اگر نهرهای بهشتی میخواهید بخوانید!
خیر نام نهرى است در بهشت كه سرچشمهاش كوثر است، و كوثر از ساق عرش سرچشمه گیرد، و بر آن نهر منازل اوصیاء و شیعیانشان بنا شده و بر دو طرف این نهر دختركانى برآیند كه هر گاه یكى از آنها را از جاى برآرند دیگرى بجاى او بیرون آید، و نامشان به نام آن نهر (خیر) نامیده شده است.
خیر چیست؟
افعال آدمی و در کل تمامی امور در کائنات به دو قسم خیر یا شر تقسیم میگردد. سوال اساسی این است که خیر چیست؟ چه چیز را می توان خیر برشمرد و چه چیزهایی خیر نیستند؟
معنی خیر
محمد بن مسلم گوید: از امام باقر(علیه السلام ) شنیدم مىفرمود: خدا در یكى از كتب خود نازل كرده است كه: منم، من خدائى كه شایسته پرستشى نیست جز من، خیر را آفریدم، و شر را، خوشا بر كسى كه به دستش خیر را مجرى كنم و بدا بر كسى كه به دستش بد را مجرى كنم، و واى بر كسى كه بگوید: چطور شده، چطور شده؟ (أصول الكافی/ ترجمه كمرهاى/ ج1/ 443 )
خَیْر چیزى است كه همه كس به آن راغب مىشوند مثل عقل عدل- فضل و هر چیز سودمند دیگر، نقطه مقابل خیر، شرّ است، خَیْر دو گونه است: اوّل- خیر مطلق یعنى چیزی كه در هر حال و به نظر هر كس پسندیده و مورد رغبت است مثل توصیفى كه پیامبر علیه السلام از بهشت فرمود كه «لا خیر بخیر بعده النّار و لا شرّ بشرّ بعده الجنّة».
دوّم- خیر و شرّ مقیّد به این معنى است كه چیزى براى یكى خیر است و براى دیگرى شرّ، مثل مالى كه ممكن است براى زید خیر باشد و براى عمر و شر و بدى، از این رو خداى تعالى خیر را با دو امر توصیف كرده است، در جایى مىفرماید: « إِنْ تَرَكَ خَیْراً » (180/ بقره) و در جاى دیگر فرماید: «أَ یَحْسَبُونَ أَنَّما نُمِدُّهُمْ بِهِ مِنْ مالٍ وَ بَنِینَ نُسارِعُ لَهُمْ فِی الْخَیْراتِ» (55/ مۆمنون).
و سخن خداى تعالى در آیه «إِنْ تَرَكَ خَیْراً» (180/ بقره) یعنى اگر مالى را به ارث باقى گذاشت.
بعضى از علماء گفتهاند: هیچ مالى را خَیْر نمىگویند مگر اینكه زیاد باشد و از جاى پاک به دست آمده باشد. (یعنى مال مشروع، نه هر مال و ثروت ناروائى) چنانكه از امام على(علیه السلام ) روایت شده است كه: یكى از نزدیكان و موالیاش گفت یا امیرالمۆمنین آیا من هم وصیّت كنم؟ گفت: نه زیرا خداى تعالى گوید:
«إِنْ تَرَكَ خَیْراً» (180/ بقره) و تو مال زیادى ندارى كه وصیّت كنى و بنابر همین معنى است آیه وَ إِنَّهُ لِحُبِ الْخَیْرِ لَشَدِیدٌ( 8/ عادیات) یعنى مال كثیر و فراوان. (ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن ج1 / 641 )
خوبى آن نیست كه مال و فرزندت بسیار شود، بلكه خیر آن است كه دانش تو فراوان، و بردبارى تو بزرگ و گران مقدار باشد، و در پرستش پروردگار در میان مردم سر فراز باشى، پس اگر كار نیكى انجام دهى شكر خدا به جا آورى، و اگر بد كردى از خدا آمرزش خواهى.در دنیا جز براى دو كس خیر نیست
خیر نهری در بهشت
حسین بن اعین برادر مالک بن اعین گوید: از امام صادق علیه السّلام پرسیدم: اینكه شخصى به شخص دیگر می گوید: خدایت پاداش خیر دهد، معناى خیر چیست؟ فرمود: خیر نام نهرى است در بهشت كه سرچشمهاش كوثر است، و كوثر از ساق عرش سرچشمه گیرد، و بر آن نهر منازل اوصیاء و شیعیانشان بنا شده و بر دو طرف این نهر دختركانى برآیند كه هر گاه یكى از آنها را از جاى برآرند دیگرى بجاى او بیرون آید، و نامشان به نام آن نهر (خیر) نامیده شده و همین است معناى گفتار خداى تعالى: «در آنها (یعنى در آن بهشت ها) خیراتى هستند زیبا روى» (سوره الرحمن آیه 70) و مقصود گوینده (از جزاک اللَّه خیرا) همان منازلى است كه خداوند براى برگزیدگان و خوبان خلق خود آماده كرده است.
