به دنبال یه تیکه آرامش!
*مشکلت را بشناس
برای این ناراحتی که یک راننده موقع رد شدن از خط عابر برایت بوق کشدار زده یا به خاطر این که امروز باید سر کلاس کنفرانس بدهی؟ بنشین و فکر کن که چه چیزی آزارت می دهد ومشکلت دقیقا چیست. حتی اگر امکان تغییر منبع مشکل را نداری، باید قدرت واکنش نشان دادن در برابرش را داشته باشی.
*قبل از فاش کردن فکر کن
به دوستت تلفن کن یا حضوری مشکلت را با او در میان بگذار. این کار می تواند موجب آرامشت شود. اما خیلی هم برای این کار عجله نکن و قبلش کمی به مشکلت فکر کن و بگذار در ذهنت ته نشین شود. گذشته از دردسرهای ناشی از در میان گذاشتن مشکلات با دیگران، گاهی همدردی بیش از حد دوستان فقط استرست را بیشتر می کند.
*نقشه داشته باش
نگرانی مشکلی را حل نمی کند.با مشکلت چشم در چشم شو و برای حلش نقشه ای مشخص داشته باش. بعضی مشکلات را می توان با یک اقدام مشخص حل کرد، اما برای حل بعضی مشکلات نیاز به اقداماتی چند مرحله ای داری، اقداماتی که باید در یک دوره ی مشخص زمانی به انجام برسند.
*انرژی ات را آزاد کن
یک کار فیزیکی سنگین مثل ورزش انجام بده تا هورمون هایت به تعادل در بیایند. بعدش هم یک موسیقی آرامش بخش خیلی می چسبد.
*نفس بکش
نفس عمیق بکش، پنج ثانیه نفست را نگه دار و بعد به آرامی و در عرض پنج ثانیه، نفس را از دهنت بیرون بده. این کار را آن قدر ادامه بده تا به آرامش نسبی برسی. نگاه کردن به یک چیز مثبت مثل یک منظره ی زیبا هم می تواند مفید باشد. در ضمن سعی کن از منبع نگرانی فاصله بگیری و خودت را در فضای کم تنشی قرار دهی.
*واقع بین باش
اگر مشکلت به طور کامل از کنترلت خارج شده است و کاری از دستت برنمی آید، دست از نگرانی بردار. اگر تلاش هایت نتیجه ی خیلی خوبی نداد، ناامید نشو. به یاد داشته باش که همیشه همه ی هدف ها به طور کامل به دست نمی آیند. در این جور مواقع خوب است که توقعت را با دنیای واقعی هماهنگ کنی.
بخش کودک و نوجوان تبیان
منبع: همشهری دوچرخه
مطالب مرتبط:
