یاد سیّدالشّهداء روح بزرگ امام را به اهتزاز مىآورد
در مثل چنین روزى ( سوم ماه شعبان ) بیش از همه چیز، انسان به یاد امام بزرگوار و عظیمالشأنِ فقیدمان - آن خورشید درخشان زندگى و آن برق لامع تاریخ پُرفراز و نشیب ما - مىافتد كه در چنین روزى، مثل بعضى از مناسبتهاى دیگر، در هیجان و حال مخصوص و خصوصیات روحى عجیبى قرار مىگرفتند. یاد پاسداران و این جوانان عاشق مؤمن مخلص فداكارى كه نظیرشان را در طول تاریخ كم مىشود پیدا كرد؛ ایشان را به هیجان مىآورد. یاد سیّدالشّهداء - حسین بن على(علیهالصّلاة والسّلام) - روح بزرگ آن بزرگوار را به اهتزاز مىآورد و در معنویت همه جانبهى وجود مقدس سیّدالشّهداء، غرق مىشد. همچنین، یاد ماه شعبان و مناجات شعبانیه و معنویات این ماه و استقبال ماه مبارك رمضان، به ایشان حال و معنویت خاصى مىداد.
شهادت، بدون حركت به سمت انقطاع بهوجود نمىآید
وجود مقدس سیّدالشّهداء(علیهالسّلام)، اگر چه بیشتر با بُعد جهاد و شهادت معروف شده، لیكن آن بزرگوار در حقیقت مظهر انسان كامل و عبد خالص و مخلِص و مخلَص براى خداست. اساساً جهاد واقعى و شهادت در راه خدا، جز با مقدمهیى از همین اخلاصها و توجهها و جز با حركت به سمت «انقطاع الىاللَّه» حاصل نمىشود.
در این مناجات شعبانیهى عالیةالمضامین مىفرماید: «الهى هب لى كمال الانقطاع الیك». این كمال انقطاع به سوى خدا و از همه چیز گسستن و همهى قیود و دنبالهها را در جهت حركت به سمت محبوبِ واقعى بریدن و به آن سمت پرواز كردن، چگونه براى انسان حاصل مىشود؟ شهادت كه قلهى فداكارى یك انسان است، بدون حركت به سمت انقطاع و بدون تلاش و مجاهدت براى ایجاد «انقطاع الى اللَّه»، براى انسان به وجود نمىآید. هرگاه انسان تلاشى انجام داد و قدمِ اول را با همت و عزم و اراده برداشت، آن وقت خداى متعال راه را باز مىكند و قدمها یكى پس از دیگرى، به سمت نورانى شدن دل و پُرنورشدن وجود انسان برداشته مىشود.
شما همت مىكنید، راه را مىپیمایید و خداى متعال هم در ادامهى راه، به شما كمك مىكند و كار را آسان مىسازد و - همانطور كه این بزرگوار در مناجات شعبانیه درخواست كردند - كمال انقطاع الىاللَّه را ارزانىِ شما مىكند.
تدبر و توجه به این مضامین و الفاظ و انس با آنها، براى یكیك كسانى كه مىخواهند به وظایف بزرگ خود عمل بكنند، واجب و لازم و ضرورى است.
موفقیتهاى امام مرهون ارتباط با خدا
اعتقادم این است كه اگر امامِ بزرگوارِ بىنظیرِ ما - كه واقعاً در میان مردم این زمان، نظیرى براى ایشان نمىشناسیم و بعد از ائمهى هدى و اولیاءاللَّه(علیهمالسّلام) نظیر ایشان را بسیار كم سراغ داریم - با این مفاهیم مأنوس نبود و با مناجات و دعا سروكار نداشت و اهل تضرع و استغفار و استغاثه و گریه و توسل نبود، بسیار بعید بود كه خداى متعال این همه توفیق را به ایشان ارزانى بدارد. موفقیتهاى این بزرگوار، بهمیزان زیادى مرهون همین ارتباط با خدا و باز بودن راه دلِ او با درگاه الهى و استغاثه و مناجات و دعا بود. انسان، پیشرفت لحظه به لحظهى این مرد معنوى و الهى را در طى سالهاى اخیر احساس مىكرد. هر ماه رمضانى كه بر این بزرگوار مىگذشت، انسان مىدید كه نورانیتر شده و خداى متعال او را هدایت مىكردهاست.
