باستان شناسان قدیم وقتی دیدند روز به روز زباله ها در محیط زیاد می شوند به فکر راه هایی برای از بین بردن زباله افتادند یکی از فکرهایی که به ذهنشان رسید حفاری بود. ویلیام ال رایتج اولین کسی بود که روی این موضوع  و اتفاقاتی که در اثر دفن زباله برای آن پیش می آید، تحقیق کرد.

راتیج روزنامه هایی را یافت كه مربوط به اواخر سال های1970 بودند و هنوز قابل خواندن بودند. او خرده‌های علف سبز و هات‌داگی را پیدا كرد كه حتی خوب به نظر می‌رسیدند. تحقیقات راتیج نشان می داد که دگرگونی زیستی فقط برای بعضی از زباله ها اتفاق می افتد.

راتیچ به این نتیجه رسید که محل‌های دفن، خوب طراحی شده و خوب مدیریت شده، استعداد كمتری برای حفظ محتویات دارند اما  احتمال تبدیل آن ها به صورت هوموس یا برگ و كاه برای آیندگان بیشتر است. آن ها متلاشی كننده‌های بزرگی نیستند، اما مومیایی كننده های خوبی هستند.

راتیج هم چنین كشف كرد كه كهنه ی بچه ی دور ریختنی، بسته‌بندی غذاهای حاضری و فوم‌های پلی‌استرین منبسط شده برخلاف این که مردم تصور می کنند پس از دفن جای زیادی می گیرند، جای كمی را اشغال می کنند.

تحقیق راتیج نشان داد:

 بیشتر زباله های ناشی از مصارف روزانه حجم خیلی کمی از محل حفاری را اشغال می کنند چرا؟

چون خیلی زود تجزیه می شدند.

پس چه چیزی محل دفن زباله‌ها را پر می‌كند؟ بر اساس بررسی راتیج، كاغذ، مخصوصاً روزنامه.

راتیج نتیجه‌ گرفت كه روزنامه ی بازیافتی به طور اساسی می‌تواند عمر دفن زباله را زیاد كند. چون كاغذ و دیگر ضایعات آلی در محل‌های دفن زباله به كندی تجزیه می‌شوند.

امروز با زباله ها چه می کنیم؟

امروزه حدود 55 درصد زباله هایمان در كامیون ها و بسته بندی های زباله به داخل محل های دفن زباله بهداشتی می بریم. 45 درصد دیگر نیز بازیافت شده یا سوزانده می‌شوند.

دفن زباله های سوختی فقط برای دفن بعضی از انواع زباله ها عملی است. هم چنین گاهی اوقات روش مطمئن تر برای دفن زباله های خطرناکی از قبیل باتری ها، رنگ ها، آفت كش‌ها و امثال این ها طراحی کرده اند. هم اكنون كه انبارهای رو باز غیر قانونی هستند انتخاب جایی برای محل دفن زباله نیاز به نقشه برداری دقیق دارد. مهندسان  محل های دفن زباله را بازرسی می كنند. آن ها موارد زیر را برای انتخاب محل مناسب در نظر می گیرند:

كار روی مكان دفن زباله فقط بعد از گذراندن قوانین سخت، آزمایشات مهندسی و زیست محیطی شروع می شود که روش سریعی نیست و تكمیل دفن زباله می تواند 5 سال به طول انجامد.

دفن زباله مدرن

امروزه دفن زباله های با گذشته بسیار متفاوت هستند. دفن زباله های جدید در جایی مكان یابی می شوند كه رسوبات و دیگر تركیبات زمینی همانند یک سپر طبیعی بین دفن زباله و محیط در برگیرنده عمل می كند.

احتمالا شما هم نوع ضایعات مصرف كنندگان مثل كاغذ، كیف، انواع كارتون را دیده اید تولیدکنندگان مدعی اند که آن ها قابلیت تجزیه شیمیایی را دارند.

قابلیت تجزیه شیمایی به چه معنی است و آیا ادعاها درست است؟

تجزیه شیمیایی یک فرآیند طبیعی است. زمانی اتفاق می افتد كه میكروارگانیسم ها همانند قارچ ها یا باكتری ها آنزیم هایی را ترشح می كنند كه به طور شیمیایی گیاهان و حیوانات مرده را تجزیه می كند و یا می شكند. از طرف دیگر تجزیه شیمیایی زمانی است كه زباله ها خراب و فاسد می شوند. بیشتر زباله های آلی با داشتن زمان کافی قابل تجزیه شیمیایی هستند و زباله ها به مواد بی ضرر تجزیه می شوند و خاک را با مواد معدنی مخفی می سازند. اما این موضوع بستگی به شرایط محیطی و زمان آن دارد.  در عوض یک محل دفن زباله بیشتر شبیه ظرف ذخیره در بسته محكم و سفت است. یک محل دفن زباله برای جلوگیری از تجزیه طراحی شده است برای این كه محیط را از آلودگی های خطرناک محافظت كند در محل های دفن زباله به علت كمبود آب و هوا حتی تجزیه زباله های آلی همانند كاغذ و خرده های علف خیلی كند صورت می گیرد.

انرژی زباله دانی ها (محل های دفن زباله)

آیا می دانید كه محل های دفن زباله می توانند همانند نفت و زغال منبع انرژی باشند؟

زباله های اورگانیكی، زمانی كه متلاشی یا فاسد می شوند، گازی تولید می كند كه متان نامیده می شود. متان همان گاز طبیعی است سوختی كه توسط شركت های گاز طبیعی فروخته می شود.

مرکز یادگیری سایت تبیان - تهیه و تنظیم: فاطمه گودرزی