حضور خانم محجبه در آکادمی موسیقی گوگوش

آکادمی موسیقی گوگوش از برنامه های مشهور شبکه ماهواره ای من و تو 1 است که از همان ابتدای تاسیس این شبکه، مورد توجه و علاقه مخاطبان زیادی از سرتاسر دنیا، واقع شد. آنچه مشخص است اینکه اصولا درباره این برنامه و پشت پرده و اهداف تهیه کنندگان و سازندگان ان، حرف و سخن بسیار است و نقد ها و تحلیل های متعددی در این باره صورت گرفته است. اما در این نوشتار می خواهیم به پدیده تازه ای در این برنامه اشاره کنیم. پدیده ای به نام خوانندگی با رعایت حجاب اسلامی.

پدیده ای نوظهور در من و تو

از روزی که خانمی جوان در برنامه آکادمی موسیقی گوگوش به عنوان یکی از پذیرفته شدگان برای شرکت در این برنامه، معرفی شد، حرف و سخنان بسیاری در این باره به وجود آمد. برای اغلب افراد این نکته جالب بود که برای اولین بار با خواننده زنی مواجه می شوند که به گفته خودش به حجاب معتقد است و به همین خاطر با حفظ حجاب اش بر روی صحنه اجرا، ظاهر می شود. او به تدریج مورد توجه عده زیادی قرار گرفت و صفحات وب به طور اختصاصی برای او ساخته شد تا هوادارانش به اظهار نظرات خود بپردازند. در مدت زمان کوتاهی تعداد هواداران و رای دهندگان به این خانم افزایش یافت و به این ترتیب هزاران نفر از سرتاسر دنیا به او ابراز علاقه و از او حمایت کردند و اغلب این افراد اینگونه بیان کردند که از جسارت او در بروز عقیده اش، لذت برده اند. از اینکه حاضر شده با حفظ حجابش در محیطی ظهر شود که انتظار نمی رود. اما این خانم چگونه از طریق این برنامه معرفی شده است؟

او خانمی 31 ساله است و متاهل. او در شهر خمین متولد شده و در آلمان زندگی‌ می کند. از بچگی‌ دوستدار موسیقی‌ بوده است، ولی‌ موسیقی سنتی رو بیش از همه سبک‌های دیگر، دوست داشته است. او فوق لیسانس فلسفه از دانشگاه تهران است.

او به خوانندگی همواره علاقه داشته اما نه به صورت حرفه ای و به گفته خودش هیچ گاه تصورنمی‌کرده که روزی با شجاعت برای شرکت در این برنامه اقدام کند. او در یکی از برنامه های پخش شده در شبکه من و تو در گفتگویی با خانوم گوگوش، درباره خودش اینگونه می گوید که همسرش که یک فرد آلمانی مسلمان شده است، مشوق اصلی او برای شرکت در این مسابقه بوده است و او معتقد است که با حجاب روسری هم می توان خواند و تناقضی میان خوانندگی و حجاب وجود ندارد. او تصور می کند که بتواند سبک و فرم و یا استایل جدیدی را در دنیای خوانندگی ایجاد کند و این موضوع را به عنوان هدفش بیان می کند. از فضای باز و آزاد آکادمی، تقدیر و تشکر می کند که این فضا موجب شده تا هر کسی با هر عقیده ای و آنگونه که می خواهد، ظهور پیدا کند. او فکر می کند که می تواند بخواند و با خوانندگی اش به انتقال پیامش به مخاطبان بپردازد و در عین حال با حجاب هم باشد.وی از اینکه در آکادمی همه افراد حاضر، به عقیده یکدیگر احترام می گذارند، خرسند و راضی است.

و اما چند سوال ساده؟؟؟

این روزها وقتی به تماشای برنامه های متعدد از رسانه های متعدد مشغول می شوم، نمی توانم این تعریف را از ذهن جدا و دور سازم. تعریفی که نویسنده مشهور حوزه رسانه یعنی نیل پستمن درباره عملکرد رسانه ها ارائه داده بود. اینکه هیچ رسانه ای در دنیای مدرن، بی طرف و خنثی عمل نمی کند  و رسانه ها همواره به دنبال اهداف مورد نظر خود هستند و برای دستیابی به ن از  ابزارهای گوناگون بهره می گیرند.

در این میان، باور این موضوع سخت تر به نظر می رسد که شبکه ای فارسی زبان با بودجه تامین  شده از جانب دولت انگلستان، چطور ممکن است که به تهیه برنامه هایی بپردازد که صرفا قرار است عده ای از ایرانیان و فارسی زبانان را سرگرم سازد و اوقات فراغت خوب و خوشی را برایشان به ارمغان بیاورد...

