مانیفست امام از نگاه مقام معظم رهبری
من خصوصیات چیزی که ما به آن می‌گوییم خط و جهت‌گیری امام که مشخصه‌ی حرکت نظام جمهوری‌اسلامی در طول ده سال حیات پربرکت امام بوده است، را به‌طور خلاصه عرض می‌کنم.
اول: ایستادگی در برابر تحمیل و نفوذ قدرت‌های خارجی و سازش نکردن با این قدرت‌هاست.
دوم: اهتمام به تعبّد و عمل فردی و ایستادگی در برابر سلطه شیطان نفس و وسوسه‌های شیطانی.
این دو مطلب بزرگ و این دو میدان مبارزه را امام از هم جدا نمی‌کردند. در صحنه اجتماع و سیاست، در مقابل شیطان بزرگ و شیطان‌هاست قدرت می‌ایستادند و در صحنه روان آدمی و درون وجود انسان نیز با نفس مبارزه می‌کردند و در هر حال اصرار بر تعبّد در عمل انسانی و فردی و شخصی داشتند.
سوم: اهمیت دادن به توانایی ملّت‌ها و اصل دانستن آنهاست. امام با ملّت‌ها سخن می‌گفتند و معتقد بودند که تحوّلات بزرگ عالم اگر بدست ملّت‌ها انجام بگیرد غیرقابل شکست است و ملّت‌ها می‌توانند در دنیا تحول ایجاد کنند و محیط‌های خود راعوض کنند.
چهارم: اصرار بر وحدت مسلمین و مبارزه با تفرقه‌افکنی استکبار است.
پنجم: اصرار بر ایجاد روابط سالم و دوستانه با دولت‌هاست مگر استثناهایی که پشت سر منطق عدم رابطه با هر کدام از آنها، استدلال‌های قوی و جود دارد. امام به ما یاد دادند که جمهوری‌اسلامی در سطح عالم می‌تواند و باید از روابطی سالم با دولت‌ها برخوردار بشود. البته رابطه با آمریکا مردود است. به‌خاطر اینکه او یک دولت استکباری و متجاوز و ظالم و با اسلام و جمهوری‌اسلامی در حال مبارزه و محاربه است. هم‌چنین ارتباط با رژیم صهیونیستی و رژیم نژادپرست آفریقای جنوبی مردود است. در مورد بقیه دولت‌ها، با توجّه به مصالح نظام جمهوری‌اسلامی، اصل بر ایجاد ارتباط است.
ششم: اصرار بر شکستن حصار تحجّر و التقاط در فهم و عمل اسلامی و التزام به اسلام ناب است. از نظر امام، در بیان و عمل ایشان، هم تحجّر مردود بود و هم التقاط که به معنی رها کردن قیود صحیح برای فهم دین و اسلام است.
هفتم: محور دانستن نجات محرومین و تأمین عدالت اجتماعی است. مردم همیشه در نظر امام، اصل و محور بودند. در منطق و خط حکومتی امام امت، محرومین و مستضعفین همواره محور تصمیم‌گیری‌ها محسوب می‌شدند و همه فعالیت‌های اقتصادی و امثال آن باید بر محور نجات محرومین از محرومیت‌ها انجام گیرد.
هشتم: توجّه ویژه به مبارزه با رژیم اشغالگر قدس و رژیم غاصب صهیونیستی است. مساله مبارزه با اسرائیل در منطق و راه و رسم امام، جایگاهی خاص داشت. در نظر امام امت یکی از اصولی که به هیچ‌وجه برای ملّت‌های مسلمان قابل اغماض نیست مساله مبارزه با صهیونیست‌هاست. و این به خاطر آن است که امام بزرگوار ما نقش ویرانگر و مخرب رژیم تحمیلی را از سال‌های پیش از انقلاب به‌درستی شخیص داده بودند.
نهم: حفظ وحدت ملّی و ایجاد یکپارچگی در میان ملّت ایران و اصرار بر مقابله و مبارزه با هر شعار تفرقه‌افکنانه است.
دهم: حفظ مردمی بودن حکومت و ایجاد و حفظ ارتباط با مردم است. امام همواره هم به مسئولین سفارش می‌کردند که از مردم جدا نشوید، با مردم باشید، زی مردمی داشته و به فکر مردم باشید و هم متقابلاً به مردم سفارش می‌کردند و با کسانی که ارگان‌های نظام و دولت را تضعیف می‌کردند به نحوی از انحاء مقابله می‌کردند.
یازدهم: اصرار بر سازندگی کشور و ارائه یک نمونه عملی به جهان است که در ماه‌های آخر عمر با برکت امام، این مساله جایگاه مهمّی در نظر ایشان داشت. ایشان اصرار داشتند که این کشور باید بازسازی بشود، هم از لحاظ اقتصادی و کارهای زیربنایی و هم از لحاظ تأمین درآمد برای کشور و مردم تا بتوانیم یک نمونه عینی و عملی از سازندگی اسلامی را به دنیا ارائه دهیم.
چیزهایی که به اعتقاد بنده رئوس و خطوط اصلی بینش امام و سلوک عملی و حکومتی ایشان بود، همین مواردی است که عرض شد.
