ابراهیم رستمیان مقدم، مشاور انجمن روابط‌عمومی ایران:
مدرن‌گرایی و نوجویی در روابط‌عمومی‌ها نباید در حد تظاهر باقی بماند
اطاعت كوركورانه و محض از اوامر مدیریتی و لكنت در دفاع از دیدگاه‌های حرفه‌ای، خدمت به مدیریت و سازمان نیست.
دبیرخانه دائمی همایش روابط‌عمومی الکترونیک در آستانه برگزاری هشتمین دوره این همایش دیدگاه‌های ابراهیم رستمیان مقدم، از پیشکسوتان و مشاور انجمن روابط‌عمومی ایران در خصوص ضرورت خداحافظی روابط‌عمومی‌ها با اندیشه‌های مندرس را منتشر کرد.
رستمیان مقدم در این خصوص معتقد است: ایران ما دست‌كم در 20سال گذشته به موازات توسعه كمی و كیفی انواع فناوری‌ها در جهان توسعه‌یافته صنعتی، كم و بیش تلاش كرده با پشتوانه ارز نفتی، بخشی از مدرن‌ترین ابزارهای ارتباطی را در حوزه‌های گوناگون زندگی اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی به كار گیرد. تدارك زیرساخت‌های لازم برای بهره‌گیری همه‌جانبه از این ابزار در اسناد و منشورهای ملی نظیر سند چشم‌انداز20ساله و برنامه‌های پنج‌ساله توسعه كشور به روشنی تصریح شده و تعهدات معین در ابعاد ملی برای عملیاتی كردن این جهت‌گیری‌ها به قانون مبدل شده و صدها میلیارد دلار از سرمایه‌های ملی در این مسیرهزینه شده، هر چند بخشی از این هزینه‌ها صرف محدودسازی دامنه استفاده از همین فناوری‌ها شده است كه جای بحثی جداگانه دارد. وی با اشاره به اینکه به موازات این تحولات باید سازمان‌های دولتی و خصوصی با درك اهمیت و نقش فناوری‌های جدید در كاهش بوروكراسی، سرعت‌بخشی به ارائه خدمات و تسهیلات، روان‌سازی امور و نهایتاً جلب رضایتمندی بیشتر مردم، به استفاده از تجهیزات جدیدتر و كارآمدتر روی آورند، می‌گوید: این موجی بود كه در همان نخستین برآمدهای خود به روابط‌عمومی‌ها نیز رسید. یعنی به حوزه‌ای كه باید نزدیك‌ترین نقطه‌های تماس را بین سازمان و مخاطبانش مدیریت و رصد كند، دامنه تعاملات، آگاهی‌بخشی و اقناع افكار عمومی را وسیع‌تر کرده و همراهی و همدلی میان مخاطبان با سازمان و نیز میان كاركنان و مدیران را تعمیق بخشد.
مشاور انجمن روابط‌عمومی ایران تأکید کرد: به این ترتیب می‌توان گفت طی دو دهه گذشته، میزان رضایتمندی مخاطبان هر سازمان از خدمات و كاركردهای آن، تاحدود زیادی به میزان موفقیت سازمان در بهره‌گیری هوشمندانه و مۆثر از ابزارهای جدید ارتباطی بستگی یافته است. بنابراین هر گاه موضوع داوری درباره نقش و كاركردهای روابط‌عمومی‌ها به میان می‌آید، به ناگزیر نگاه‌ها به سوی چند و چون تلاش روابط‌عمومی‌ها در چگونگی بهره‌مندی از فناوری‌های نوین ارتباطی نیز كشیده می‌شود.
