تبیان، دستیار زندگی
هر کدام از سیارات منظومه شمسی ما، با بهترین عکسی که تا کنون از آن تهیه شده است معرفی می‌شود. در این گزارش تصویری به تک تک همسایه‌های کیهانی خود سلامی می‌کنیم.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

حیرت‌انگیزترین تصاویر 8 سیاره منظومه شمسی


هر کدام از سیارات منظومه شمسی ما، با بهترین عکسی که تا کنون از آن تهیه شده است معرفی می‌شود. در این گزارش تصویری به تک تک همسایه‌های کیهانی خود سلامی می‌کنیم.

حیرت‌انگیزترین تصاویر ۸ سیاره منظومه شمسی

تیر (عطارد): این عکس که توسط فضاپیمای مسنجر ناسا گرفته شده است، کامل‌ترین تصویری است که تا کنون از تیر تهیه شده است. این عکس به تازگی و در تاریخ 22 فوریه 2013 / 4 اسفند 1391 گردآوری شده است.

تیر تندروترین سیاره منظومه خورشیدی است که با سرعتی حدود 48 کیلومتر بر ثانیه، هر 88 روز یک بار خورشید را دور می‌زند.از این رو سیاره‌ای گریزپاست که دیدنش آسان نیست و به همین دلیل است که شاید یونیان به آن لقب مرکوری یا «پیک خدایان» را داده بودند.

حیرت‌انگیزترین تصاویر ۸ سیاره منظومه شمسی

ناهید (زهره): تاریخ این عکس به سال 1996 / 1375 باز می‌گردد؛ زمانی‌که کاوشگر ماژلان در مدار این سیاره قرار داشت. اگرچه این کاوشگر که با نام نقشه‌بردار راداری ناهید نیز شناخته می‌شد از سال 1989 / 1368 در مدار قرار داشت؛ اما این عکس بهترین تصویری است که طی ماموریت طولانی آن از دومین سیاره منظومه شمسی تهیه شده است. لکه‌های تیره سرتاسر سیاره حاصل برخوردهای شهاب‌سنگی هستند و آن منطقه روشن سمت راست مرکز سیاره، رشته کوه عظیم Ovda Regio است.

این سیاره نزدیک‌ترین سیاره به زمین است و بعد از ماه، درخشان‌ترین جرم آسمانی طبیعی است که به هنگام شب از زمین رویت می‌شود. ناهید داغ‌ترین سیاره در منظومه خورشیدی است. جو ضخیم و غلیظ آن موجب می‌شود که دیدن سطح آن از طریق رصد، دشوار باشد.

حیرت‌انگیزترین تصاویر ۸ سیاره منظومه شمسی

زمین: 40 سال پس از آنکه عکس معروف «تیله آبی» نشان داد که سیاره ما از فاصله دور چطور به نظر می‌رسد، ناسا این نسخه به روز شده آن را منتشر کرد؛ عکسی که توسط ماهواره NPP گرفته شده است.

حیرت‌انگیزترین تصاویر ۸ سیاره منظومه شمسی

بهرام (مریخ): برای دیدن بهترین عکس بهرام باید به سال 1980 / 1359 بازگشت. اگرچه تلاش‌های اخیر در خصوص مریخ به برخی از باکیفت‌ترین تصاویری بدل شده‌اند که تا کنون از سیاره سرخ به دست آمده‌اند؛ اما اغلب آنها از فاصله نزدیک و یا از روی سطح سیاره گرفته شده است. اگرچه همه آنها تصاویری حیرت‌انگیز هستند، اما عکسی که بتواند معرف بهرام باشد باید به سبک عکس‌های «تیله‌ای» گرفته شده باشد. این عکس باشکوه‌ترین عکس این سبک به شمار می‌رود، و نتیجه کنار هم چیدن تصاویر تهیه شده توسط مدارگرد وایکینگ 1 است. عارضه زخم‌مانند وسط عکس Valles Marineris است، دره‌ای عظیم در امتداد استوای سیاره که بزرگ‌ترین دره در تمام منظومه شمسی محسوب می‌شود.

مشتری از هر سیاره دیگری در سامانه خورشیدی سنگین‌تر است. جرم آن 318 بار بیش تر از زمین است ولی با این جرم زیاد، کم و بیش دارای چگالی کمی است

مریخ دو ماه کوچک به نام‌های فوبوس و دِیموس دارد که ظاهری نابسامان دارند. این دو ماه شاید شهاب‌سنگ‌هایی هستند که در مدار مریخ به دام افتاده‌اند. اگر شخصی در سطح مریخ باشد خواهد دید که فوبوس سه بار در یک روز طلوع و غروب می‌کند. چنانچه از  مریخ به دیموس نگاه کنیم این ماه بیشتر همانند به یک ستاره خواهد بود تا یک ماه.

