وقت فضیلت و ادای نماز ظهر و عصر

امام خمینی(ره):

الف) وقت ادای نماز ظهر و عصر از زوال (هنگام ظهر) تا مغرب است.

ب) وقت فضیلت نماز ظهر از اول ظهر است تا وقتی که سایه شاخص به اندازه خود شاخص شود، و وقت فضیلت عصر، از وقتی که سایه شاخص به چهار قدم برسد یا از بعد از ادای نماز ظهر است تا سایه شاخص دو برابر شاخص شود.

(تحریرالوسیلة (عربی) 1408هـ ق، ج1، ص 137 و 138 (م 6)

آیة الله اراکی(ره):

الف) وقت ادای نماز ظهر و عصر ما بین زوال تا مغرب می باشد.

ب) وقت فضیلت ظهر، از زوال تا وقتی سایه شاخص به اندازه خود شاخص شود، کما اینکه پایان وقت فضیلت عصر موقعی است که سایه شاخص به اندازه خودش شود (مثل) تا دو برابر شاخص (مثلین) و بعید نیست از زوال تا مثلین باشد.

(عروة الوثقی، 1372، ج1، ص 386 و 387)

آیة الله بهجت(ره):

الف) وقت ادای نماز ظهر و عصر از زوال تا مغرب می باشد.

ب) وقت فضیلت ظهر از زوال تا موقعی که سایه شاخص به اندازه خود شاخص شود، کما این که پایان وقت فضیلت عصر موقعی است که سایه شاخص دو برابر خود شاخص شود و مبدأ و شروع وقت فضیلت عصر بعد از نماز ظهر می باشد.

(وسیلةالنجاة، 1423هـ ق، ج1، ص 174، م (6) 606 – 605 )

(توضیح المسائل، 1382، ص 122، م 612)

آیة الله تبریزی(ره):

الف) وقت ادای نماز ظهر و عصر بعد از زوال تا غروب آفتاب بنابر احتیاط واجب پس اگر تا این ساعت تأخیر انداخت بین غروب و قرمزی که طرف مشرق ظاهر می شود (ذهاب حمره مشرقیه) به نیّت نه ادا و نه قضا بخواند.

ب) وقت فضیلت ظهر ما بین زوال و رسیدن سایه شاخص به اندازه خودش می باشد و وقت فضیلت عصر ما بین زوال و رسیدن سایه به دو برابر می باشد.

(منهاج الصالحین، 1426 هـ ق، ج1، ص 136و ص 137، م 50)

آیة الله خامنه ای(دام ظلّه):

الف) وقت ادای نماز ظهر از اول ظهر تا هنگامی که فقط به اندازه نماز عصر تا غروب آفتاب، باقی مانده است. وقت نماز عصر، از هنگامی که اندازه خواندن نماز عصر از ظهر گذشته تا غروب آفتاب می باشد.

(رساله عملیه (نماز)، ص 21، م 152)

آیة الله خوئی(ره):

الف) وقت نماز ظهر و عصر از زوال تا غروب آفتاب می باشد، بنابر احتیاط واجب جایز نیست که نماز ظهر و عصر را از غروب آفتاب تأخیر بیندازد.

ب) وقت فضیلت ظهر از زوال تا رسیدن سایه شاخص به اندازه خودش می باشد و فضیلت عصر از بعد از رسیدن سایه شاخصی به اندازه خودش تا دو برابر (بنابر قول مشهور) بلکه بعید نیست وقت فضیلت عصر از زوال باشد تا وقتی سایه دو برابر خودش شد.

(عروة الوثقی، 1421هـ ق، ج1، ص 372 و 373)

آیة الله سیستانی(دام ظلّه):

الف) وقت ادای نماز ظهر و عصر ما بین زوال و مغرب می باشد.

ب) وقت فضیلت ظهر از زوال تا رسیدن سایه شاخص چهار هفتم شاخص می رسد و فضیلت عصر از زمانی که سایه به دو هفتم شاخص برسد.

