سیزده به در کنار «مقبره الشهدا»
امسال برخلاف سالهای قبل، تصمیم گرفتیم یك سیزده به در معنوی در کنار «مقبره الشهدا» داشته باشیم.
جای همگی دوستان خالی، پس از زیارت قبور شهدا، تصمیم بر آن شد تا پارک شهدا را هم زیارت فرماییم! جای همهی دوستانی که مثل ما با چادر «سیزده را به در» کردند، خالی ... وقتی در این پارک قدم میگذاشتم، هر آن از شهدا به خاطر این هدیهی زیبایشان تشکر میکردم ...
هر چه بگویم از زیباییهای این پارک کم گفتم! پارک آب و آتش و بوستان گفتگو و دربند و ... ، عطای شما را به لقایتان بخشیدم تا امثال پارک شهدا هست، ما مشکی پوشان را به شما چه کار!؟
برای هزارمین بار عاشق چادرم شدم، برای هزارمین بار فهمیدم چادر برای من هیچ محدودیتی ایجاد نمیکند، برای هزارمین بار با وجود چادرم و چادریها و مردهایی بهشتی در کنار هر کدام از این حوریها، احساس امنیت کردم.
شاید تنها جایی بود در «تهران» که توانستم به چادرم ببالم و افتخار کنم. شاید تنها جایی بود در «تهران» که شاد بودم با چادرم. شاید تنها جایی بود در «تهران» که احساس امنیت میکردم. خدایا شکرت که پاداش امروزمان زیارت این پارک بینظیر بود... شکرت.
مادر و پدرهای مذهبی، زمان بازی چادر را از سر فرزندتان در نیاورید كه با وجود چنین پارکهایی، اسکیت و ورزش، بر چادریها حرام نیست! چادری، ورزش بر تو حرام نیست. حتی یک نفر هم به این دختر باوقار نگفت چادرت را در بیار و بازی کن. مطمئناً پدرش هم به زور چادر سرش نکرده بود.
از کوچکی حجاب را به بچههایشان یاد میدهند. حتی یک دختر بچه بدون روسری ندیدم.
وقت اذان، خانوادهای پر جمعیت، نماز جماعت میخواند.
وضو میگیرد برای نماز اول وقت ...
بچه و تفریح مانع حجابش نیست ...
حمعی هم قرآن میخوانند ...
در بساط ما هم خدا هست ...
امسال سیزده به در، نماز کسی قضا نشد. کسی با موسیقی شبههناک شاد نشد. در عوض، همه نماز اول وقت را خواندند، همه با حجاب شان در کنار خانوادههایشان شاد بودند؛ هیچ کس نمیترسید كه وقتی میرود وضو بگیرد، دزد بساطش را ببرد؛ همه احساس امنیت میکردند. امسال سیزده به در، خانوادهای را دیدم كه اسم فامیل قدیمی را بازی میکردند و قهقههشان گوش شیطان را کر کرده بود. امسال سیزده به در، بوی خدا لابه لای شاخههای درختان پیچیده بود ...
نمیدانم از شهدا تشکر کنم، یا از جمهوری اسلامی تشکر کنم یا از خدا ... ؟
خدا جان شکرت که امسال قطعهای از بهشتت را به من نشان دادی ... امسال با عطر تو دلشاد بودم و هیچ رنجی از بابت گناه کردن دیگران نبردم. خدایا شکرت!
پینوشت: جمهوری اسلامی ایران، دوستت دارم.