كلام الله بی جلد
حضرت موسی بن جعفر، گفت با اطرافیان: در همان منزل كه صادق، داد مظلومانه جان تا سحر، هر شب چراغ حجره اش، روشن كنید راضی از این كار، قلب داغدار من كنید جای دارد گویم اكنون، ای امام هفتمین این زمان، آرامگاه حضرت صادق ببین آن حریم بی چراغ و خلوت و بی زائرش چون كلام الله بی جلد است، قبر طاهرش بارگاه آن جناب از كینه ی دشمن خراب روز و شب در معرض باران و باد و آفتاب در شگفتم، دشمن آیا شرم از زهرا نكرد كاین بنای علم و تقوی را چنین ویرانه كرد می كشد غیرت مرا، ای حجت ثانی عشر تا به كی مظلوم و بی كس، عترت خیر البشر؟ دشمن از هر سو، به قصد محو قرآن در كمین العجل، ای مجری عدل خدائی در زمین تا به كی در انتظارت چشم یاران اشكبار بی تو ای دلبند زهرا، شد خزان صدها بهار العجل، ای چشمه ی فیاض و لطف دائمه این توئی، تنها، تسلی بخش قلب فاطمه من «حسانم» ریزه خوار خوان احسان توام هر كجا در سایه ی لطف تو، مهمان توام
بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان
حبیب الله چایچیان
