماچین چه کار!؟ همین کنجکاوی برای آشنایی با شخصیت این فرد باعث شد تا بتوانیم او را در اصفهان پیدا کنیم. از هر دری سخن گفتیم. از خاطراتش، مشکلاتی که دست به گریبان بوده و کمک‌هایی که نشده. از سختی‌های این زبان و عزم راسخش که چون کوهی استوار در برابر مشکلات ایستاده است.

عسگر آقایی متولد 22 دی ماه سال 1362 است. سال 80 با دیپلم ریاضی وارد حوزه علمیه شهرستان اهر شد. 2 سال در آنجا بود و بعد انتقالی به حوزه علمیه خوراسگان اصفهان گرفت. تا پایه هشتم هم در خوراسگان بود. بعد از اتمام دوره به مدرسه امام صادق(ع) چهارباغ رفت. نیم ترم هم در مدرسه ملاعبداله تحصیل کرد و بعد در درس خارج فقه و اصول آیت الله مظاهری حاضر گردید.

- چه شد که یک طلبه بین این همه زبان سراغ چینی می‌رود!؟

بنده دو ترم زبان فرانسه را خواندم. آن زمان سال ششم حوزه بودم. البته به دلیل گرفتاری‌هایی که آن زمان داشتم منصرف شدم. بعد یک دوره آموزش زبان چینی را دفتر تبلیغات گذاشته بود. حدس میزدم از آن دوره هایی باشد که دیگر تکرار نشود. لذا وارد دوره شدم. شروع آن در سال 87 بود.

- چند نفر در آن دوره شرکت داشتند؟

ترم اول 24 نفر بودیم. ترم دوم هم 24 ولی ترم سوم با ریزش ده نفری به 14 نفر رسیدیم.

- الان همه آنها مثل شما فعالند؟

نه باز هم ریزش بود. در مجموع حدود 10 نفر طلبه چینی بلد در اصفهان داریم که هشت نفرشان فعال‌ترند.

سال 2009 به دانشگاه زبان و فرهنگ پکن اعزام شدیم و یک دوره فشرده را گذراندیم.

- هزینه اش را پرداختند؟

هزینه ها نصف نصف بود. نصفش را خودمان تقبل کردیم و نصف دیگر را دفتر تبلیغات پرداخت کرد. البته خیلی هزینه زیادی نشد چون دوره یکماهه بود.

- این دوره ها را که می‌گذراندید به عنوان مبلغ هم اعزام می‌شدید؟

بله، سال 2010 به عنوان مبلغ از طرف سازمان ملی جوانان دو بار به اکسپوی 2010 شانگهای اعزام شدم.

- اکسپو!؟ جای خاصی است؟

یک نمایشگاه یا به نوعی المپیک فرهنگی کشورهاست. نمایشگاه خرید و فروش نیست بلکه هر کشوری به عرضه توانمندی‌ها و فرهنگ خود می‌پردازد.

- تحصیل زبان چینی را ادامه ندادید؟

چرا، در سال 2010 دوباره در دانشگاه پکن پیش ثبت نام کردم ولی با وجودی که دعوت نامه هم برایم ارسال شد به دلیل مشکلات مالی نتوانستم بروم. سال 2011 المپیاد مبلغان زبان‌دان برگزار شد و من جزو نفرات برتر شدم. قرار شد کمک هزینهایی هم پرداخت کنند.

- خب پرداخت هم کردند؟

دوره ما سه ماهه بود و یک میلیون و خورده ای دادند ولی حدود 8 میلیون خرج شد! البته در کنار دوره ها بنده به کار تبلیغ هم مشغول بودم.

- مابقی را چطور تهیه کردید، از راه تبلیغ تامین نمی‌شد؟

نه، برای مابقی وام گرفتم!

- با این همه تحصیلات و مشکلات پیش رو اعزام دیگری در کار نبود؟

سال 2012 از طرف سازمان فرهنگ و ارتباطات به چند شهر از جمله پکن و لنجو و شانگهای رفتم.

