40 درصد افرادی که دچار ریزش مو به مدت طولانی و یا در شراطی خاص هستند، خانم می‌باشند. در برخی از آنها، موها نازک می‌شوند و در برخی دیگر، موهای وسط سر کم می‌شوند و به تدریج گسترش می‌یابند.

رشد مو چگونه است؟

به طور متوسط، پوست سر دارای صدهزار فولیکول مو می‌باشد.

هر فولیکول، یک تار مو را تولید می‌کند که به 5/1 سانتیمتر در ماه رشد می‌کند.

بعد از دو تا شش ماه رویش، موها قبل از ریزش مدتی استراحت می‌کنند و با موهای جدید جایگزین می‌شوند و این چرخه دوباره آغاز می‌شود.

همیشه85 درصد موها در حال رشد هستند و بقیه در حال استراحت می‌باشند.

ریزش طبیعی مو چقدر است؟

موهایی که در مرحله استراحت هستند، می‌ریزند. در بیشتر افراد روزانه حدود 50 تا 100 تار مو می‌ریزد و طبیعی است.

ریزش غیرطبیعی مو به دلایل مختلفی رخ می‌دهد، مثلا هنگامی که شامپوی جدید می‌زنید و یا مدل موی خود را تغییر می‌دهید، ممکن است متوجه ریزش موی خود شوید.

اگر شما نگران ریزش موی خود هستید، به پزشک متخصص پوست و مو مراجعه کنید.

پیدا کردن علت ریزش مو

برخی اوقات، هیچ دلیل مشخصی برای ریزش مو وجود ندارد.

متخصصان پوست و مو، اولین دلیل ریزش مو را بیماری‌های غده تیروئید و عدم تعادل هورمونی در بدن می دانند، لذا آزمایش‌های لازم را از بیمار می‌خواهند. 

کارشناسان فکر می‌کنند ژنتیک و افزایش سن در ریزش موی آلوپسی آندروژنیک همراه با تغییرات هورمونی ناشی از یائسگی می‌توانند نقش داشته باشند.

در بسیاری موارد، هنگامی که علت ریزش مو مشخص شود، می‌توان آن را برطرف کرد و موها دوباره رشد می‌کنند.

10 علت ریزش مو در زنان

1- مشکلات تیروئید: غده تیروئید به شکل پروانه و در جلوی گردن قرار دارد. این غده، هورمون تیروئید را تولید می‌کند و تنظیم کننده بسیاری از فرآیندهای اساسی بدن می‌باشد. اگر هورمون تیروئید بسیار زیاد و یا کم ترشح شود، می‌تواند بر روند رویش مو تاثیر بگذارد.

2- آلوپسی منطقه‌ای: مقصر این کچلی منطقه‌ای، سیستم ایمنی بدن می‌باشد که اشتباها با فولیکول‌های موی سالم می جنگد. در بسیاری از موارد، این ریزش مو دائمی نمی‌باشد.

منطقه‌ای که فاقد مو می‌باشد، بعد از شش ماه تا یک سال مجددا رشد خود را آغاز خواهد کرد. در موارد نادر ممکن است افراد تمام موی سر و بدن خود را از دست بدهند.

3- سندرم تخمدان پلی کیستیک: زنان مبتلا به این بیماری، دچار عدم تعادل هورمونی مزمن می‌باشند. بدن بیش از مقدار طبیعی، آندروژن می سازد و این عامل باعث می‌شود در صورت و بدن این زنان، موهای زائد بروید و موهای سر نازک‌تر شوند. این سندرم موجب مشکلات تخمدانی، آکنه و افزایش وزن نیز می‌گردد. در برخی مواقع، نازک شدن مو و ریزش آن، تنها نشانه واضح این بیماری می‌باشد.

4- عفونت قارچی ناشی از کرم حلقوی: هنگامی که کرم حلقوی بر پوست سر اثر بگذارد، قارچ باعث خارش سر و ریزش مو به صورت تکه‌ای می‌شود. منطقه کچلی می‌تواند پوسته پوسته و قرمز شود. این ریزش مو با داروهای ضدقارچ درمان می‌شود. قارچ می‌تواند از طریق تماس پخش شود، لذا اعضای خانواده فرد مبتلا نیز باید از لحاظ وجود کرم حلقوی بررسی شوند.

