اقتصاد به حماسه نیاز دارد

اقتصاد ایران قطب هایی درون خود دارد که آن قطب ها نماینده ی اقتصاد ایران هستند، اگر بخواهیم اقتصاد ایران را معرفی کنیم می توانیم به قطب های اقتصاد ایران اشاره کنیم که البته یکی از این قطب ها دولت است. قطب های اقتصادی دیگری هم هستند که قدرت آنها از دولت بالاتر است و این می تواند تهدیدی برای استقلال دولت و وابسته کردن دولت باشد که البته موضوع بحث ما نیست.

آنچه به وضوح مسلم است این است که این قطب های اقتصادی از طریق تجارت به ثروت های هنگفت می رسند و از این رهگذر است که  قدرت آنها را چند برابر می کند.

پیوند قدرت و ثروت که ناشی از خلق ثروت از طرق مختلف غیر از تولید است عاملی می شود که از تولید حمایت نشود چرا که اقتصاد ایران چیزی جزء قطب های اقتصاد ایران نیستند و قطب های اقتصادی به دنبال قدرت بیشترند و این قدرت بیشتر را از طریق تمرکز ثروت یا همان تجارت پول دنبال می کنند.

تولید از دو جنبه برای قطب های اقتصادی ایران واژه ای نکوهیده است، یک آن که سودی ناچیز و هزینه ای بسیار دارد و این یعنی توزیع ثروت و نه تمرکز ثروت که این خلاف مزه قدرت دوستان است.

مصداق فعالیت  قطب های اقتصادی را می توان در افزایش بی شمار پاساژ های تجاری در تهران، قشم و کیش و غیره دانست. پاساژ هایی که مکانی برای فروش محصولات وارداتی این قطب ها می باشد. واردات امری پر سود است چرا که در شرایطی که تولید داخلی در ضعف است، واردکنندگان به راحتی می توانند به چند برابر قیمت خرید، محصولات خود را بفروشند... سود بالای این فعالیت و تمرکز ثروتی که در آن است ( که عامل قدرت است)، قطب های اقتصادی را به سمت خود کشانیده است.

قطب های اقتصادی برای این که از این منشاء درآمدی خود مطمئن باشند و بدانند تا ابد به موهبت ضعف تولید می توانند ارتزاق کنند، سهام شرکتهای تولیدی بسیاری در اختیار دارند. آنها صاحب تولید می شوند نه برای آنکه از تولید قوی به ثروت  برسند، بلکه برای آن که با ضعیف نگه داشتن تولید و حفظ آن، آن هم تنها در حد بقا نه پیشرفت، به سود ناشی از واردات خود مهر تایید برای همیشه بزنند.

تا زمانی که نهادی قدرتمندتر از  این قطب های اقتصادی نباشد نمی توان به بهبود شرایط اقتصاد ایران امیدوار بود چرا که هر نهادی که زور کمتری داشته باشد وابسته به قطب های اقتصادی می شود و در جهت منافع آنها به مولد کشی مشغول می شود. باید کارگروه یا سازمانی متشکل از قوای سه گانه و نخبگان اقتصادی و مدیریتی شکل بگیرد که مستقل باشند و قدرتمند. این نهاد باید نقش رهبری حماسه اقتصادی را بر عهده بگیرد. به عقیده  نگارنده علت عدم توسعه یافتگی اقتصاد ایران، از انجا که اقصاد ایران را قطب های اقتصادی اداره می کنند و آنها نمی خواهند توسعه یافته شویم. به عبارت بهتر منافع مجریان اقتصاد در توسعه نیافتگی است و در صورت توسعه تولید منافع بسیاری از فعالان اقتصادی به خطر می افتد. ، درآمدهای این نهاد از طریق تجارت و ساخت و ساز و غیره نیست، تضمین  کرد.

باید برای خلق حماسه اقتصادی عزمی جهادی و برنامه ای قوی داشت و بدین منظور قوای سه گانه نقشی کلیدی دارند. مجلس باید خلاهای قانونی را پر کند، دولت باید همه تلاش خود را برای تحول اقتصادی و حمایت از تولید ملی به کار ببندد و قوه قضاییه مقابل مفاسد اقتصادی بایستد و از اجرای طرحهای حماسه اقتصادی حمایت کند. حماسه به معنای جنگاوری و سلحشوری است و در جنگ اقتصادی که دشمنان ایران آن را آغاز کردند باید با عملکردی حماسی پیروز شد.