راهى را كه ما در طول این یازده سال پشت سر امام طى كردیم، راهى نبود كه به طور طبیعى و بدون هدایت و حمایت و كمك الهى بتوانیم آن را طى كنیم. از پیچ و خمهاى عجیبى عبور كردیم و به بركت رهبرى امام(ره)، فراز و نشیبهاى عجیبى را پشت سرگذاشتیم و این نبود مگر آن كه هدایت الهى ما را كمك مىكرد.
عقیدهى خود ایشان هم همین بود و من از ایشان این حرف را شنیده بودم كه مىگفتند: «من از اول انقلاب، احساس مىكنم دست هدایتى ما را كمك مىكند و پیش مىبرد و راهها را در مقابل ما باز مىكند». حقیقت هم همین بود و خداى متعال این هدایت را در مقابل مجاهدت و خلوص و صفا و نورانیّت، ارزانى مىدارد.
هدایت الهى، به انسانهاى غافل نمىرسد. این كه در همین مناجات شعبانیه مىفرماید: «و انر ابصار قلوبنا بضیاء نظرها الیك». این نورانى كردن چشم دل و روشن كردن حقایق براى دل بیدار و چشم بصیر مؤمن، رایگان به دست نمىآید و بدون مجاهدت و تلاش و ارتباط با خدا، امكان ندارد تحقق پیدا كند.
مردم بایستى ارتباط با خدا را در خود تقویت كنند
امروز در سطح كشور، توصیهى ما به عموم مردم - بخصوص كسانى كه عشق و علاقهى بیشترى به این انقلاب و محصول آن دارند - همین است و علاج و ضرورت قطعى را در این مىدانیم كه بایستى آحاد مردم، ارتباطات و انس فردى و صحبت و مناجات با خدا را در خود تقویت كنند. این، راه امام است و هدایت الهى به دنبال این ارتباط و تماس با خدا میسر مىشود؛ همچنان كه در این ده سال هم همینطور بودهاست و شما جوانهاى با اخلاص و پاكدل، این روحیه را در جبهههاى گوناگون از خودتان نشان دادید و نتایجش را هم دیدید و همچنان كه درس امام ما نیز این بود.
یك بار از ایشان سؤال كردم كه در میان دعاهاى معروف، به كدامیك از آنها بیشتر اُنس یا اعتقاد دارید؟ ایشان بعد از تأملى فرمودند: «دعاى كمیل و مناجات شعبانیه». وقتى كه شما به این دو دعا مراجعه مىكنید، با این كه دعاهاى دیگر هم - مثل ابوحمزهى ثمالى و یا دعاى امام حسین در روز عرفه و دعاهاى فراوان دیگر - برقرارى رابطه با خداست؛ اما در این دو دعا و مناجات، حالت استغفار و انابه و استغاثه و تضرع به پروردگار را بهشكل عاشقانهى آن مشاهده مىكنید. دعاى كمیل هم مناجاتى با خداى متعال است و رابطهى محبت و عشق میان بنده و معبود را ترسیم مىكند و این همان چیزى بود كه امام بزرگوار ما، روح و دل خود را از آن روشن و منوّر مىداشت.
این ماه، ماه شعبان و آستانهى ماه مبارك رمضان است و این دعاها و راه و صفا و توصیهى امام امت، پیش دید ماست. ملت ما امروز و همیشه، به عزم پولادین و قدم استوار در این راه پُرفراز و نشیب و راه مجد امت اسلامى و اعلاى كلمهى اسلام و مسلمین و احیاى ارزشهاى اسلامى و مجسم كردن واقعى عدالت اجتماعى و حمایت از مظلوم و ضعیف - چیزى كه در دنیا شعارش را دادند، اما عمل نشد - احتیاج دارد.
سخنرانى مقام معظم رهبری در دیدار با جمع كثیرى از پاسداران، در سالروز میلاد امام حسین(ع) و روز پاسدار 10/12/68
