دیدار در آخرین نفس
لحظات آخر عمر آقا مصطفی بهشتی است. ایشان از علماء و از زائران مخلص ما بودند، هرکس با اخلاص به زیارت ما بیاید، لحظات آخر عمر به دیدارش می رویم.
آیت الله حاج مصطفی بهشتی، از نزدیکان شهید بهشتی و از محبین اهل بیت علیه السلام بودند. یک سال که به همراه همسرشان عازم کربلا شده بودند، در گمرک، مامور عراقی، میخواهد که همسرشان، صورتش را باز کند تا با گذرنامه مطابقت دهد.
ایشان م یگوید: مامور زنی بفرستید تا این کار را انجام دهد، مامور عراقی که ناراحت میشود لج بازی میکند و مامور زن که نمیفرستد هیچ، بلکه بیشتر اصرار می کند تا صورت همسر ایشان را ببیند.
حاج مصطفی متوجه میشود که از یک طرف مامور عراقی، فردی بی ایمان است و نظر سوئی دارد و از سوی دیگر زیارت امری مستحب و قلبی است و اهل بیت علیه السلام هرگز راضی به چنین کاری نخواهند بود؛ پس جلوگیری از این گناه و بی غیرتی را واجب میداند؛ لذا همان جا زیارت نامه ای میخواند و برمیگردد.
در درستی این کار همین بس که پس از بازگشت همراهان ایشان به خاطر مشاهدات یا رویاهایی که داشته اند همه با هم به منزلش می روند و می گویند: حاضریم ثواب زیارت همه جمع را با همان زیارت نامه و سلام شما در گمرک معاوضه کنیم. حاج مصطفی، آخرین باری که به زیارت امام رضا علیه السلام می آید، بلافاصله پس از بازگشت، تب شدیدی نموده و در اثر آن از دنیا میرود. پسرش میگفت: آن شب فقط من بالای سر پدر بودم و ساعت و دقیقه فوت ایشان را یادداشت کردم.
در مراسم تشییع جنازه ایشان، جوانی مومن به من مراجعه کرد و ساعت و دقیقه فوت ایشان را به من گفت و سوال کرد:
میخواهم بدانم خواب من رویای صادقه بوده یا خیر؟
من تعجب کردم، چون این زمان را به هیچ کس نگفته بودم. از او خواستم تا رویای صادقه اش و ارتباط آن را با وفات پدرم بیان کند.
گفت: من دیشب در رویای صادقه، به حرم حضرت رضا علیه السلام مشرف شدم. حضرت در حال خروج از حرم بودند. سوال کردم: آقا جان کجا تشریف میبرید؟!
من بلافاصله بیدار شدم و ساعت را نگاه کردم، همان ساعت را یادداشت کردم.
بخش حریم رضوی
