یادگیری الکترونیکی و دانشگاه ها

یادگیری الکترونیکی مهم ترین کاربرد فناوری اطلاعات است که در قالب نظام های مختلف مثل یادگیری رایانه محور، یادگیری بر خط، یادگیری نا برخط، یادگیری شبکه محور و آموزش تحت شبکه ارایه می‌شود.

پیشرفت هر چه بیشتر تکنولوژی و فناوری های آموزشی، باعث شده که جامعه به سمت مسیر جدیدی به نام جامعه اطلاعاتی وارد شود. این مطلب سعی بر این دارد تا جایگاه یادگیری الکترونیکی را در آموزش عالی و روند سریع تر شدن این آموزش را در جامعه بررسی نماید.

امروزه شیوه زندگی مردم در مقوله های مختلف از جمله  کسب و کار و تجارت و تحقیقات و پژوهش ها به گونه ای متحول شده است که پیش از این سابقه نداشته است، هم چنین یادگیری الکترونیکی نیز از این تحولات عقب نمانده و تغییرات بسیاری کرده است.

مقاصد یادگیری الکترونیکی

1. امکان پایدار ماندن برای استاد وجود ندارد، مگر این که بر موضوع آموزشی مورد تدریس تسلط کافی داشته باشد.

2. برقراری عدالت اجتماعی در آموزش برای همه اقشار جامعه وجود دارد.

3. امکان تکرار مطالب بدون اتلاف وقت وجود دارد.

4. تنوع ابزار برای دسته بندی مخاطبان از نظر نوع دسترسی و محدودیت ها و پیش نیازهای علمی برای متون درسی وجود دارد.

5. ایجاد آموزش الکترونیکی برای همگان در جهت کاهش هزینه های تحصیلی خصوصأ برای اقشار محروم وجود دارد.

شالوده یادگیری الکترونیکی

واقعیت آن است که یادگیری الکترونیک‌ از نظر افراد گوناگون معانی متعددی دارد، اصطلاح e-learning برای نخستین بار در سال 2001 جنبه همگانی به خود گرفت، این اصطلاح در آن زمان به معنای آموزش‌ مبتنی بر کامپیوتربود، که از طریق اینترنت ارائه می شد و در واقع جایگزین‌ آموزش مبتنی بر وب‌ شد پس‌ از آن در زمینه ماهیت و مفهوم یادگیری‌ الکترونیکی تعاریف و نظریات متعددی ارایه‌ شد که شاید در هر یک از آن ها تنها به بخشی‌ از ماهیت کلی یادگیری الکترونیکی پرداخته‌ شده است.

با توجه به مطالب حاضر به موارد زیر به منظور بهبود کیفیت یادگیری الکترونیکی دانشگاه ها توصیه شده است:

نمایندگی کنترل کیفیت آموزش عالی، یکی از موسسات فعال در این زمینه می باشد که رهنمودهایی را برای کنترل کیفیت ارایه داده است که شامل:

• سازگاری برنامه آموزشی است به طوری که با ساختار موسسه سازگار باشد. یعنی به طریقی این کار انجام شود که متناسب با حمایت های مالی و قانونی موسسه باشد.
• دوره های آموزشی طوری برنامه ریزی شوند که اهداف دوره تأمین شود.
• امکانات فناوری و نیروی انسانی قابل اعتماد و برداشت مناسب از راندمان کار بهبود و رشد کیفیت را تضمین می کند.
• پشتیبانی های لازم از دانشجو به نحوی که برای وی هدف آموزش از راه دور مشخص شود و حمایت های مالی و آموزشی لازم از وی به عمل آید.
• استفاده از شیوه های متنوع آزمون گیری برای فراگیران

نتیجه گیری:

در عصری زندگی می کنیم که نیاز به افزایش دانش به طور چشمگیری احساس می شود و این نیاز با توجه به حجم زیاد تقاضا برای آن مرتفع نمی شود و روش های سنتی نیز به تنهایی نمی تواند پاسخگوی این نیاز باشد. یادگیری الکترونیکی این بین این توانایی را به فراگیران می دهد تا بتوانند مشارکتی فعال در حیطه آموزش داشته باشند و در رشد هرچه سریع تر آن مۆثر باشند.

یادگیری الکترونیکی مقوله نسبتا جدیدی است که می تواند روش های راهبردی بسیاری در مقوله آموزش ارایه دهد که این ممکن نخواهد شد مگر با استانداردسازی و بالابردن کیفیت و تشخیص نیازهای فراگیران و حل هر چه سریع تر آن ها.

فائزه خاموشی

بخش آموزش الکترونیکی