سرآغاز یک رویا؛ عینک هوشمند گوگل

تکنولوژی که تا یک سال پیش محصولی رویایی و عجیب و غربب به شمار می آمد، طبق گفته گوگل تا اواسط سال 92 وارد بازار شده و به فروش خواهد رسید.

اگر تا به حال چیزی از پروژه عینک هوشمند گوگل نشنیده اید با تبیان همراه باشید. این مقاله پرونده ای خواهد بود برای تمام آنچه از این محصول باید بدانید.

چند سال قبل وقتی اپل، آیفون را معرفی کرد تحولی در عرصه‌ی طراحی و ساخت گوشی های هوشمند به وجود آمد. نوآوری که اپل در آیفون به کار برده بود منجر به نگاهی جدید به گجت ها شد. سطح توقع کاربران رفته رفته افزایش پیدا کرد و نسل جدیدی در گجت ها به وجود آمد. تولید آیفون را می توان انقلابی در گوشی های هوشمند دانست و رشد فناوری های مرتبط در این عرصه را به دو قسمت "قبل از آیفون" و "بعد از آیفون" تقسیم کرد. رشدی که گرچه هم اکنون محصولات اپل را گرفتار تولیدات تکراری کرده ولی میبینیم که هر روز اسمارت فون ها، تبلت ها و فبلت های مختلفی توسط کمپانی های متفاوت ساخته می شوند.

عینک هوشمند گوگل یا Google Glass دقیقا همان تحولی ست که اگر به وقوع بپیوندد تمام تعاملات ما با تکنولوژی را تغییر خواهد داد.

عینک هوشمند گوگل چه اجزایی است؟

اگر بخواهیم "دقیقا" بگوییم عینک هوشمند گوگل چیست باید اول از همه بگوییم که این عینک بر خلاف اسمش (Google Glass) هیچ شیشه ای ندارد و تنها یک فریم است. البته نه یک فریم معمولی...

طراحی عینک هوشمند گوگل واقعا زیباست. یک طراحی جسورانه، مبتکرانه، سرزنده و شاد. بدنه آن در عین استحکام بسیار سبک و راحت است. تحلیلگران و معدود افرادی که شانس کار کردن با این عینک را داشته اند همگی اذعان دارند که طراحی آن به طراحی اپل طعنه می زند.

این محصول از چند قسمت اصلی تشکیل شده:

**بدنه و فریم از جنس پلاستیک و سبک

**مرکز پردازش (این بخش خیلی مفصل است!)

**باتری

** وزنه تعادلی

احتمالا الان می پرسید وزنه تعادلی چیست؟ یک بخش پلاستیکی در انتهای دسته سمت راست و همان طور که از اسمش پیداست موجب می شود تعادل دستگاه حفظ شود.

گفتیم این عینک چه بخش هایی دارد، حال سوالی که مطرح می شود این است که عینکی که حتی شیشه هم ندارد دقیقا به چه دردی می خورد؟ اصلا چه کاری انجام می دهد؟

اگر بپرسم برای خواندن SMS چه کاری انجام می دهید یا برای دیدن وضعیت آب و هوا به کجا مراجعه می کنید یا نتایج بازی ورزشی مورد علاقه تان را از کجا پیگیری می کنید، پاسخ شما کاملا واضح است.

از طریق اینترنت به وسیله موبایل، تبلت یا لپ تاپ!

در واقع برای کسب اطلاعات مجبورید از دست هایتان و چندین ابزار مختلف استفاده کنید. تمام فلسفه عینک گوگل این است که از ساده ترین روش به اطلاعات دست رسی داشته باشید. ساده ترین روش یا به زبان دیگر فقط یک ارتباط چشمی.

عینک هوشمند گوگل شیشه ندارد زیرا از طریق منشور کوچکی که در بالای عینک قرار گرفته، اطلاعات را مستقیما به داخل چشم می تاباند. برای آنکه منشور در جای مناسبی قرار بگیرد عینک گوگل باید درست روی صورت تنظیم شود.

