تبیان، دستیار زندگی
ورزش رزمی است که از کشور ژاپن نشأت گرفته‌است. منشا جودو از هنر رزمی جوجیتسو است و در سال ۱۹۳۲ توسط فردی ژاپنی به نام دکتر جیگارو کانو پایه‌گذاری شد.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

جودو هنری رزمی
جودو

جودو ورزشی رزمی است که از کشور ژاپن نشأت گرفته‌است. منشا جودو از هنر رزمی جوجیتسو است و در سال 1932 توسط فردی ژاپنی به نام دکتر جیگارو کانو پایه‌گذاری شد. هم‌اکنون محل فدراسیون جهانی جودو در کودوکان ژاپن می‌باشد. جودو اولین رشته رزمی شرقی است که در المپیک 1964 توکیو وارد المپیک شد.

کانو در مناطق مختلف ژاپن با روش های مختلف جوجیتسو آشنا شد و به این نتیجه رسید که هر کدام از این سبک ها نکات مثبتی دارند و ترکیب آن ها با یکدیگر می تواند ورزشی کامل پدید آورد

تاریخچه جودو از زندگی موسس آن جدا ناپذیر است. پایه گذار جیگارو کانو یک دانشمند و معلم ژاپنی بود. کانو در یک خانواده نسبتاً مرفه به دنیا آمد. در کودکی  بسیار لاغر و نحیف بود و به همین دلیل به ورزش سنتی ژاپن (جوجیتسو) روی آورد تا تندرست و سالم شود. فنون جوجیتسو شامل گلاویز شدن و ضربه زدن به حریف بود. بعدها کانو در مناطق مختلف ژاپن با روش های مختلف جوجیتسو آشنا شد و به این نتیجه رسید که هر کدام از این سبک ها نکات مثبتی دارند و ترکیب آن ها با یکدیگر می تواند ورزشی کامل پدید آورد. او سال ها مطالعه و تحقیق کرد و سرانجام بهترین حرکات مربوط به زمین زدن و پرتاب رقیب را از فنون مختلف جوجیتسو فراهم آورد. علاوه بر این او حرکات خطرناک این ورزش را حذف و فنون جدیدی را ابداع کرد و در سال 1882 ورزش جودو را بنیان گذاشت. مهم ترین ویژگی جودو این است که در آن ضربات پرتابی (مثل مشت و لگد) وجود ندارد و جودوکارها مثل کشتی گیران یکدیگر را می گیرند و هر یک سعی می کند دیگری را به زمین بزند.

ورزشکاران این رشته، درجات را از Q10 (کیو 10) یا همان کمربند سفید آغاز و با طی مراحل Q9 تا Q1 کمربندهای زرد، سبز، بنفش و قهوه‌ای به درجهء دان یا کمربند مشکی می‌رسند. که کمربند مشکی از دان یک آغاز و تا دان 10 ادامه می‌یابد.

محل مسابقه

مسابقه ی جودو در روی تشکی به نام تاتامی که ابعاد آن حداقل 14 در 14 متر و حداکثر 16 در 16 متر است، برگزار می شود. درون تاتامی مربعی کوچکتر به ابعاد 8 در 8 متر وجود دارد که آن را محوطه ی میانی می نامند و مسابقه در این بخش برگزار می شود. خارج از محوطه ی میانی نواری به عرض سه متر کشیده شده است که محوطه ی ایمنی نام دارد و مسابقه در خارج از آن متوقف می شود.

زمان مسابقه

زمان مسابقه جودو در بخش جوانان و بزرگسالان 5 دقیقه است. این زمان در مسابقات زنان و مردان نیز یکسان است. رقابت های نوجوانان دختر و پسر در 4 دقیقه برگزار می شود.

مدل لباس

لباس ورزشکاران در تمام مسابقات جودو، آبی یا سفید است. اولین کسی که نام وی برای مسابقه خوانده می شود، لباس آبی و نفر دوم لباس سفید بر تن می کند. لباس ها باید از جنس کتان و دارای استحکام کافی باشند. همچنین نباید خیلی کلفت، زبر یا لیز باشند. لباس باید به اندازه ای بلند باشد که ران را پوشش دهد . آستین های آن نیز باید به حدی بلند باشد که وقتی دست ها کاملاً کشیده اند تا مچ دست برسند. شلوار نیز باید بلند باشد و به قوزک پا برسد یا حداکثر 5 سانتی متر بالای قوزک قرار گیرد.

امتیازات

فنونی که برای جودوکار امتیاز به همراه دارند، عبارت اند از: پرتاب کردن حریف به کمک یک بازو از روی شانه ی خود، دراز کشیدن بر روی زمین و پرتاب حریف به کمک شکم، پرتاب کردن حریف در حالت گلاویز شدن با او به کمک دست ها و کمر، نگه داشتن حریف در حالی که پشت او به زمین خورده است، نگه داشتن حریف در حالی که پشت او به زمین خورده است، نگه داشتن حریف در حالی که پشت او هستیم و دستانمام به دور گردنش حلقه شده است.

وزن ها

مسابقات بین المللی جودو در هفت وزن برگزار می شود. در تمام این وزن ها، وزن جودوکار باید کمتر از وزنی باشد که برای شرکت در آن دسته در نظر گرفته شده است؛ مسابقات بخش مردان در وزن 60، 66، 73، 81، 90، 100و 100+ (سنگین تر از 100 کیلوگرم) و رقابت های زنان در وزن های 48، 52، 57، 63، 70، 78  و 78+ (سنگین تر از 78 کیلوگرم) برگزار می شود.

افتخارآوران ایرانی

امیررضا قمی: نخستین جودوکای ایرانی در المپیک

آرش میراسماعیلی: مدال طلا در سال 2001 و 2003

محمود میران: مدال برنز در وزن 100+

چند نکته

بسیاری از جودوکاهای موفق افتخارات خود را از 24 تا 28 سالگی کسب کرده اند. به همین دلیل هر چه زودتر جودو را آغاز کنید، تا رسیدن این دوران، زمان بیشتری دارید و می توانید تجربه و مهارت خود را افزایش دهید.

با توجه به خطراتی که ممکن است در اثر برخورد ناخن های شما به حریف ایجاد شود، حتماً باید ناخن های دست و پایتان در هنگام مسابقه کوتاه باشد.

هر چه وزن یک جودوکا کمتر باشد، اهمیت سرعت برای او بیشتر می شود. اگر ذاتاً سریع هستید، سعی کنید وزن خود را به اندازه ای برسانید که بتوانید در وزن های پایین جودو مبارزه کنید. اما اگر سنگین وزن هستید، باید عضلات بالاتنه  و پاهایتان را تقویت کنید تا قدرت مقاومت در برابر رقیب و برهم زدن تعادل او را داشته باشید.

فرآوری:نعیمه درویشی

بخش کودک و نوجوان تبیان


منابع: مجله ی رشد،ویکیپدیا

مطالب مرتبط:

نعناع بخورید تا سکسکه تان بند بیاید

دانستنیهای جالب

حقایق جالب

آیا میدانید طول عمر پرندگان وحیوانات چه قدر است؟

ماهی دو زیست

اجرام منظومه شمسی را بشناسیم

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.