مشکلات و موانع فراروی تحقیق و پژوهش
خبرگزاری كتاب ایران (ایبنا)، مهدی قربانی، پژوهشگر، نویسنده و مدیر مسوول انتشارات قاف مشهدالرضا(ع): بی تردید تحقیق و پژوهش از جمله ضروریاتی است که در کشورایران از سوی رهبر معظم انقلاب اسلامی و شورای عالی انقلاب فرهنگی کشور همواره مورد تاکید و تائید واقع شده است زیرا تقویت زیر بنای شکوفایی علمی کشور، در زمینه عملی و نظری به کارکرد و فعالیت قشر فرهیختة محقق و پژوهشگر بستگی دارد.
مشكلات بر سر راه تحقیق را میتوان با چند سوال مطرح كرد:
آیا میدانید کتابخانههای عمومی و خصوصی هریک تعرفه و دستورالعملی خاص برای دریافت هزینه و در اختیار گذاشتن تصویر منابع به صورت(کپی و CD) به محققان و پژوهشگران دارند، به گونهای که برخی از شرایط آنان باعث دلسردی یأس محقق میشود؟!
از چه محلی میتوان نیازهای مادی محققان و پژوهشگران را در راستای تحقیق مورد نظر تأمین كرد؟
آیا بهتر نیست جایگاهی برای قانونمند نمودن تحقیقات وپژوهش های محققین درنظر گرفته شود؟
جایگاه سازمانی محقق و پژوهشگر کجا است؟
چه نهاد ومرجعی مسوولیت سازماندهی، پاسخگویی و تامین نیازهای اولیه محققان، از قبیل منابع و مأخذ، امکانات آزمایشگاهی و تحقیقی آنان را به عهده دارد؟
چنانچه یک محقق برای ادامه تحقیقات خود نیازمند استفاده از منابع کتابخانههای خارج از کشور(لاتین، عربی، خطی و...) یا اعزام به کشوری خاص داشته باشد چه نهاد و مرجعی او را یاری و حمایت میكند؟
اساساً نهاد و مرجعی برای هماهنگ كردن تحقیقات محققان و پژوهشگران و تعیین اولویتهای پژوهشی وجود دارد تا از کارهای موازی و تکراری و صرف هزینههای آن پیشگیری شود؟
با توجه به پیشرفت و توسعه نرم افزارهای مختلف، امروزه آمار دقیقی از محققان وپژوهشگران ارایه نشده، آیا بانک اطلاعات جامع از محققان و پژوهشگران در کشور طراحی شده است؟
آیا تا کنون همه محققان و پژوهشگران ایرانی در سطح کشور و خارج از کشور شناسایی شدهاند؟
چه مرجعی مسوولیت شناسایی محققان و پژوهشگران را به عهده دارد؟
بسیاری از محققان و پژوهشگران آثار آماده چاپ متعددی دارند که به لحاظ عدم تمکن مالی و یا آشنایی با ناشران توانمند برای سرمایهگذاری و... قادر به ارایه و انتشار اثر خود نشدهاند، مرجع حمایتی آنان کیست؟
آیا مرجعی برای ارزشیابی آثار محققان و پژوهشگران و اعطای مدارک علمی و تحصیلی معادل به آنان وجود دارد؟
آیا نمیتوان به منظور حمایت از محققان و پژوهشگران، با ارزشیابی آثار منتشر شده آنان شرایط ادامه تحصیل را در دانشگاههای دولتی بدون کنکور و پرداخت هزینههای سنگین فراهم كرد؟
شاید در بدو امر پاسخ داده شود که بسیاری از موارد احصا شده از قبیل اولویتبندی تحقیقات با تاسیس نهاد نخبگان و ... دیده شده و یا انجام شده است، اما سوال این جا است نظارت بر تحقق این اهداف و نهادهای احتمالی مربوطه با کیست؟ و اطلاعرسانی به همه محققان وپژوهشگران چگونه است؟
بسیاری از سوالات مطرح شده در اهداف دو نهاد اساسی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و شورای عالی انقلاب فرهنگیاند. اما به لحاظ ضعف نظارت و یا اطلاعرسانی ضعیف و ...این مهم (تحقیق و پژوهش) منطبق با اهداف تعیین شده تحقق نمی یابد، بدیهی است این امر با پیشنهاد ضرورت تاسیس نهاد و مرجعی خصوصی برای حمایت مادی و معنوی مراکز فرهنگی کشور با عنوان انجمن محققان و پژوهشگران کشورمحقق میشود.