10اثر کم خوری بر سلامت جسم و روح !!

اگر چه در بحث عواقب پرخوری، مواهب کم خوری هم تا حدود زیادی روشن می شود ولی ما به طور جداگانه به 10 اثر دیگر از آثار گرسنگی و کم خوری اشاره می کنیم:

1- تن درستی و سلامت روح و جسم

ـ امام صادق علیه السّلام  می فرمایند:

قِلَهُ الاَکلِ مَحمُودٌ فی کُلِّ قَومٍ، لاَنَّ فیهِ مَصلَحَهَ الباطِنِ وَ الظّاهِرِ

کم خوری خصلتی پسندیده در نزد همه ی اقوام جهان است چون موجب صلاح ظاهر و باطن است.

کلمه ی ظاهر، در جمله ی حضرت  علیه السّلام به جهت حفظ از اسقام و امراض است و کلمه ی باطن به جهت سبکی معده و گرسنگی است که انسان را به خضوع و خشوع نزدیک می کند و خضوع و خشوع، یکی از مبادی اصلی صفات محموده است.

ـ سعدی در گلستان می گوید:

اندورن از طعام  خالی  دار / تا در آن نور معرفت بینی

ـ در سخن دیگری از همان حضرت منقول است که فرمود:

چیزی خطرناک تر از پرخوری برای قلب انسان وجود ندارد؛ زیرا پرخوری دو ارث به جای می گذارد:

1- قساوت قلب

2- تهییج شهوات نهفته

ز کم خوردن کسی را تب نگیرد / ز پر خوردن به روزی صد بمیرد

و گرسنگی بهترین غذای روح و طعام قلب مۆمن است.

ـ امام صادق علیه السّلام  می فرماید:

هر درد و مرضی از تُخَمَه (پرخوری و سوء هاضمه) حاصل می شود، مگر تب.

ـ امیرالمۆمنین علیه السّلام می فرماید:

حضرت عیسی علیه السّلام به شهری رسید که مرد و زنی فریاد می کردند و با هم نزاع داشتند. حضرت علّت را پرسید؟ مرد گفت: این زن من صالحه است و عیبی ندارد، اما دیگر او را دوست ندارم چون رویش کهنه و بی طراوات و پیر شده است. حضرت به آن زن فرمود: آیا می خواهی رویت تازه و با طراوت شود؟

گفت: آری! حضرت فرمود: طعام زیاد مخور و سیر مشو؛ زیرا طعام زیاد معده را به جوش می آورد. زن چنین کرد و بعد از مدّتی به حال اوّل بازگشت و محبوب شوهر شد.

ـ امام کاظم علیه السّلام می فرماید:

اگر مردم در خوردن اعتدال می ورزیدند، بدن هایشان سالم می ماند.

ـ امام علی علیه السّلام می فرماید:

لا یَجتمِعُ الجُوُعُ و المَرَضُ

گرسنگی و بیماری با هم جمع نمی شود.

ـ همان حضرت علیه السّلام می فرماید:

از عادت پرخوری بپرهیز، که این کار مایه ی سر برداشتن دردها و بیماری ها می شود.

ـ همان حضرت علیه السّلام می فرماید:

کم خوردن نفس را گرامی تر و تن درستی را پایدارتر می کند.

2- اندیشه ی زلال و پاک

ـ امام علی علیه السّلام می فرماید:

هر کس در خوردن اندازه نگه دارد، تن درستی اش فزونی گیرد و اندیشه اش سالم ماند.

ـ امام سجّاد علیه السّلام می فرماید:

کسی که به خداوند می اندیشد و از او می ترسد و برای او کار می کند باید خود را بر گرسنگی تمرین و عادت دهد، به طوری که به سیری شور و شوق نداشته باشد.

اسب ها را نیز همین طور برای پیروزی در مسابقه و گرفتن جایزه، ورزیده و لاغر می کنند.

3- لذّت بردن از غذا

ـ امام هادی علیه السّلام می فرماید:

شب زنده داری خواب را دلنشین تر و گرسنگی، غذا را لذّت بخش تر می نماید.

4- محبوب ترین اعمال نزد خداوند متعال

ـ پیامبر گرامی اسلام  صلّی الله علیه و آله و سلّم می فرمایند:

جهاد کنید با نفس های خود، با گرسنگی و تشنگی که اجر آن مانند کسی است که در راه خدا جهاد کرده و عملی نزد خداوند محبوب تر از گرسنگی و تشنگی نیست.

5- حساب آسان، سیری و نزدیکی به خداوند در قیامت

ـ امام علی علیه السّلام می فرماید: هر که خوراکش کم باشد کمتر حساب پس دهد.

ـ پیامبر خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم  می فرمایند:

خوشا به حال کسی که غذا نخورد و گرسنگی بکشد؛ زیرا ایشان در قیامت سیر هستند.

