معاون اسقف مارسی گفت: اولین دلیلی که ما به دیالوگ می پردازیم، این است که خداوند از ما طلبید که به سمت دیالوگ رهنمون شویم و پروردگار ما بی صبر و ناراحت خواهد بود آن لحظاتی که دیالوگمان کاهش پیدا کرده است.
بهدستآوردن این پنج گنج، نه در برزخ ممکن است و نه در قیامت؛ حتی تقلیدی هم نیست و خواهان گنج سعادت یا باید علوم نورانی اهلبیت(علیهمالسلام) را بخواند که ریشهاش در قرآن است و یا از عالمان واجد شرایط بشنود.
فلسفه آفرینش انسان، در فلسفه عمومي خلقت همه موجودات تعريف شده است. این دو ماهيتي جداي از هم ندارند. بايد ديد كه هدف خداوند از آفرينش همه موجودات چيست تا آن گاه فلسفه آفرينش انسان و هدف اصلي آن براي ما روشن گردد.
یکی از مهمترین و خطرناکترین بیماریهایی که نوع بشر به آن گرفتار میشوند، بیماری فراموشی و از یاد بردن مهمترین و زیباترین شاخصهای زندگی الهی وانسانی است.
در دعای جوشن کبیر هزار صفت برای خداوند ذکر شده است. هیچ صفتی، مانع تجلی و ظهور صفت دیگر نیست. خداوند همان گونه که ستار است، «مظهر» و «منتقم» است. نه صفتی جایگزین صفت دیگر می گردد و نه مانع ظهور صفت دیگر می شود. مثلا خداوند "مجیب الدعوات"است. اما دعای هر کسی را در هر شرایط و وضعیت مستجاب نمی کند.
خداشناسی اولین اصل توحید است. امیرالمؤمنین(ع) فرمودند: «اول الدّین معرفته» یعنی ابتدای دین شناخت خداست و بسیار توصیه شده است که حتی در دعا از خدا بخواهیم که به ما نسبت به خودش معرفت (شناخت) بدهد، که دعای زیبا و ژرف «اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی نَفْسَکَ ... – خدایا تو خودت خود را به من بشناسان ...» از جمله این آموزه هاست.
در صفت رحمانیت ، رحمت خداوند به همه مخلوقات از جمله انسانهای مومن و کافر و نیز غیر انسانها تعلق می گیرد اما در صفت رحیمیت، رحمت الهی ویژه ی انسان مومن است و نه تنها غیر انسان را در بر نمی گیرد که حتی شامل غیر مؤمنین نیز نمی شود.
خداوند متعال بدیهیترین و روشنترین حقیقت جهان است، اما علائق دنیوی سبب غفلت انسان از خداست، وقتی غبار این علائق کاذب با روی داد حوادثی کنار رود انسانها با عمق جان خدا را درک میکنند.
منظور از احادیث با این مضمون این است که شیعیان، از جنس اهل بیت هستند. یعنی با رفتار خود، خود را با اهل بیت هم سنخ می کنند. البته احادیث طینت بحث زیادی بر انگیخته و عده ای گمان کرده اند که معنی حدیث، جبر افراد است در حالیکه اختیار انسان قابل انکار نیست و اگر هم امتیازی از طرف خداودن برای کسی در نظر گرفته شود، بر اساس علم پیشین به انتخاب و تصمیم خود او بوده است.
انبیا الهی خداوند را به عنوان یک فرضیه یا بحث نظرى خشک ثابت نمیکنند، بلکه آنان توحید را با تربیت در کنار هم براى مردم مطرح کرده، و ربّ را به عنوان محبوب به مردم معرفى میکنند.
راه عقل يا راه استدلال و فلسفه؛ اين راه گرچه سخت و پر پيچ و خم است و طى آن و فهماندن و فهميدنش نياز به مقدمات زيادى دارد؛ ولى بهترين و محكم ترين طريق خداشناسى و معرفت به حضرت ربوبى است.