این پیشکسوت روابط‌عمومی که سابقه مدیریت کلان فرهنگی و روابط‌عمومی در دستگاه‌های مختلف اجرایی را در کارنامه خود دارد با طرح این پرسش که آیا ارزیابی عینی از كارنامه روابط‌عمومی‌ها (و حتی مدیران دستگاه‌ها) بدون آسیب‌شناسی این مقوله ممكن است؟ گفت: آیا به صرف ارائه فهرستی بلندبالا از بودجه‌های صرف شده، تجهیزات فراهم آمده، تشكیلات عریض و طویل یا نمایش انواع لوح‌ها و تندیس‌های فلزی، پلاستیكی، كاغذی و مقوایی حاوی عبارات غلوآمیز در تحسین و تكریم خدمات مشعشع این یا آن مدیر، می‌توان به عمق واقعیت‌ها درباره كارآمدی و اثربخشی روابط‌عمومی‌ها دست یافت؟
رستمیان مقدم با تأکید بر اینکه مناسب است برخی از بایدها و نبایدهای ارتباطی، با نگاه آسیب‌شناسانه بازگویی و بازخوانی شود افزود: مدرن‌گرایی و نوجویی در روابط‌عمومی‌ها نباید در حد تظاهر باقی بماند. روابط‌عمومی‌ها انبار وسایل مدرن ارتباطی با مارك و برندهای مشهور جهانی نیستند. این ابزارها باید در خدمت نیروهای ارتباطی متخصص و آگاه به دانش ارتباطات اجتماعی و نهایتاً جلب رضایتمندی مخاطبان قرار گیرد.
او ادامه داد: مدیریت نیروها و ابزارهای نوین ارتباطی باید به كسانی سپرده شود كه مجهز به دانش و تجربه مفیدند، سازمان خود را پاسخگو و شفاف می‌پسندند، برنامه‌محورند و در این راه از پشتیبانی اتاق فكر هوشمند و آینده‌نگر برخوردارند.
مشاور انجمن روابط‌عمومی ایران با اشاره به بودجه‌های هنگفت تبلیغاتی و بهره‌گیری از فناوری‌های نو افزود: این موضوع به تنهایی نمی‌تواند اقناع افكار عمومی را شكل دهد، همدلی مخاطبان را برانگیزد و به تفاهم میان سازمان و مشتریانش یاری رساند. حرف اول در روابط‌عمومی‌ها را همچنان درك درست و به موقع از انتظارات مخاطبان، واقع‌گرایی، صداقت و درست‌گویی در قالب افكار بلند، ایده‌های تازه و جذاب ارتباطی می‌زند.
رستمیان مقدم در پایان طرح دیدگاه‌های خود تأکید کرد: بسته نگهداشتن راه‌های دسترسی مردم و مخاطبان به اطلاعات لازم درباره حقوق و مطالباتشان با وجود انواع وسایل ارتباطی تنها به انزوای روابط‌عمومی (و سازمان‌ها) در میان افكار عمومی كمك می‌كند و از توان نقش‌آفرینی آنها به هنگام فراز و فرودها و بحران‌ها می‌كاهد. اطاعت كوركورانه و محض از اوامر مدیریتی و لكنت در دفاع از دیدگاه‌های حرفه‌ای، خدمت به مدیریت و سازمان نیست. این شیوه‌ها، باعث دلسردی كارشناسان، شهامت‌گریزی در میان آنها و تنزل جایگاه روابط‌عمومی در حد زائده‌ای در تشكیلات اداری خواهد بود. و به این فهرست هر كس به استناد تجارب و دانش خود از آرمان‌های اجتماعی و انسانی روابط‌عمومی می‌تواند نكات مهم دیگری نیز اضافه كند. اگرچه و در هر حال «به عمل كار برآید، به سخن‌دانی نیست...»!
گفتنی است برای نخستین بار در کشورمان قرار است هفته روابط‌عمومی به همت دبیرخانه‌های مشترک روابط‌عمومی الکترونیک و روابط‌عمومی و صنعت از تاریخ 27 اردیبهشت ماه برگزار شود.
برنامه‌ها و جزئیات بیشتر برای مشارکت در برگزاری این هفته در سایت www.eprcenter.ir قابل مشاهده و دریافت است.
منبع: پیام روابط عمومی
تنظیم: هومن بهلولی