ـ پیامبر اسلام  صلّی الله علیه و آله و سلّم  می فرمایند:

نزدیک ترین مردم به خداوند در روز قیامت، کسی است که گرسنگی و تشنگی بسیاری کشیده و در دنیا اندوه زیادی دیده است.

ـ رسول خدا  صلّی الله علیه و آله و سلّم  می فرمایند:

طولانی ترین ساعات، روزها و سنوات گرسنگی انسان در صحنه ی قیامت، برای کسانی است که بیشترین ساعات و ایّام روزگار دنیای خود را با سیری به سر برده اند.

6- داخل شدن در زمره ی اولیاء خدا

ـ از رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم پرسیدند: علامات خاصّان چیست؟

فرمود: در دنیا زندانی اند.

زبان هایشان را از پرگویی بازداشته اند.

شکم هایشان را از پرخوری نگه داشته اند.

ـ توضیح دادیم که رسول خدا  صلّی الله علیه و آله و سلّم در وصف کسانی که نیمی از گنجایش معده را پر می کنند، فرمودند: این وضعیت، بخشی از پیامبری است.

ـ در حدیث معراج یکی از صفات اولیاء خدا آمده است:

شکم هایشان از خوراک حرام خالی است.

ـ علاّمه نراقی در کتاب معراج السّعاده به نقل از یکی از زوجات رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم می نویسد که:

رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم  هرگز سیر نشد و چه بسا گاهی او را گرسنه می دیدم و دلم به حال او می سوخت و گریه می کردم.

روزی به آن حضرت عرض کردم: جانم فدایتان! چرا آن قدر غذا می خورید که فقط قوّت شما باشد و به اندازه ی رفع گرسنگی غذا نمی خورید؟ مگر چه ضرری دارد؟

آن حضرت فرمود: برادران من از پیامبران اولوالعزم بر حالتی بدتر از من صبر می کردند و بر همین حالت از دنیا رفته و به محضر پروردگارشان حاضر شدند و خداوند ایشان را اکرام فرمود. من شرم دارم که بر حالت رفاهیت بگذرانم و مرتبه ام پست تر از ایشان باشد. پس صبر کردن در این چند روز کوتاه دنیا، محبوب تر است از کم شدن نصیب و بهره ی آخرت،  و هیچ چیز نزد من محبوب تر از این نیست که به برادران و دوستان خود ملحق شوم.

ـ امام صادق علیه السّلام می فرماید:

عدّه ای برای دیدار امیرالمۆمنین علیه السّلام  به خانه ی آن حضرت رفتند و خود را از شیعیان حضرت معرفی کردند.

حضرت فرمود: چرا سیمای شیعیان را در چهره ی شما نمی بینم؟

عرض کردند: مگر شیعیان چگونه اند؟

فرمود: شیعیان ما کسانی هستند که این ویژگی ها را دارند:

1- رنگ چهره ی آن ها از بی خوابی به زردی گراییده است.

2- چشمانشان از فرط گریه و راز و نیاز شبانه به درگاه خدا، کم نور شده است.

3- شکم های ایشان از شدّت گرسنگی به پشت چسبیده است.

4- لب هایشان از کثرت دعا کردن به پیشگاه الهی خشکیده است.

5- کمرهای آن ها از عبادت شبانه خمیده است.

7- محبوبیت نزد فرشتگان

ـ از وجود نازنین پیامبر اسلام  صلّی الله علیه و آله و سلّم روایت شده است که فرمودند:

هر کس که زیاد تسبیح و تمجید حق کند و کم بخورد و کم بنوشد و کم بخوابد، فرشتگان مشتاق او می شوند.

8- اعطای حکمت

ـ پیامبراسلام  صلّی الله علیه و آله و سلّم می فرمایند:

نور حکمت، گرسنگی است و دور شدن از خدا، سیری. پس سیر نباشید که نور معرفت در دل هایتان می فسرد و خاموش می شود.

9- عبادت

کم خوری به قدری اهمّیت دارد که فقط زمینه ساز برای مواهب دیگر نیست، بلکه نفس کم خوری هم یک عبادت و ارزش است. در این رابطه تصریحاً در روایات ذکر شده است.

ـ رسول مکرّم اسلام صلّی الله علیه و آله و سلّم می فرمایند:

کم چیز خوردن عبادت است.

10- دیدار با خداوند و رضایت پروردگار از ایشان

ـ عیسی بن مریم علیه السّلام می فرماید:

گرسنگی دهید جگرهای خود را، و برهنه و عریان دارید بدن های خود را، که شاید به این جهت دل های شما خدا را ببیند.

منبع: کتاب در محضر امیرالمۆمنین علیه السلام ـ جلد 4