آیا آسمان دارای شکاف است؟

آیا آسمان دارای شکاف است؟ نقطه های سیاه مشاهده شده چیست؟ و قرآن در این باره چه اشاره ای داشته است؟

هنگامی که دانشمندان ماده ای سیاه و تاریک را در آسمان  ها رصد کردند ابتدا گمان بر این بود که این نقطه های سیاه شکاف هایی هستند که در آسمان  وجود دارد . اما طولی نکشید تا اینکه مشخص شد این نقطه های سیاه در واقع نوعی ماده ی تاریک می باشند . حتی مشخص شد که این ماده تاریک است که بر توزیع کهکشان ها در هستی تاثیر دارد . این ماده 95 درصد از کل هستی را شامل می شود.

امروزه برای دانشمندان محقق شده است که هستی به میزان 100 % از ماده و انرژی تشکیل می شود .به این صورت که ماده ی عادی و قابل رویت داریم و ماده تاریک و غیر قابل مشاهده و دو نوع انرژی ، یکی از آن ها را می توان اندازه گرفت و شناخت و در مقابل انرژی تاریکی نیز وجود دارد که چیزی از آن نمی دانیم.

تصویر بالا هستی را همانگونه که دانشمندان امروزه به آن معتقدند را نشان می دهد 74% انرژی تاریک و 22% ماده تاریک و 4% نیز ذرات و مواد عادی، این یعنی همه آن چیزی که در هستی می توانیم ببینیم و بشناسیم 4% می باشد ( در صورتی که آن 4% را کامل بشناسیم ،که اینگونه هم نیست! )

پس بهتر است مطلب را به خلاصه بکشانیم و بگوییم که عالم هستی مملو از ماده و انرژی می باشد و هیچگونه فراغ و شکافی در آن وجود ندارد. بلکه بنایی محکم و استوار است که باید در آن بیندیشیم و عظمت خالقش را بستاییم حال به این آیه ی قرآنی عظیم توجه کنید .

خداوند می فرماید: (أَفَلَمْ یَنْظُرُوا إِلَى السَّمَاءِ فَوْقَهُمْ كَیْفَ بَنَیْنَاهَا وَزَیَّنَّاهَا وَمَا لَهَا مِنْ فُرُوجٍ) [ق: 6].

ترجمه: « آیا آنها به آسمانی كه بالای سرشان است نگاه نكردند كه چگونه ما آن را بنا كرده‏ایم؟ و چگونه به وسیله ستارگان زینت بخشیده‏ایم؟ و هیچ شكاف و ناموزونی در آن نیست.»

"و ما لها من فروج (هیچ شكافى در آن نیست ) یا به معنى عدم وجود نقص و عیب و ناموزونى است، چنانكه بعضى از مفسران گفته اند، و یا به معنى عدم وجود شكاف در خصوص آسمانى است كه اطراف زمین را احاطه كرده، و جو زمین نامیده مى شود، و به گفته قرآن ((سقف محفوظى)) است (انبیاء - 32) كه راه را بر سنگهاى آسمانى كه به طور مداوم با سرعت سر سام آورى به سوى زمین مى آید مى بندد، و قبل از وصول به سطح زمین آنها را آتش مى زند و خاكستر مى كند، و همچنین از اشعه هاى كیهانى زیانبخش ممانعت به عمل مى آورد.

وگرنه آسمان به معنى محل ستارگان یك فضاى خالى است كه این كرات در آن شناورند.

در اینجا احتمال سومى نیز وجود دارد و آن اینكه جمله بالا اشاره به نظریه وجود ((اتر)) (اثیر) باشد، مطابق این نظریه تمام عالم هستى و فواصل ستارگان پر است از مادهاى بى رنگ و بى وزن به نام ((اتر)) كه حامل امواج نور است و آن را از نقطه اى به نقطه دیگر منتقل مى كند، طبق این نظریه هیچ شكاف و فرجه اى در تمام عالم آفرینش نیست، و سیارات و ثوابت در ((اتر)) غوطه ورند.

البته این سه تفسیر با هم منافاتى ندارند، هر چند تفسیر سوم كه متكى به فرضیه اتر مى باشد قابل اعتماد نیست، چون موضوع اتر از نظر دانشمندان هنوز به طور قطع ثابت نشده است."( تفسیر نمونه، ج 22 ، ص 234)

منابع :

وبلاگ azkar

سایت kaheel7

وبلاگ عجایب آسمان

سایت پرسمان