و پایان فضیلت وقتی سایه به شش هفتم شاخص برسد و این علائم در شدت گرما است، اما در غیر این صورت امتداد فضیلت تا وقتی است که سایه به بیشتر از یک برابر و دو برابر شاخص برسد.

(عروة الوثقی، 1425 هـ ق، ج2، ص 11 و 12)

آیة الله شبیری زنجانی(دام ظلّه):

الف) وقت ادای نماز ظهر و عصر از زوال تا مغرب می باشد.

(توضیح المسائل، 1384، ص 178 و 179، م 737 ، 738)

آیة الله صافی گلپایگانی(دام ظلّه):

الف) وقت ادای نماز ظهر و عصر از زوال تا مغرب است.

ب) وقت فضیلت ظهر از زوال تا رسیدن سایه شاخص به مقدار خود شاخص است و مبدا فضیلت عصر بعید نیست از زوال بعد از وقت اختصاصی ظهر باشد و انتهای فضیلت عصر به مقدار دو برابر شاخص می باشد.

(هدایة العباد، 1416 هـ ق، ج1، ص 108 ، م 637 و 640)

آیة الله فاضل لنکرانی(ره):

الف) وقت ادای نماز ظهر و عصر مابین زوال و مغرب می باشد.

ب) وقت فضیلت ظهر از زوال تا رسیدن سایه شاخص به اندازه خودش است و وقت فضیلت عصر بعید نیست از زوال باشد تا وقتی سایه به دو برابر شاخص شود.

(العروة الوثقی، 1422 هـ ق، ص 366 و 367)

آیة الله گلپایگانی(ره):

الف) وقت ادای نماز ظهر و عصر از زوال تا مغرب می باشد.

ب) وقت فضیلت ظهر از زوال تا رسیدن سایه شاخص به اندازه خودش می باشد، و مبدا فضیلت عصر بعید نیست از زوال بعد از وقت اختصاصی ظهر باشد و انتهای فضیلت عصر تا وقتی است که سایه شاخص دو برابر شاخص شود.

(هدایة العباد، 1413 هـ ق، ج1، ص 126، م 637 و ص127، م 640)

آیة الله مکارم شیرازی(دام ظلّه):

الف) وقت ادای نماز ظهر و عصر از اول ظهر شرعی (یعنی مایل شدن خورشید از وسط آسمان به سوی مغرب) تا هنگام غروب آفتاب است.

ب) وقت فضیلت ظهر از زوال تا رسیدن سایه شاخص به اندازه خود شاخص و وقت فضیلت عصر به اندازه مثل تا دو برابر شاخص شود.

(توضیح المسائل، 1383، ص 133 و 134 ، م 672)

(عروة الوثقی، 1372، ج 1، ص 386 و 387)

(تعلیقه بر عروة الوثقی، 1413هـ ق، ص 1539)

آیة الله نوری همدانی(دام ظلّه):

الف) وقت ادای نماز ظهر و عصر از زوال تا مغرب است.

ب) وقت فضیلت ظهر از زوال تا وقتی سایه شاخص به اندازه خودش شود وقت فضیلت عصر از زوال بعد از وقت اختصاصی ظهر است تا سایه شاخص دو برابر شاخص شود.

(عروة الوثقی، 1372، ج 1، ص 386 و 387)

(توضیح المسائل، 1381، ص 154، م 730)

آیة الله وحید خراسانی(دام ظلّه):

الف) وقت ادای نماز ظهر و عصر ما بین زوال تا غروب آفتاب است.

ب) وقت فضیلت ظهر ما بین زوال و رسیدن سایه شاخص به اندازه خودش شود، و فضیلت عصر ما بین زوال و رسیدن سایه شاخص به دو برابر شاخص می باشد

(منهاج الصالحین، ج2، ص 146 و 147، م 504)

بخش احکام اسلامی تبیان