پروژه 'به پیش' بروکلین

برای آشنایی بیشتر مردم با این هنرمندان، موزه این شهر دست به ابتکاری زد: درهای استودیو و آتلیه 1700 نفر از هنرمندان بروکلین بر روی مردم باز شد تا آنان بتوانند از آثار نقاشی، عکاسی، طراحی، مجسمه و ویدیو های هنری این هنرمندان دیدن کنند.

بسیاری از هنرمندان جوان مقیم این شهر آتلیه و خانه شان در یک محل است. هر فردی که به دیدن این استودیو ها می رفت باید به طور آنلاین، در 5 آتلیه ثبت نام می کرد تا حق رای به سه هنرمند را داشته باشند. از میان همه آثار به نمایش گذاشته شده که بیشترین رای را به دست آورند، موزه بروکلین سه تا از آنها را در اول دسامبر در این موزه به نمایش گذاشت.

چنین پروژه ای که در نوع خود استثنایی است می تواند تحولی در ارتباط مخاطب با آثار هنری ایجاد کند و مبنای حرکتی برای دیگر شهر ها نیز قرار گیرد.

در میان آنان کم نبودند هنرمندان ایرانی از جمله بهار و نگار بهبهانی، ناهید حقیقت، گلنار ادیلی، پرستو آهوان و دیگران. در مدت این دو روز 18000 نفر از آتلیه ها و استودیوهای این هنرمندان دیدن کردند. این آمار کسانی است که بطور آنلاین خود را ثبت نام کردند. بسیاری از بازدیدکنندگان بدون ثبت نام به دیدن آثار نمایش داده شده، شتافتند.

بهار بهبهانی

بهار بهبهانی دارای مدرک کارشناسی از دانشگاه الزهرا و کارشناسی ارشد از دانشگاه آزاد در رشته نقاشی در تهران است و چهار سالی است که تجربه زندگی در نیویورک را دارد. وی از سال 2000 نمایشگاه های متعددی در ایران، اروپا و آمریکا داشته. فیلم «کوتاه معلقه» وی جایزه بهترین اثر نمایشگاه بین المللی زنان را از آن خود کرد. افزون بر آن این فیلم در جشنواره فیلم ترایبکا نیز به نمایش گذاشته شد. وی اکنون مشغول تدوین یک ویدیوی هنری جدید است که در سفر اخیرش به ترکیه فیلمبرداری کرده. یک مجموعه نقاشی جدید هم دارد که یک سال است بر روی آن کار می کند. این مجموعه «تخیل من» نام دارد؛ به قول خودش: «این نمایشگاه عمدتا مطالعه ای در مورد نمادهای شخصیت های غربی در ذهن ماست، به عنوان افرادی که در خاورمیانه زندگی کرده ایم، دریچه ای به استعمار نو با نگاهی معصومانه.»

«چای برای دو نفر»

بهار بهبهانی در سه زمینه نقاشی، چیدمان و ویدیوهای هنری کار می کند. نگاه بهار بهبهانی هم در نقاشی هایش و هم در ویدیوهای کوتاه هنری اش بازنگری به واقعیت مطلق دارد. او به واقعیت از جنبه های متفاوت با لایه های مختلف می نگرد. بنابراین لایه‌ای دیدن یک پدیده، نسبی بودن واقعیت را در مقابل چشم بیننده به تماشا می‌گذارد.

در استودیوی او اثر 8 دقیقه ای بهار به نام «چای برای دو نفر» که در آذربایچان فیلمبرداری شده و محصول 2011 است، نیز به نمایش درآمد. فیلم در فرم از طنز بهره می برد و در محتوا به تصویر کشیدن چالشی به نام هویت است که امروز گریبانگیر اکثر کشورهای در حال توسعه است که از شوروی سابق جدا و مستقل شده اند.

بهار بهبهانی می گوید: «این ویدیوی هنری نگاهی است به کشورهای بعد از فروپاشی شوروی سابق که مستقل شده اند و به دنبال هویت هستند و می خواهند از طریق اسلام این هویت را به دست آورند. این قطعه ویدیویی، نگاهی است به کشوری مثل آذربایجان و رابطه اش با گذشته و هویت خودش.»

«چای برای دو نفر» قطعه ساده ای است که دو زن را حال صحبت کردن و نوشیدن چای در یک بعد ازظهر نشان می دهد. نوشیدن چای سنت ریشه داری است که در فرهنگ ایران و کشورهای آسیای مرکزی وجود دارد.

او ادامه می دهد: «من این سنت نوشیدن چای را بهانه قرار دادم که به عنوان یک گردهم آیی اجتماعی به طور سمبلیک از آن استفاده کنم. "

ناهید حقیقت

دومین هنرمندی که از استودیوی او دیدن می کنم، ناهید حقیقت نقاش و حکاک ایرانی است. وی قبل از انقلاب برای ادامه تحصیل به نیویورک رفت و کارشناسی ارشد برای نقاشی و حکاکی خود را از دانشگاه نیویورک گرفت. وی همچنین دارای دکترا در آموزش هنری است. ناهید از پروژه «به پیش» بعنوان پروژه ای که می تواند ارتباط مستقیمی بین هنرمند و آثار هنری ایجاد کند نام می برد و می افزاید: «بین 60 تا 70 نفر از آتلیه من دیدن کردند که برای من هم تعجب آور بود. چون بسیاری جزو آن 18000 نفری که آنلاین ثبت نام کردند نبودند و بیشتر آنها رای هم نمی دهند و از همین منطقه آمدند. یک گردهمایی استثنایی بود. من ابتدا فکر می کردم از آنجا که در ساختمانی هستم که معمولا هنرمندان زندگی نمی کنند، افراد زیادی به دیدن آتلیه نمی آیند ولی با کمال تعجب تعداد زیادی به دیدن استودیوی من آمدند.»

«سبز و آبی»

نقاشی های ناهید حقیقت آمیخته ای از زیبایی، ترس و اشتیاق است و معمولا داستانی را تعریف می کنند. اثر جدید او «سبز و آبی » تابلویی سه قطعه است که سمت راست آن یک درخت لخت آبی و سمت چپ یک درخت سبز وجود دارد. برای خالق تابلو آبی نمادی از صلح و سبز سمبل عشق است. در وسط این دو قطعه برشی دیگر دیده می شود که چهار بار کلمه «تو» در چهار گوشه آن خود نمایی می کند. همین نماد، این اثر را از حالت دکوراتیو بیرون آورده. و داستانی را تصویر کرده. ناهید حقیقت تصویر« تو» در این نقاشی را سمبل راهی معنوی و روحانی می داند و می گوید: «منظورم اصلا نوعی خاص از مذهب نیست... منظورم خدایی است که در قلب ما وجود دارد واحساسی است که پر از عشق و رابطه انسانی بین افراد است و این «تو» تویی است که از آن عشق صحبت می کند.»

اکنون موزه بروکلین آثار 8 هنرمند را انتخاب کرده است و در این موزه به نمایش گذاشته است. هنرمندان ایرانی جزو 8 هنرمند منتخب موزه قرار نگرفتند ولی در میان شرکت کنندگاه حضوری پر رنگ داشتند. این نمایشگاه تا آخر این ماه ادامه خواهد داشت.

سایت آفتاب