تولید هلو از درخت پرتقال!؟

آرزوهای رنگارنگ پدر و مادرها درست از زمانی آغاز می شود که کودکشان پا به این دنیا می گذارد. از همان روزها برای سالهای آینده زندگی او نقشه می کشند و برنامه ریزی می کنند و مجموعه ای از بهترین آرزوها و ایده آل ها را برای او می خواهند. همه اینها در حالی است که ممکن است گاهی از اوقات آنچنان در اوضاع و احوال درونی خود غرق شوند که فراموش کنند فرزندشان چه ویژگیها، استعدادها و خواسته هایی دارد.

به نظر می رسد این یک موهبت مهم است که والدین به گونه ای به فرزند خود نگاه کنند که به دور از هر مقایسه و سنجشی باشد و او را فردی منحصر به فرد با توانایی ها و استعدادها و حتی روحیات خاص بدانند. بسیاری از والدین با مقایسه کودکشان با سایر کودکان موجب رنجش خاطر کودک می شوند و اعتماد به نفس او را تحت تاثیرقرار می دهند و این اقدام حتی ممکن است موجب عدم رشد و شکوفایی کودک در برخی از موارد باشد. این یک اصل مهم در رابطه با والدین است که فرزندشان را همانگونه که هست بپذیرند و به دنبال تحقق آرزوهای شخصی خویش در فرزندانشان نباشند.

دقت داشته باشید که از درخت سیب نمی‌‌توان محصول هلو برداشت كرد و از بوته خیار نمی‌‌توان زردآلو گرفت! هر درختی  میوه مخصوص خود را دارد و هر میوه ای هم خواص مربوط به خود را دارد. اگر فرزند شما استعداد هنری دارد، به زور به دنبال این نباشید که از او یک مهندس بسازید و اگر استعدادی در زمینه های فنی دارد نمی‌‌تواند پزشك قابلی شود. اگر ادبیاتش خوب است و ریاضیاتش ضعیف، نمی‌‌توانید از او یك ریاضیدان بسازید و اگر روابط اجتماعی خوب و موفقی دارد نمی‌‌توان او را وادار كرد كه حرفه‌‌ای را انتخاب كند كه  پشت درهای بسته و در تنهایی انجام بشود !

فرزندتان را همین‌گونه كه هست بپذیرید. این یک باور مهم و ارزشمند است. به جای تقویت باورهای نادرست درباره بچه ها، به تربیت هر چه بهتر آنها فکر کنید. آنچه مشخص است اینکه بالاخره بچه ها هم روزی بزرگ می شوند و به دنبال به فعل رساندن استعدادهای درونی و خواسته هایشان می روند، و شاید در این زمینه والدین نتوانند خواسته خود را بر فرزندان تحمیل کنند اما شایسته است که والدین بپذیرند و باور کنند که این مسائل از اهمیت زیادی برخوردار نیستند. آنچه از هر چیزی مهمتر است نحوه تربیت فرزند است.

به این موضوع بیندیشیم که بهترین ارث‌، بهترین آموزش و برترین تربیت برای فرزندمان كاشتن بذر‌های محبت در روح و روان اوست.  وقتی با فرزندانمان لجبازی می‌‌‌‌كنیم، وقتی خشونت به خرج می‌‌‌‌دهیم، وقتی مرتباً تلافی می‌‌‌‌كنیم و به او بی‌اعتمادیم، همین ویژگی‌ها را به او هم منتقل می‌‌‌‌كنیم و آموزش می‌‌‌‌دهیم. اینها بدترین خصلتهایی است كه می‌‌‌‌توانیم در فرزندانمان پدید بیاوریم یا فعال كنیم. همه اینها موجب می‌‌‌‌شوند او تا پایان عمر طعم خوشحالی و خوشبختی واقعی را نچشد.

او را برای صلح و دوستی آموزش دهید نه برای دشمنی و جنگ و مشاجره. که در این صورت پدر و مادری موفق خواهید بود.

فراموش نکنید که خداوند از من و شما بر بندگان خود مهربان‌تر است. او می‌‌‌‌داند در هر كس چه استعدادهایی به ودیعه بگذارد و همین كار را هم كرده است. بزرگترین هنر درخت سیب این است كه بهترین سیب را بدهد و بزرگترین هنر ما پدر و مادرها هم همین است كه به فرزندانمان كمك كنیم تا با توجه به علاقه و استعدادی كه دارند بهترین شكوفایی را داشته باشند و برترین ثمر را بدهند. هرگز فرزندتان را به چیزی كه نیست تبدیل نكنید و بدانید که بالاترین مهرورزی به او همین است که او را با تمام ویژگیهایی که دارد بپذیرید و البته در جهت رشد و تعالی روحی او بکوشید.

مطالب مرتبط:

آموزش برای زندگی در طوفان

انحصار طلبی‌های کودکانه!

آشنایی با مفهوم حجاب از چند سالگی؟

وقتی والدین اشتباه می کنند!

چم و خم‌های این ابراز علاقه

تربیت وابسته به جنسیت