تبیان، دستیار زندگی
عباس یمینی شریف، از نخستین شاعران و نویسندگان کودک ایران است. او بیش از ۳۰ کتاب برای کودکان دارد که از آن میان شعر با الفبا، باغ دوستی،‌ پلنگ یکه تاز، کتاب توکا ، … را می توان نام برد.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

عباس یمینی شریف
عباس یمینی شریف

عباس یمینی شریف، از نخستین شاعران و نویسندگان کودک ایران است. او بیش از 30 کتاب برای کودکان دارد که از آن میان شعر با الفبا، باغ دوستی،‌ پلنگ یکه تاز، کتاب توکا ، … را می توان نام برد. برخی ازاین آثار از کانون های ادبی و فرهنگی ایرانی و بین المللی جوایزی دریافت کرده است. او از بینان گذاران شورای کتاب کودک و انجمن پژوهش های آموزشی پویا است و سردبیری و مدیریت شماری از مجله های کودکان را نیز بر عهده داشته است.

او در سال 1298 در تهران زاده شد و کودکی خود را در روستای دربند سپری کرد. او از دوران کودکی شعر می سرود اما سرودن برای کودکان را هنگامی آغاز کرد که در دانشسرای مقدماتی آموزگاری با ادبیات کودکان دیگر کشورها آشنا شد. در سال 1321 برای نخستین بار یکی از سروده هایش در روزنامه نونهالان چاپ شد.

یک سال بعد با برنده شدن در نخستین مسابقه شعر برای کودکان به عنوان شاعر کودکان شناخته شد و از سال 1324 سروده هایش به کتاب های درسی دوره دبستان راه یافت. یمینی شریف در همان سال مجله “بازی کودکان”‌ را منتشر کرد که توانست به سبب زبان و محتوای مناسب با کودکان ارتباط برقرار کند چنانچه گروهی از کارشناسان “بازی کودکان”‌ را نخستین نشریه کودکان می دانند..

یمینی شریف در سال 1332 برای گذراندن دوره کارشناسی آموزش و ادبیات کودکان به امریکا سفر کرد. تجربه های تلخش از دوران مکتب و آشنایی با دیدگاه های نو در آموزش و پرورش کودکان او را بر آن داشت تا پس از بازگشت به ایران در سال 1336 با همراهی همسرش توران مقومی، دبستان روش نو را باز کند. دبستان روش نو پس از مدتی از کودکستان تا دبیرستان گسترش یافت و تا 1358 به کار خود ادامه داد.

از دیگر فعالیت های او، بنیانگذاری جایزه ادبی عباس یمینی شریف برای تشویق نویسندگان و تصویرگران ایرانی، نگارش کتاب اول ابتدایی، کتاب اول و دوم برای بزرگسالان نوآموز، کتاب های آموزشی برای پدران ومادران و مقاله های آموزشی و اجتماعی در روزنامه کیهان آن زمان بود.

عباس یمینی شریف پس از نیم سده فعالیت برای کودکان در 28 آذر 1368 به سبب بیماری درگذشت.

به نظر می‌رسد یمینی شریف، برخلاف بسیاری دیگر از شاعران،‌این اقبال را داشته است که همه‌ی کسانی که از سال 1322 تا امروز به مدرسه رفته و می‌روند، یک یا چند شعر از او را خوانده‌ باشند یا بخوانند. به طور مثال یکی از اولین شعرهای او، که شاید هنوز هم در خاطره‌‌ی افراد پنجاه، شصت ساله باقی مانده باشد، شعر سنگ ‌نپران است که نخستین بار در کتاب فارسی اول دبستان در سال 1329 چاپ شد.

آهای آهای آی بچه جان

در کوچه‌ها سنگ نپران

سنگ بزنی سر بشکنی

خدانکرده ناگهان

سر که شکستی شر و شر

خون می‌ریزه از جای آن

صاحب سر داد می‌زنه

آی پاسبان آی پاسبان

می‌برنت کلانتری

به ضرب و زور و کش‌کشان

آن جا تو را حبس می‌کنند

بین تمام حبسیان

نه خواب خوش کنی دگر

نه این که داری آب و نان

از پدرت پول می‌گیرند

به اسم جرم یا که زیان

تا بجهی ازین بلا

کندی تو هفت دفعه جان

مخر برای خود ستم

سنگ نپران سنگ نپران

یمینی شریف درباره‌ی چگونگی سروده شدن این شعر خاطره‌ای نقل می‌کند:" در ایام تابستان بچه‌ها در کوچه‌ها جمع می‌شدند و به یکدیگر سنگ می‌زدند یا به خانه‌های مردم سنگ می‌انداختند و شیشه‌ها را می‌شکستند. ما تصمیم گرفتیم در مجله بازی کودکان، که من سردبیرش بودم، مطلبی بنویسم. در همین اندیشه بودیم که یکی از همین سنگ‌ها به سر فرزند صاحب امتیاز مجله، ابراهیم بنی احمد، خورد و سر او را شکست. این اتفاق سبب شد که من آن مطلب را به شعر درآوردم، به طوری که وزن آن نشاط‌آور و برای بچه‌ها مناسب باشد. بدین ترتیب شعر سنگ‌نپران ساخته شد."

فرآوری:نعیمه درویشی

بخش کودک و نوجوان تبیان


منابع:جزیره ی دانش،کتابک

مطالب مرتبط:

عبید زاکانی،شاعر لطیفه گو

محمدرضا شفیعی کدکنی

رابرت لویی استیونسن و قصه‌هایش

عطار نیشابوری

شهید همت، همتی بزرگ داشت

سیدبن طاووس کیست؟

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.