شش ترفند برای یافتن موجودات زنده

دانشمندان برای یافتن این همسایگان کیهانی 6 روش را معرفی کرده اند.

1 – به دلیل وجود نورهای مصنوعی، شهرهای کره زمین در شب از فضای خارج از سیاره قابل رۆیت هستند، از این رو این امکان وجود دارد که سیارات فراخورشیدی متمدن و قابل سکونت نیز دارای اینچنین آلودگی های نوری باشند. اما پیدا نمودن چنین موضوعی شاید آنقدرها هم آسان نباشد چرا که اگر تمامی نیروی الکتریکی سیاره برای تولید نور به خدمت گرفته شود، باز هم هزاران بار ضعیف تر از یک بازتاب از نور خورشید بر سطح زمین است.

2- ما قادر هستیم تا به دنبال شواهدی مبنی بر آلوده کننده های شیمیایی در اتمسفر این سیارات فراخورشیدی باشیم. ترکیبات مصنوعی از قبیل CFC می توانند اثراتی از خود بر جای گذارند که مشاهده آن از فواصل بسیار دور را امکان پذیر می سازد. با توجه به این نکته که CFCها به شکل قابل ملاحظه ای پرتوهای مادون قرمز را در طول موج های مشخصی جذب می نمایند، این امکان وجود دارد تا CFCها حتی زمانی که درصد تمرکز آنها کمتر از یک تریلیون بوده نیز قابل شناسایی باشند. اما برای ردیابی چنین گزینه ای نیازمند تلسکوپی فوق العاده حساس و بسیار فراتر از تجهیزات امروزی هستیم.

3 – شکستن اتم ها در طی یک فرآیند اتمی ستاره ای ، می تواند باعث آزاد سازی مقادیر بسیار عظیمی از عناصر نادر از جمله تکنتیوم و نئودیمیوم شود که امکان رۆیت و شناسایی آن در یک نور ضعیف ستاره ای وجود دارد اما ساخت چنین اثری به دست هوشمندان فضایی نیازمند حجم بسیار عظیمی از این مواد است و این در حالیست که کل رآکتورهای هسته ای زمین در طی قرن اخیر تنها 100 تن تکنتیوم تولید نموده اند.

4 – این امکان وجود دارد که یک تمدن در بیرون از محیط زمین خود را به شکلی از شاهکارها و کارهای برجسته عظیم مهندسی که گوی های دایسون نامیده می شوند به عرصه نمایش گذارد. این ساختارهای فرضی، پیله ای شکل بوده و قادر به جمع آوری انرژی خورشیدی است. یک گوی دایسون قادر است به شکل کامل و یا بخشی از نور قابل دید یک ستاره را بلوکه نماید، حال با توجه به این نکته که گوی در اثر تابش ستاره گرم می شود امکان تشخیص پرتوهای مادون قرمز بازتاب شده از سطح آن وجود دارد.  ستاره شناسان تاکنون موفق به کشف هیچ گونه "گوی دایسون" به شکل مشخص نشده اند و چند نامزدی که احتمال تعریف آنها با این پدیده وجود دارد، این امکان را نیز دارا می باشند که تنها ابرهایی از گاز هیدروژن و گرد و غبار مربوط به ستاره های پیر و حتی سیارک ها باشند.

5– به جای بلوکه نمودن نور مربوط به یک ستاره، یک تمدن فرازمینی ممکن است گوی های دایسون را در اطراف ستاره های بسیاری بسازد و دست به ساخت تکه تاریک برجسته ای به نام حباب فرمی (Fermi bubble)  در خانه کهکشانی خود بزند. درست مانند گوی های دایسون منفرد، حباب های فرمی نیز به تابش گرما پرداخته و خود را با پرتوهای مادون قرمز آشکار می سازند.

اما پیدا نمودن آنها هنوز نیازمند مهارت بالایی است. کهکشان های مارپیچ مانند سرشار از گرد و غبار و شکاف های تاریک هستند اما کهکشان هایی که به شکل طبیعی دارای نور یکنواخت تری می باشند، مانند کهکشان های بیضی شکل، نامزد های بهتری برای یافتن حیات فرازمینی می باشند.

6- این احتمال وجود دارد که یک تمدن پیشرفته دست به اصلاح و ایجاد تغییراتی در ستاره مادر خود نماید تا خانه سیاره ای خود را به شکل قابل سکنی درآورد. همانطور که سن ستارگان و مصرف هیدروژن در هسته آنها تحلیل می رود، متورم شده و به غول های قرمز تبدیل می شوند و از این رو می توانند سیارات مجاور خود و حیات را در این مکان ها به خطر انداخته و غرق نمایند.

یک تمدن تکامل یافته می تواند با پیدا نمودن راهی برای تمدید زندگی یک ستاره، دست به جلوگیری از وقوع این بلایا زند. انجام چنین موضوعی نیازمند یک تلاش شگفت آور و فوق العاده عظیم در جهت تغییر شرایط درونی یک ستاره است. برای مثال آمیختن هیدروژن استفاده نشده از بخش بیرونی یک ستاره با هسته، برداشتن بخشی از مواد ستاره و یا تنظیم نرخ چرخش ستاره، به منظور تغییر فشار درونی آن می توانند به تغییر شرایط درونی یک ستاره بیانجامد. این چنین تغییراتی در ستارگان به آن ها مشخصات غیرمعمولی اعمال می نماید و از این رو شواهدی بر وجود تمدن های قدرتمند بیگانه را برای ما به عرصه نمایش خواهد گذاشت.

منبع : ساحل فیزیک