ابوبصیر از امام صادق علیه السّلام روایت كند كه فرمود: همانا در بهشت نهرى است كه در دو طرف آن حوریانى روئیده شده، و چون مرد مۆمنى به یكى از آنها برخورد كند و از آن خوشش آید آن را از جاى بركند، و خداى عز و جل به جاى آن حوریه دیگرى برویاند. (الروضة من الكافی / ترجمه رسولى محلاتى/ج2 /35)
نهج البلاغه و معنای خیر
از حضرت علی علیه السلام پرسیدند خیر چیست ایشان در جواب فرمودند: خوبى آن نیست كه مال و فرزندت بسیار شود، بلكه خیر آن است كه دانش تو فراوان، و بردبارى تو بزرگ و گران مقدار باشد، و در پرستش پروردگار در میان مردم سرفراز باشى، پس اگر كار نیكى انجام دهى شكر خدا به جا آورى، و اگر بد كردى از خدا آمرزش خواهى.در دنیا جز براى دو كس خیر نیست. یكى گناه كارى كه با توبه جبران كند، و دیگر نیكوكارى كه در كارهاى نیكو شتاب ورزد.(نهج البلاغة/ ترجمه دشتى/ حكمت 94)
و درود خدا بر او، فرمود: خیرى كه در پى آن آتش باشد، خیر نخواهد بود، و شرّى كه در پى آن بهشت است شرّ نخواهد بود، و هر نعمتى بىبهشت ناچیز است، و هر بلایى بىجهنّم، عافیّت است.(حكمت 387) چیزى بدتر از شرّ و بدى نیست جز كیفر و عذاب آن ، و چیزى نیكوتر از خیر و نیكى وجود ندارد جز پاداش آن. (خطبه 114)
حضرت علی علیه السلام کتاب قرآن کریم را به عنوان بیان کننده و ممیز خیر از شر معرفی کرده و رجوع بدان را راز دستیابی به خیر و نیکی و پرهیز از شر و بدی دانسته اند. ایشان در اینباره چنین فرمودهاند: همانا خداوند بزرگ كتابى هدایتگر فرستاد، نیكى و بدى، خیر و شر را آشكارا در آن بیان فرمود. پس راه نیكى در پیش گیرید، كه هدایت شوید. و از شر و بدى پرهیز كنید تا در راه راست قرار گیرید. (خطبه 167)
در ملک جهان منفعت و سودى نیست آسایش نفس هیچ موجودى نیست
هر روز ز روز پیشتر تیرهتر است وز دهر امید خیر و بهبودى نیست
مریم پناهنده
بخش نهج البلاغه تبیان
منابع:
1. نهج البلاغه / ترجمه دشتی
2. دیوان امیرالمومنین علیه السلام/ میبدی، زمانی
3. الروضة من الكافی / ترجمه رسولى محلاتى/ ج2
4.أصول الكافی / ترجمه كمرهاى / ج1
5. ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن ج1