موسسسه فرهنگی و اطلاع رسانی تبیان

خداوند متعال فضيلتِ بزرگى را برای خانه كعبه قرار داده است در شرافت و فضيلت كعبه همين بس، حضرت حق تعالی این خانه را به خودش نسبت داده است.

همان طور که نمی توان در مورد زائد بودن بند ناف شبه کرد در مورد حکمت های آفرینش پوست این عضو نیز نباید قضاوت کرد و ممکن است در آینده فواید بیشتری برای آن کشف شود.

زمانی که حادثه طبیعی مثل زلزله رخ می دهد عده ای بلافاصله آن را نتیجه گناه جامعه و یا آزمایش الهی تلقی می کنند و به جای انجام وظیفه چه برای پیشگیری و چه بعد از حادثه فقط یکجا می نشینند و از انتساب این بلایای طبیعی با ماوراء الطبیعه صحبت می کنند.

هرگاه زمین می‌لرزد یا آب طغیان می‌کند و یا حادثه‌ای رخ می‌دهد که در پی آن، عده‌ای به خاک سیاه می‌نشینند همیشه هستند کسانی که بجای امدادْ در صحنه یا کمک مالیْ از دور و یا گفتن و نوشتن چند جملۀ تسلی‌بخش، تنها وظیفۀ خود را پاسخ به چرایی وقوع این حادثه می‌دانند. این عده خیلی سریع و راحت با خواندن آیه و روایتی علت مصیبتِ‌وارده را معاصی کبیرۀ آسیب‌دیدگان و تحقق وعید الهی مبنی بر مجازات گنهکاران اعلام کرده گاه به کنایه می‌گویند خود کرده را تدبیر نیست و این دقیقاً همان کاری است که برای آسیب‌دیده‌ها به مراتب دردناک‌تر از مصیبت‌وارده است.

به شنیدن یک جمله در مصیبت ها عادت کرده ایم. عیبی نداره امتحان الهی است!! متاسفانه در قشر مذهبی و دینداران، در مصیبت ها و رخدادهای طبیعی یک جمله بسیار شنیده می شود؛ که آزمایش الهی است.

خیلی اوقات عزیزانی سؤال می کنند که آیا ما حق داریم و مجاز هستیم به افرادی چون جن گیر و دعا نویس رجوع کنیم و گرفتاری هایمان را به دست این ها بر طرف کنیم؟ بر آن شده ایم که این مورد را از زبان دین بررسی کنیم ...

ابلیس از آفریدگان خداوند واز جنیان است و مدت‏هاى طولانى خداوند را عبادت كرده بود، و به واسطه نافرمانى از خداوند، از درگاه او رانده شد و از این پس به نام شیطان شناخته مى‏شود. شیطان بر هر موجودى گفته مى‏شود كه انسان را فریب دهد، خواه از جنیان باشد یا از انس

بلا و گرفتاری ها برای کسانی که مقاومت می کنند و ایستادگی نشان می دهند سودمند است و اثرات نیکی درآنان به وجود می آورد. امام صادق (علیه السلام ) مى‏فرمایند: خداوند، مۆمن را از كشاكش زندگى ایمن نساخته، اما از كوردلى در دنیا و تیره روزى در آخرت ایمن ساخته اس

یکی از مسائلی که انسان در طول زندگی خویش با آن دسته و پنجه نرم می کند گرفتاریها و مشکلات است و آدمی گاه در میان انبوه این مشکلات طاقتش طاق شده و زبان به شکوه و شکایت گشوده و وجود آن را جز به ضرر و زیان خود نمی داند. امّا آیا در واقع همین طور است؟ گرفتاری

سختی ،رنج ها و مرارت ها با انسان زاییده شده و جزو لاینفک زندگی اوست از ابتدا با آدمی بوده و تا انتها رهایش نخواهد ساخت و رمز رهایی یکی بیش نیست و آن توحید است

«بلا» آنچه در ابتدای امر از این واژه در ذهن آدمی نقش می بندد جمعی از مشکلات و مصائب است که آدمی را به رنج و زحمت افکنده و سختی هایی را نیر برای او رقم میزند. از این رو بلا آن چیزی است که ناخوشایند انسان بوده و انسان از مواجه شدن با آن ابا دارد

امام صادق(ع) می‌فرماید:همین كه چهار چیز شایع شد [همراه آنها] چهار چیز دیگر پدیدار گردد: هر گاه زنا شایع شد زلزله‏ پیدا شود. هر گاه حكم به‌ناحق شایع شود باران بند آید. هر گاه پیمان با كفارى كه در ذمه اسلامند شكسته شود [و طبق مقررات با آنها رفتار نشود] دول

این تفاوت ها را حتی در میان پیامبران نیز مشاهده می نماییم به گونه ای که پیامبری همانند سلیمان(علیه السلام) برسرزمین پهناوری حکمرانی می نموده و جن و انس و پرندگان در خدمت او بودند،و بادها در اختیارش قرار گرفته و او را به هر مکانی که خواسته بود می بردند، و

گاهی خدا به بنده‏ اش نعمتی را می‏ دهد، او هم آن نعمت را در راه معصیت خرج می‏ کند و با آن گناه می‏ کند.[بحارالأنوار، ج 5، ص 217]

امام صادق (علیه السلام) فرمود: «خداوند هرگاه بنده ای را دوست بدارد، او را در بلا فرو می برد. ای سدید! ما و شما شیعیان روز و شب ها را با بلا سپری می کنیم.

هدف از ابتلا رشد و تکامل استعدادهای آدمی، ظهور لیاقت ذاتی و شئون باطنی، آشکارسازی نقایص و ضعف‎ها و پی بردن به فضایل و کمالات است و درپرتو آن است که اعتراف به ناتوانی‎ها، تضرّع و توبه به درگاه الهی را به همراه می آورد و استحقاق پاداش و یا کیفر مستدل می شود

پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: «همانا بر صالحان سخت گرفته می شود. به تحقیق رنجی به مؤمن نمی رسد، از یک تیغ باشد تا بالاتر از آن، مگر آن که خطایی را از او پاک می کند و او را درجه ای بالاتر می برد.

وجود حوادث سخت گاه در زندگی انسان‌ها ـ از پیامبران بزرگ خدا گرفته تا افراد عادی ـ ضرورت است؛ ضرورت امتحان و آزمایش و شکوفا شدن استعدادهای نهفته و سرانجام تکامل وجود انسان. از این جهت، پیامبران بر همه افراد در مواجه شدن با سختی‌ها اولویت دارند.

در سر دو راهی ها و سختی ها قرار دادن، برای آن است که استعدادهای درونی اش بروز و ظهور کند، یعنی اگر این آزمایش نباشد، او در حد خامی و در حد بالقوه می ماند، این آزمایش است که تکمیل کننده است.

یکی از اسباب برگشت بشر به سوی خدا این است که خداوند انسان را در بوتۀ گرفتاری ها قرار دهد تا انسان عقل و فکر خود را به کار اندازد و از علت سختی ها و بلاها عبرت بگیرد و مسیر خود را به سوی خدا سوق دهد