بر اساس گفته ی کسانی که موفق شده اند این محصول را آزمایش کنند، چند ثانیه طول می کشد تا با صفحه‌ی روح مانندی که جلوی چشمانتان ظاهر می شود اخت پیدا کنید.

گوگل گلس از طریق دستورات کلامی و صوتی کار می کند. کافی ست بگویید “ok glass”‌ تا عینک بیدار شود. گوگل گلس تمام کارهای اولیه را بعد از شنیدن دستور ok glass انجام می دهد. با دستوراتی مثل Record a video شروع به ضبط ویدئو می کند و هرجا را نگاه کنید همان محدوده را ضبط می کند. برای گرفتن عکس لازم نیست کار خاصی انجام دهید. به منظره ای که دوست دارید از آنجا عکس بگیرید نگاه کنید و فقط به عینک عزیزتان بگویید Take a picture!

احتیاج به جستجوی مطلبی در اینترنت دارید؟ کافیست بگویید Ok glass, Google. سریع صفحه جستجوی گوگل ظاهر می شود. کلید واژه مورد نظر را می گویید و عینک نتایج سرچ را روی چشم شما می اندازد.

اپلیکیشن‌ها و فناوری های به کار رفته در عینک هوشمند گوگل

سعی گوگل بر آن است که کاربران از شر تمام وسایل زیادی راحت شوند. فرض کنید ایمیل یا اس ام اسی برایتان آمد. گوگل گلس چطور شما را مطلع می کند؟

توقع که ندارید عینکی به این ظریفی، چندتا بلندگوی بزرگ داشته باشد و صدای زنگ را فرو کند توی گوش هایتان؟! از طرفی گوگل هم توقع ندارد مشتریان تمام مدت هدفون در گوش داشته باشند و از تمام صداهای محیط محروم شوند.

پس راه حل چیست؟

سال 2011، گوگل پتنتی در راستای "القای استخوانی" به ثبت رساند. گوگل گلس از القای غیر مستقیم استخوانی بهره می برد.

اگر با خودتان می گویید اصلا القای مستقیم چیست که غیر مستقیمش چه باشد کمی صبر کنید!

در القای استخوانی به جای استفاده ار روش های مرسوم، ارتعاشات از طریق استخوان جمجه منتقل می شوند. در گوگل گلس هنگام نیاز به انتقال صدا، فریم عینک به لرزه در می آید و ارتعاشات آن از طریق استخوان جمجه موجب می شود صدا را بشنویم.

البته گوگل گلس مستقیما ارتعاشات را به استخوان جمجه وارد نمی کند (برای مثال هدفون های القای مستقیم استخوانی به صورت مستقیم به استخوان جمجه ارتعاشات را وارد می کنند) بلکه استخوان بینی، پشت گوش، نزدیک شقیقه همگی ارتعاشات را دریافت می کنند. لذا به آن القای غیر مستقیم استخوانی می گویید.

یکی از اپلیکیشن های قابل توجهی که برای گوگل گلس عنوان شده، قابلیتی به نام InSight است. با داشتن این قابلیت عینک می تواند دوستان و آشنایا‌تان را بر اساس لباسشان تشخیص دهد.

در واقع هر زمان که آشنایی را ببیند، عکسی از اون گرفته و آن را در پایگاه اطلاعاتی خود ذخیره می کند و هم زمان همان عکس را در پایگاه داده خود جستجو می کند تا اگر قبلنا این دوست را با همان لباس دیده بودید شناسایی کند!

جالب است بدانید در آزمایشات این اپلیکیشن، در 93% مواقع عینک قادر بود فرد را به درستی شناسایی کند.

اشتباه نکنید، این تکنولوژی برای سال های آینده نیست. طبق گفته گوگل در همین سال جدید می توانید اولین نسخه ی آن را با قیمتی کمتر از 1500 دلار داشته باشید.