5- زایمان: برخی زنان ممکن است متوجه پرپشت شدن موها در دوران بارداری شوند و این به علت افزایش هورمون‌هایی است که موها را در حال استراحت نگه می‌دارند و از ریزش طبیعی آنها جلوگیری می‌کنند. اما این حالت همیشگی نیست، بلکه بعد از تولد بچه، میزان هورمون‌ها به حد طبیعی برمی گردند و ریزش موها تسریع می‌شود. دو سال ممکن است طول بکشد تا موها به حالت اولیه خود برگردند. 

6- داروها: عارضه جانبی قرص های ضدبارداری، ریزش مو می‌باشد. در برخی زنان، هورمون‌هایی که تخمدان را سرکوب می‌کنند، باعث می‌شوند موها نازک شوند. برخی مواقع، هنگامی که دیگر قرص مصرف نمی‌کنید، ریزش مو ایجاد می‌شود.

داروهایی که موجب ریزش مو می‌گردند، عبارتند از: داروهای رقیق کننده خون، فشار خون، بیماری قلبی، آرتریت و افسردگی.

7- رژیم سخت: ممکن است در مدت زمان کوتاهی، با یک رژیم بسیار کم کالری، وزن زیادی کم کنید، ولی بعد از سه تا شش ماه متوجه ریزش موی خود خواهید شد. رژیم غذایی نباید بسیار کم پروتئین و یا دارای مقدار بیش از حد ویتامین A باشد.

8- مدل مو: بافتن موها و یا سفت بستن موها و نیز بیگودی بستن موجب آزار پوست سر و ریزش موها می‌شود. در صورت استفاده طولانی مدت از این روش‌ها، باعث زخم شدن پوست سر و ریزش موی دائمی می‌گردید.

9- درمان سرطان: عارضه جانبی شیمی درمانی و پرتودرمانی، ریزش مو می‌باشد. این دو نوع درمان باعث آسیب فولیکول‌های مو می‌شوند. اما این ریزش مو موقتی است و بعد از اتمام درمان، دوباره موها رشد می‌کنند.

10- استرس بیش از حد: استرس‌های جسمی و روحی باعث ریزش ناگهانی نصف تا سه چهارم موهای سر می‌شوند. این ریزش موها ممکن است 6 تا 8 ماه طول بکشد.

انواع درمان ریزش مو

1- داروها: ماینوکسیدیل دارویی است که برای ریزش موی زنان توسط FDA به تصویب رسیده است.

این دارو، ریزش مو را کم می‌کند و یا متوقف می‌کند و ممکن است باعث رشد مجدد موها شود.

برای ریزش موی منطقه‌ای، کورتیکواستروئیدها می‌توانند موجب رویش مو گردند.

2- لیزر: لیزر با انرژی کم ممکن است باعث رشد مو شود و از نازک شدن موها جلوگیری کند.

برای مشاهده نتیجه لیزر، دو تا چهار ماه زمان لازم است.

3- پیوند مو: در این روش، مو را از منطقه نازک سر جدا کرده و به قسمت موردنظر منتقل می‌کنند.

محدودیت این روش آن است که کچلی منطقه‌ای زنان، موجب نازک شدن تمام موها می‌شود، بنابراین مناطق رویش دهنده مو ممکن است محدود باشند.

زنان با کچلی منطقه‌ای مردانه و یا دارای زخم سر، تمام موهایشان نازک نشده و به راحتی پیوند مو را انجام می‌دهند.

مقابله با ریزش مو

- بعد از استحمام، اجازه دهید موهایتان در هوا کمی خشک شوند و بعد، سشوار بکشید.

- محصولات آرایشی برای پوست سر استفاده کنید.

- فیبر کراتینه مو را امتحان کنید و در مناطق دارای موهای نازک بپاشید تا موها را ضخیم نشان دهد.

- اگر دارای ریزش موی شدید هستید، طوری که مناطقی از سر شما دیده می‌شوند، می‌توانید کلاه گیس، روسری و یا کلاه بگذارید.

- اگر ریزش مو با شغل و یا زندگی اجتماعی شما تداخل دارد، با یک مشاور صحبت کنید.

مطالب مرتبط:

چرا موی سر خانم‌ها می‌ریزد؟

4 درمان خانگی برای ریزش مو

با کم ‌پشتی موها چه کنیم؟

5 علت ریزش موی خانم ها

چه عواملی باعث ریزش مو می‌شوند؟

ریزش مو و تبلیغات ماهواره‌ای دروغین