شبکه من و تو به طرز عجیب و البته جالبی، راه اندازی شد و ابهامات زیادی درباره ماهیت این شبکه و عوامل و دست اندرکاران ن وجود دارد. اما یک واقعیت غیرقابل انکار این است که مغز متفکر و موذیانه انگلیسی، بر این شبکه هم مسلط است و مرکز پخش این شبکه از سرزمین انگلستان است. بنابراین بی طرف بودن چنین شبکه ای چندان باورپذیر نیست. اما این اتفاق اخیر در برنامه کادمی گوگوش، نکات عجیبی را به ذهن متبادر می کند که بیان ن برای ما لازم است. چرا که بدانیم و گاه باشیم که رسانه می خواهد جهان بینی و نگرش های خاصی را به ما معرفی کند و سبک های تازه ای را به ما ارائه دهد. مثلا اینکه اگر به حجاب اعتقاد دارید و یا اینکه در خانواده ای متولد شده اید که این موضوع برایشان ارزش است، خود را محدود نکنید و بدانید که می توان با داشتن حجاب به کارهایی از قبیل خوانندگی هم پرداخت.

وقتی تنها چند لحظه به برنامه این هفته های آکادمی نگاه کنید ممکن است این سوال در ذهنتان ایجاد شود که در این فضا و در این محیط  که پسران و دختران جوان با لباس های باز و آرایش های متفاوتی ظاهر شده اند، فلسفه حضور یک خانوم محجبه چه می تواند باشد/ خانمی که در رقص های دسته جمعی شرکت نمی کند و گوشه ای می ایستند و با آقایان دست نمی دهد و سعی می کند از لباس هایی نسبتا گشاد و پوشیده استفاده کند...

به راستی قرار است از دیدن این موضوع چه چیزی را دریابیم؟ اینکه رسانه های آن طرف آب، از فضایی سرشار از دموکراسی برخوردارند و به همین خاطر هر کسی را با هر عقیده ای در برنامه خود می پذیرند و او را در برابر دوربین خود به تمام دنیا معرفی می کنند. او را احترام و تکریم میکندد و به هر کسی با هر عقیده ای، بها می دهند. یا اینکه قرار است مسلمانها بدانند که اسلام دست آنها نبسته است و اگر مقید به حجاب هستند، مشکلی ندارد و می توانند در این حالت بخوانند و به کاباره هم بروند ولی نرقصند....یعنی حجاب، حکم تعریف شده خداوند در دین اسلام است و خواندن زنان که حکم صریح دیگری در دین ماست، به راحتی زیر سوال می رود تا استایل تازه ای به دنیای خوانندگی وارد شود و به این وسیله پیام های تازه ای ارائه شوند که همگان بدانند می توان دینداری کرد اما دینی را پذیرفت که بر هر پیکره ای سوار شود و همه بتوانند در عین دیندار بودن، به فعالیتهای متفاوت و مغایر با اصول دین شان هم بپردازند و عده زیادی هم در دنیا پیدا شوند که از این عقیده و عمل به عنوان جسارت و شجاعت نام برند و دفاع کنند. این است دینداری مدرنی که در این زمانه به جهانیان معرفی می شود.

قصد ندارم درباره این خانوم قضاوتی داشته باشم و در عین حال باور این موضوع برایم دشوار است که بپذیرم حضور ایشان در این برنامه به طور تصادفی بوده است و اینکه اگر این خانوم تا این حد به حجاب معتقد است که با این شکل و ظاهر، در برنامه ای حاضر می شود که با اکثریت حاضر، تفاوت فاحشی دارد، چطور برای درک و باور سایر اصول دینی خود تلاش نکرده یا اینکه به سادگی آنها را زیرپا گذاشته است؟ تقریبا اغلب دینداران و کسانی که خود را ملزم به رعایت اصول و مبانی دینی خود می کنند، حجاب را یکی از سخت ترین مبانی و الزامات دینی برای بانوان می دانند. جالب است که خانمی حاضر می شود با حفظ حجابش در برنامه ای بخواند اما به این اصل بی توجه باشد که خواندن زنان، به لحاظ شرعی پذیرفته نیست.

بهتر است کمی دقیقتر به آنچه در اطراف مان وجود دارد نگاه کنیم و همیشه خوش بین و زود باور نباشیم و به عمق آنچه می بینیم هم، بیندیشیم. باور داشته باشید که برخی از مواردی که با آنها روبرو می شویم، یک تصادف و اتفاق ساده نیستند. بلکه قرار است بر نگرش ها و بینش های ما و جوانان و نوجوانان ما، اثر گذارند.