تبیان، دستیار زندگی
خداوند بهشت را بر زائر واجب و آتش جهنم...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

پاداش زیارت مرقد مطهر حضرت امام رضا(ع) در کلام پیامبر اعظم صل الله علیهم


زیارت مرقد مطهر امام رضا علیه السلام صراط تزکیه و طریق سعادت و راه رشد و کمال بشر است. زیارت آداب و پاداشی دارد که هویت زیارت را تشکیل می دهد. بهترین منبع برای شناسایی هویت زیارت، احادیث معصومین علیهم السلام است.


منشاء ارزش و اعتبار زیارت، سنت پیامبر خدا(ص) است. پیامبر خدا(ص) آداب و پاداش زیارت اهل بیت علیهم السلام را به مسلمانان آموخته اند و در حدیثی از فضیلت زیارت پاره تن خویش که در خراسان دفن می شود، خبر داده اند.

این حدیث نبوی ویژه زیارت مرقد مطهر امام رضا علیه السلام در کتاب های معتبر حدیثی شیعه وجود دارد و حدیث صحیحی است.

محمدبن عماره گفته است حضرت امام صادق علیه السلام از پدران خویش، از امام علی علیه السلام از قول پیامبر خدا صلی ا... علیه و آله و سلم نقل کردند که فرمودند:

پاداش زیارت امام(ع) در کلام پیامبر اعظم

سَتُدفَنُ بَضعَةُ منی بِاَرضِ خُراسانَ لایَزُورُها مُومِن اِلا أوجَبَ اللّهُ عَزّ وَ جَل لَهُ الجَنَّةَ وَ حَرَّمَ جَسَدَهُ عَلَی النّارِ

به زودی پاره ای از تنم در سرزمین خراسان دفن خواهد شد، «مومنی» او را زیارت نمی کند مگر این که خدای عز و جل بهشت را بر او واجب و جسدش را بر آتش حرام گرداند. (1)

نکته ها و پیام ها

پیامبر خدا صلی ا... علیه و آله و سلم در قرن اول هجری قمری، از شهادت حضرت ثامن الحجج علیه السلام و مکان دفن آن حضرت در قرن دوم هجری خبر داده اند و این پیش بینی و خبر از غیب به گونه ای که نزدیک به دویست سال بعد دقیقاً همان طور روی داد، یکی از معجزات رسول ا...(ص) است.

همان طور که واژه «بضعه» برای فاطمه زهرا سلام ا... علیها در احادیث نبوی وجود دارد، در این حدیث شریف نبوی نیز واژه «بضعه» به معنای پاره تن برای امام رضاعلیه السلام به کار رفته است.

بنابراین امام رضا علیه السلام پاره تن پیامبر خدا(ص) و از اهل بیت پیامبرند. بر اساس بیان صریح پیامبر(ص) در پرتو زیارت امام رضا علیه السلام خداوند بهشت را بر زائر واجب و آتش جهنم را حرام می کند. این اجر بزرگ الهی زیارت برای «زائر مومن» است.

در واژه «مومن» در این حدیث نبوی مطالب مهمی وجود دارد و در واقع شرایط و لوازم زیارت بیان شده است. این زیارت انسان «مومن» است که چنان پاداش شگفت انگیزی دارد. روشن است که قرار گرفتن «مسلم» در جایگاه «مومن» و رشد و تعالی انسان از مرحله «اسلام» و رسیدن به مرحله «ایمان» کار آسانی نیست و نیازمند خودسازی و تهذیب و تزکیه نفس و جهاد اکبر است.

ایمان به خدا انسان را پاک می کند و در وی مصونیت به وجود می آورد و او را از نافرمانی و گناه باز می دارد و به اجرای احکام فرامی خواند. مومنی که باور دارد عالم محضر خداست در محضر خدا معصیت نمی کند و به آنچه خدا فرموده است، عمل خواهد کرد.

«زائر مومن» که با گفتار و رفتار دینی و جلوه ها و لوازم ایمان به خدا و سیره پیامبر(ص) و اوصیائش آشناست، در حرم رضوی اعمال و رفتار نادرست و خلاف شرع انجام نمی دهد و به اصول اخلاقی و احکام شرعی بی توجهی و کم توجهی نمی کند.

همواره حقوق زائران دیگر را رعایت می کند و از لجبازی و توهین و کوچک شمردن دیگران و بداخلاقی و گرفتار شدن به امور غفلت آور و بیهوده گریزان است و از شر شیطان و هوای نفس و شهوت و غضب به خدا پناه می برد.

از نماز اول وقت و شرکت در نماز جماعت حرم کوتاهی نمی کند. هزینه سفر زیارتی را از کسب حلال و مال پاک و مشروع و خمس داده فراهم می کند و می داند زیارت با مال و ثروت آلوده به حرام ارزش و پاداش ندارد. با لباس تمیز و سر و وضع مرتب و بدن پاکیزه و رعایت بهداشت فردی و دهان مسواک زده و خوشبو و با غسل و وضو به حرم می آید.


منبع: خراسان، حجت الاسلام دکتر محمدرضا جواهری

1- (من لایحضره الفقیه، ج2، ص585)

بخش حریم رضوی