حیرت‌انگیزترین تصاویر ۸ سیاره منظومه شمسی

برجیس (مشتری): این عکس در نوامبر 2003 / آبان 1382 توسط دوربین نصب شده بر روی فضاپیمای کاسینی ناسا و هنگام سفر آن به سوی سیاره کیوان تهیه شده است. هر چیزی که شما در این عکس می‌بینید، در واقع مجموعه‌ای ابر و نه سطح سیاره است. حلقه‌های سفید و برنزی هر کدام انواع مختلفی از پوشش ابری هستند. نکته برجسته عکس این است که رنگ‌های آن بسیار نزدیک به چیزی هستند که چشم انسان می‌بیند.

مشتری از هر سیاره دیگری در سامانه خورشیدی سنگین‌تر است. جرم آن 318 بار بیش تر از زمین است ولی با این جرم زیاد، کم و بیش دارای چگالی کمی است. میانگین چگالی آن 1,3 گرم در سانتیمترمکعب می‌باشد که اندکی از چگالی آب بیشتر است.

حیرت‌انگیزترین تصاویر ۸ سیاره منظومه شمسی

کیوان (زحل): زمانی‌که کاوشگر کاسینی پس از سفری طولانی و عبور از کنار برجیس بالاخره به کیوان رسید، مشخص شد که تحمل این همه سختی ارزشش را داشت. عکس‌های تهیه شده توسط کاسینی از کیوان و ماه‌های آن فوق‌العاده هستند. این عکس از کنار هم گذاشتن عکس‌های گرفته شده از کیوان حین اعتدال سیاره در ژوئن 2008 / خرداد 1387 به دست آمده است؛ ترکیبی از 30 عکس که در فاصله 2 ساعت گرفته شده است. در زمان گرفتن این عکس‌ها، کاسینی در فاصله حدود یک میلیون و دویست هزار کیلومتری و زیر صفحه استوایی سیاره قرار داشت.

حیرت‌انگیزترین تصاویر ۸ سیاره منظومه شمسی

اورانوس: در سال 1986 / 1365 زمانی‌که فضاپیمای ویجر 2 در سفر خود به سوی مقصدی نامعلوم از کنار نخستین «غول یخی» منظومه شمسی گذشت، این سیاره چیزی به جز کره‌ای سبزآبی بدون هیچ عارضه‌ای به نظر نمی‌رسید. دلیل این امر وجود غباری از ابر متان است که آخرین لایه گازهای یخ‌زده این سیاره کمتر شناخته شده منظومه شمسی را تشکیل می‌دهد. تصور می‌شود که ابرهای آب جایی در زیر این سیاره وجود دارد؛ البته نمی‌توان از بابت این موضوع مطمئن بود.

محور گردش اورانوس به دور خودش انحرافی در حدود 98 درجه دارد. تنها ناهید کجی محور بیشتری از اورانوس و برابر 177 درجه دارد.اما علت این کجی احتمالا برخورد جسمی به ابعاد زمین به این سیاره و در اوایل دوران زندگی‌اش بوده‌است.  البته کاندیدهای دیگری هم مطرح هستند مانند برخورد یک دسته بزرگ از دنباله‌دارها در اوایل تشکیلش که این خود وجود یک اقیانوس بزرگ داخلی آن را نیز توجیه می‌کند.

حیرت‌انگیزترین تصاویر ۸ سیاره منظومه شمسی

نپتون: نپتون آخرین سیاره منظومه شمسی بر اساس نظر فنی اخترشناسان است. کشف این سیاره در سال 1846 / 1225 و بر اساس محاسبات ریاضی صورت گرفت. تغییرات مداری اورانوس بود که باعث شد الکسیس برووارد اخترشناس به این کشف برسد که باید سیاره دیگری در ورای اورانوس وجود داشته باشد. شاید این عکس چندان عکس خوبی نباشد، چرا که فضاپیماهای ساخته دست بشر تنها یکبار از این سیاره بازدید کرده‌اند. ویجر 2 تنها کاوشگری است که در سال 1989 / 1368 از کنار این سیاره عبور کرده است. به سختی می‌توان حسی از اوضاع در سطح نپتون داشت؛ چرا که دمای آنجا تنها اندکی بالاتر از صفر مطلق است، و شدیدترین بادهای منظومه شمسی با سرعت بالغ بر 2100 کیلومتر بر ساعت در آن می‌وزند. در حقیقت اطلاع ما از نحوه شکل‌گیری این سیاره و یا عملکرد آن بسیار ناچیز است.

معمولاً همه این سیاره را به رنگ آبی می‌شناسد و به این علت است که گاز متان حاضر در جو نپتون رنگ سرخ را جذب کرده و آبی حاصل از طیف نوری خورشید را بازمی‌تاباند.

فرآوری: م.ح.اربابی فر

بخش دانش و زندگی تبیان


منبع: خبرآنلاین