تاثیر پیکاسو: از هنری مور تا دیوید هاکنی

حسن نمایشگاه در ارائه آثار شناخته شده پیکاسو نیست(چرا که میزان آثار او و پراکندگی آنها در نقاط مختلف دنیا، مانع از خلق یک نمایشگاه بزرگ و جامع از آثارش است)، اما نقطه قوت آن در ارائه ملموس تاثیری است که پیکاسو بر هنرمندان نابغه دیگری چون هنری مور و فرانسیس بیکن داشته است.

هر چند تعداد آثار ارائه شده از پیکاسو، چشمگیر است و دوره های مختلف کاری او (حتی از نقاشی های امپرسیونیستی اش در نوزده سالگی؛ که کمتر دیده شده اند) را در برمی گیرد، اما کنار هم نهادن آنها در کنار آثار هنرمندان تاثیرگرفته (به ویژه در غرفه مثلاً هنری مور) ازآن فرصت های شگفت انگیزی است که برای علاقه مندان هنر، کمتر پیش می آید.

نمایشگاه سعی دارد تاثیر بریتانیا در آثار پیکاسو را هم واشکافی کند. نمایشگاه از اولین حضورهای آثار پیکاسو در بریتانیا و خرید آثار او در این کشور آغاز می شود و رفته رفته به فعالیت های او در بریتانیا از جمله فعالیت در باله روس و طراحی لباس و صحنه برای آنها در لندن می پردازد و سرانجام با تاثیرگرفتن هنرمند بریتانیایی معاصری چون دیوید هاکنی از او به پایان می رسد.

حجم تاثیرپذیری هنرمندانی که در این نمایشگاه آثاری از آنها در کنار آثار پیکاسو قرار گرفته، بسیار متفاوت به نظر می رسد: از تاثیرپذیری بلامنازع هنری مور تا تاثیرپذیری قابل سوال دیوید هاکنی(هرچند هاکنی می گوید در سال 1960 از نمایشگاه پیکاسو گالری تیت هشت بار دیدن کرده و تمام عمر عاشق آثار پیکاسو بوده، اما به گمانم رگه های عملی تاثیرپذیری به هیچ عنوان قابل قیاس با هنرمندان دیگر این نمایشگاه نیست). از طرفی آثار ارائه شده هم کیفیت های متفاوتی دارند و از شاهکارهای تلخ فرانسیس بیکن تا نقاشی های نه چندان شگفت انگیز گراهام ساترلند را در برمی گیرند.

تاثیر بر هنرمندان دیگر

از سویی به نظر می رسد تاثیر پیکاسو را می توان به نحوی در آثار هنرمندان دیگری چون باربارا هپورث- مشهورترین مجسمه ساز زن تاریخ بریتانیا- هم جست و جو کرد؛ اما این جا تنها به دیدار او و شریک زندگی اش بن نیکلسون با پیکاسو در پاریس اشاره شده و تنها آثاری از بن نیکلسون را شاهدیم (که ناگفته نماند تاثیر عمیق پیکاسو را در آنها می توان دید و شاید بتوان برخی از آنها را شاهکار خواند).

این نمایشگاه صد و پنجاه اثر را در خود جای داده که شصت تای آنها کار پیکاسو هستند. دیگر آثار ارائه شده در این نمایشگاه به ترتیب سال و قرار گرفتن در غرفه های نمایشگاه متعلق اند به: دانکن گرانت، ویندهام لوئیس، بن نیکلسون، هنری مور، فرانسیس بیکن، گراهام ساترلند و دیوید هاکنی.

از آثار معروف پیکاسو در این نمایشگاه باید به سر یک مرد(1912) اشاره کرد که پیش از جنگ جهانی اول در بریتانیا به نمایش درآمده؛ زمانی که کوبیسم برای اولین بار به مخاطبان بریتانیایی معرفی شد.

اما شاید یکی از شگفت انگیز ترین آثار پیکاسو در این نمایشگاه، زن گریان(1937) است که به موزه تیت تعلق دارد. این اثر که در سال های پختگی کامل پیکاسو نقاشی شده، دنیای پیچیده این نقاش شگفت انگیز را با ما قسمت می کند. در این نقاشی، پیکاسو به مهمترین مایه مورد علاقه اش یعنی نفوذ به درون ذهن پیچیده انسان و برداشتن صورتک (ماسک) از چهره ما می پردازد و با قدرت دست و تصور قابل ستایش اش چهره دیگرتری از انسان ارائه می کند که با دید و نگاه تمام هنرمندان پیش از خود متفاوت است.

منبع:  beaux arts