آواز مرگ قو

زندگی واهاگن داوتیان و شعری از او

زندگینامه:

واهاگن داوتیان شاعر، نمایشنامه‌نویس، مترجم، روزنامه‌نگار و فعال ادبی برجسته ارمنی‌ست که در15 اوت 1922درشهر «عربگیر» ارمنستان غربی متولد شد. نخستین مجموعه شعر این شاعر بانام «اولین عشق» درسال 1947 منتشر شد و بعد از آن مجموعه‌های بسیاری که دربرگیرنده شعر، نمایشنامه‌های منظوم وترجمه‌های این هنرمند ارزنده بودند یکی پس از دیگری منتشر شدند. «سحرگاه در کوهستان» 1957، «تندراکیان»، نوربه مثابه نان، شعر شراب، باران بهار، درخت زردآلو، درمهر، گفتاری درباره عشق وشمشیر ونیز کتاب آبی از جمله آثار دراماتیک او هستند. شعر‌ها و نمایشنامه‌های منظوم او به بسیاری از زبان‌ها ترجمه شده است.

آواز پاره‌ها

خوشه‌ها چه مغرورانه تاب می‌خورند

کشتزاران چه دلنشین مواج می‌شوند

بی‌گمان می‌دانند

وژرفا ژرف احساس می‌کنند

که ایشان خود مالک جهان هستند

***

پیوسته می‌پندارم

که درسراسر زندگی‌‌ام مسافری هستم

وره می‌سپارم، ره می‌سپارم

مطیع تقدیرخویش

می‌پندارم دردوردست

ستاره آبی رنگی فرو فتاده است

***

و می‌دانی که دراین جهان

پیش از هرچیز وبیش از هرچیز

همین خاک را دوست داری

همین خاک کوچک میهنت را

که سنگ آن پنداری

صدای سنگوار خشمگنانه عقابان است

وعلف‌های آن فروتنی ست

همین خاک کوچک

که دره‌مان پهنه از قلبت خانه کرده است

که درد و سوگند خانه کرده‌اند

من برای یافتن آن ستاره می‌روم

***

صبح روستا:

گستره آبی و سپیداران

نان درتنور‌ها بیدار می‌‌شود

ودرجایی

بره یی ماغ‌کشان می‌گرید

واز تمام جهان

بوی وجدان می‌آید

***

غمگین‌ترین

باشکوه‌ترین

وپاک‌ترین آواز

آواز مرگ قوست

ومن آواز مرگ قو نشنیده‌ام هرگز

مترجم: احمد نوری زاده