بیماریهای روحیمان را بشناسیم
می دانید روح ما هم مثل جسممان سرما می خورد و اگر داروی سرماخوردگی مصرف نکند و سرماخوردگی اش کهنه شود خیلی بد می شود؟
می دانید روح ما هم به بعضی چیزها حساسیت دارد و اگر از آنها پرهیز نکند حالش بد می شود؟ البته شاید خارش نداشته باشد. اما سوزش را حتما حس می کند. مثلا روح ما به آزار کودکان حساسیت دارد. اگر ببینیم کسی کودکی را آزار می دهد حالمان باید خیلی بد شود. مگر اینکه روحمان اساسی عیب کرده باشد.
روح ما وقتی سالم باشد از خیلی از چیزها بدش می آید و خیلی چیزها را دوست دارد اما اگر مریض بشود اوضاع فرق می کند...
بیماریهای روحی
از نظر روانشناسی خیلی از احساسات بد ما بیماری محسوب می شوند. مثلا حسادت یک بیماری است. کسی که اعتماد به نفس ندارد و خودش را بی عرضه و بی دست و پا می داند، از لحاظ روانی مریض است. باید بیماری اش را درمان کند.
صفتها و عادتهای بد، مثل گیاهان در وجود ما رشد می کنند. اگر وقتی که خیلی کوچک هستند و تازه رویش پیدا کرده اند، آنها را از جا بکنیم، راحت کنده می شوند. اما اگر با این عادتهای بد مبارزه نکنیم و به کارهای نادرست ادامه دهیم، مثل گیاهان بزرگ می شوند و ساقه ی تنومند و ریشه های ضخیمی پیدا می کنند. دیگر از بین بردن آنها خیلی سخت می شود. بنابراین باید خیلی مواظب روحمان باشیم و وقتی فهمیدیم یک صفت بد یا یک عادت بد در درون ما در حال رشد کردن است، سریعا برای از بین بردن آن اقدام کنیم. توبه کردن از گناهان و همیشه توجه داشتن به حضور خدا یکی از بهترین راههای سالم ماندن روح است.
خداوند در قرآن هم به بیماری های روحی اشاره کرده است و درباره ی بعضی از آدمها می فرماید:
فِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ فَزَادَهُمُ اللّهُ مَرَضاً وَلَهُم عَذَابٌ أَلِیمٌ بِمَا كَانُوا یَكْذِبُونَ(بقره،10) :
در دلهاى آنها بیماری است، و خدا بیماریهایشان را هر روز زیادتر می کند و آنها در مقابل دروغگویی ها و بدیهایشان عذابى دردناك خواهند داشت.
بعضی از آدمها انقدر به بیماریهای روحی شان بی توجهی می کنند که انسانیتشان می میرد و از یک حیوان وحشی بدتر می شوند. زیرا قلب انسان مثل جسمش در اثر پیشرفت بیماری می میرد. مثل بعضی از آدمها که حتی از کشتن دوستان و نزدیکان خودشان هم احساس بدی پیدا نمی کنند. بیایید بیشتر مواظب قلبمان باشیم.
انسیه نوش آبادی
بخش کودک و نوجوان تبیان
مطالب مرتبط:
خوب خوابیدن هم مهارت میخواهد!