- سرنوشت آن هفت نفر دیگر چه شد؟ در کار تبلیغ فعال هستند؟

از نظر تبلغی نه زیاد؛ اما سه نفر در چین به تحصیل مشغولند. آقای محمود ظهیری در دانشگاه ملیتهای پکن دکترای ادیان می‌خواند، آقای احسان نوروزیان کارشناسی و آقای پیرولی هم دوره فوق لیسانس علوم سیاسی را می‌گذرانند ولی خب در کار تبلیغ فعالیت چندانی ندارند و فقط به تحصیل مشغولند. بقیه هم در اصفهانند و جایی نرفتند.

- با این همه زحمت حیف نیست؟ یعنی احساس نیاز نمی‌شود؟

نه برعکس؛ بیش از سیصد طلبه نیاز داریم. ولی خب این را هم بگویم از من عسگر آقایی هم که فعالم استفاده نمی‌شود! هرچند خودم من از سال دوم آموزش چینی شروع به وبلاگ نویسی کردم. مطالب وبلاگ هم  درباره ترویج فرهنگ اسلام و تشیع است. این اولین وبلاگ شیعه به زبان چینی هم به حساب می‌آید که نامش عسگر آقایی است. البته عنوانش به چینی می‌شود: «دین اسلام مذهب شیعه»

یک کتابخانه دیجیتال شیعه هم راه اندازی کرده ام که حدود 35 هزار صفحه درباره اسلام و ایران و تشیع به زبان چینی مطلب در آن گردآوری شده است. این هم اولین کتابخانه اسلامی به زبان چینی است. جمع آوری ها با خودم بوده ولی ترجمه ها از افراد چینی یا کسانی است که دکترای زبان چینی دارند چون اگر خودم ترجمه کنم شاید برای یک فرد چینی زبان جذاب نباشد و مثل متن کلاس پنجم ابتدایی به نظر برسد.

- یک سوال اساسی، پیمودن این راه و یادگیری این زبان مغلق و پیچیده سخت نبود؟

چرا سخت نبود!؟

- در بین راه به فکرتان خطور نکرد که رها کنید؟

من از همان ابتدا هم به سختی‌های کار واقف بودم. الان هم سختی و مشکلات فراوانی هست. من آقایی با شهریه ناچیز طلبگی کتاب پست می‌کنم، ارتباط برقرار می‌کنم، خودم کتاب را اسکن می‌کنم، بعد تبدیل به دی وی دی کرده و به همه جای دنیا که طالب و خواهان باشد ارسال می‌کنم. همه این‌ها با همان شهریه طلبگی است. هیچ ساپورتی هم نمی‌شوم. ساپورت من فقط خداست که بهترین پشتیبان است.

- از دفتر تبلیغات یا سازمان فرهنگ کمکی نمی‌شود؟ اصلاً اقدام کرده اید؟

من که بدم نمی اید کمک شود ولی کمک آنها هم به این آسانی نیست و الان از جایی به بنده کمک نمی‌شود.

- چقدر یادگیری این زبان طول می‌کشد؟ با زبان‌های دیگر تفاوتی می‌کند؟

یادگیری و مقدماتش چندین سال طول می‌کشد. آن بخشی که مربوط به صحبت کردن معمولی بود دو سال و نیم طول کشید. خیلی با زبان‌های دیگر متفاوت است. اصلاً بقیه زبانها در برابر چینی سختی ای ندارند. شاید بشود ادعا کرد که یک چهارم چینی کار دارند. البته بنده ترکی استانبولی هم کاملاً بلدم. فرانسوی هم بلغور می‌کنم!

- هدفتان از تحمل این مسیر دشوار چه بود؟

وقتی چینیی‌ها رو می‌دیدم که صلوات می فرستند و می‌گویند: "اللهم صل علی محمد و علی آل محمد"، وقتی چینی ای تو را می‌بیند اشک می‌ریزد و در آغوش می‌گیرد و می‌گوید این‌ها از نسل پیغمبرند، وقتی می‌بینم یک فرد چینی حب اهل بیت دارد بر خود لازم ‌دانستم این راه پر فراز و نشیب را با وجود همه مشقت‌هایش طی کنم.

- این محبین اهل بیت که می‌گویید شیعه اند؟

نه، ولی من به آنها می‌گویم شما اهل سنت دوازده امامی هستید. این‌ها تاثیر پذیرفته از تشیعند. ولی تمام کارها و اعمالشان مطابق فقه اهل سنت است.


منبع: شبکه ایران

تهیه و تنظیم: عبداله فربود، گروه حوزه علمیه تبیان