انجام یک پروژه علمی
به دنیای اکتشافات هیجان انگیز خوش آمدید. دنیای دانش! انجام یک پروژه تحقیقاتی برای ورود به جشنواره های علمی، نگاهی اجمالی به شگفتی های این دنیا است.
شرکت در یک پروژه علمی علاوه بر لذت بخش بودن، محرک تفکر منطقی است، متضمن انجام یک تحقیق جالب است، مشاهدات هدفمندی را در خود دارد و تجربه حل مسأله را در اختیار ما قرار می دهد.
قبل از انجام هر پروژه ای با والدین یا معلم علوم تان جزئیات آن را در میان گذارید. اطمینان یابید آن ها پروژه تان را درک کرده و با آن آشنا شده اند.
پروژه های علمی باید از شیوه ای تبعیت کنند که روش علمی نامیده می شود. این شیوه توسط دانشمندان واقعی هم مورد استفاده قرار می گیرد. نخست یک مسأله یا هدف تعیین می شود. سپس فرضیه یا پیش بینی نتیجه، بیان می شود.
سپس، برای تعیین درستی یا نادرستی فرضیه، روشی ایجاد می شود. فکر نکنید اگر نادرستی فرضیه تان اثبات شود، پروژه علمی شما شکست خورده است. ایده پروژه علمی، اثبات یا رد فرضیه است. حتی زمانی که نتایج مطابق انتظارتان نیست، چیزهایی آموخته اید. توماس ادیسون پیش از آن که ماده ای بیابد که در لامپ حبابی خوب کار کند، بیش از 1000 ماده مختلف را امتحان کرده بود. ادیسون می گفت، راه موفقیتش را شکست داده است!
به طور کلی دانش آموزان می توانند در 12 گروه استاندارد پروژه های علمی وارد شوند:
علوم رفتاری و اجتماعی، بیوشیمی، گیاه شناسی، شیمی، زمین و فضا، مهندسی، محیط زیست، فیزیک، جانور شناسی، ریاضی و رایانه، میکروبیولوژی و پزشکی و بهداشت.
برخی پروژه ها در بیش از یک رشته علمی قرار می گیرند. پروژه استفاده از رنگ های مختلف نور برای پرورش گیاهان، می توانند در شاخه های گیاه شناسی و فیزیک قرار گیرد.
تقاطع علوم به شما امکان می دهد به شاخه علمی دلخواه خود وارد شوید. این وضعیت شما را در حاشیه امنیت برای موفقیت در جشنواره علمی قرار می دهد چرا که می توانید در شاخه ای وارد شوید که رقبای کم تری دارد یا می توانید از شاخه ای که طرح های ورودی آن کیفیت ویژه ای دارند، اجتناب کنید.
موضوعی را که جالب می دانید و دوست دارید، تحقیق کنید، انتخاب کنید. این موضوع تجربه تحقیقاتی شما را بسیار لذت بخش می کند. بسیاری از پروژه های را می توان گسترش داد و فرضیه های دیگری برای آن ایجاد کنید.
قبل از تعیین موضوع پروژه تان، به قوانین جشنواره های علمی توجه کنید. پروژه ها باید از قوانین اخلاقی خاصی تبعیت کنند. پروژه نباید نسبت به حیوانات غیر انسانی عمل کند. هرگز در سیستم های بوم شناسی دخالت نکنید. از عرف و عقل سلیم استفاده کنید.
یک پروژه علمی خوب، پروژه ای است که یا منحصر به فرد است و یا پروژه ای معمولی است که به طور منحصر به فردی انجام شده است. مثلاً بسیاری دانش آموزان ابتدایی، مدل کوچکی از یک آتشفشان می سازند و سپس برای ایجاد «فوران» از واکنش سرکه و جوش شیرین استفاده می کنند. چنین پروژه ای را می توان با این فرضیه که برخی مواد یا واکنش های شیمیایی دیگر، با تولید گاز فوران بهتری ایجاد می کنند، دارای پیچیدگی منحصر به فردی کرد.
هم چنین پروژه ای خوب است که دانش آموز در آن یک مطالعه زمینه ای قوی انجام داده و به طور کامل پروژه را درک کرده باشد. خوب است که فرد بزرگسال یا حتی یک مشاور متخصص علوم به دانش آموز در پروژه اش کمک کند.
ولی یک داور انتظار دارد دانش آموز پروژه را فهمیده باشد و بتواند کار خود را به داوران و سایر افرادی که به دیدن کارشان می آیند، توضیح دهد. پروژه ای داوری می شود که تکمیل شده باشد. دانش آموزان باید به جای داور به پروژه شان نگاه کنند و آن را برای یافتن نقایص احتمالی بررسی کنند. ارائه مطلب هم مهم است ولی بسیاری از جشنواره های پژوهشی اهمیت بیشتری را برای جنبه های علمی پروژه ها قائل می شوند.
