تاکید بر ساختار رقابتی،چرا؟

ساختار رقابتی انعکاس یک اقتصاد سالم است، اقتصادی که انگیزه های تولید در آن بالاست ، اقتصادی که سرمایه گذاری در امر تولید خلاصه می شود، اقتصادی که ورود به بازار برای بنگاه ها سخت نیست و ...

سرمایه گذاری چیست؟ سرمایه گذاری به این معنا است که فعال اقتصادی،  برای کسب بازدهی هایی در آینده، امروز هزینه کند. چه زمان سرمایه گذاری در تولید خلاصه می شود؟ زمانی که تولید با واژه ای به نام صرفه های ناشی از مقیاس آشنا باشد، چرا؟ چون تنها در آن صورت است که افزایش تولید به معنای کاهش هزینه های متوسط کل و افزایش سود و بازهی تولید می باشد..( پس در این حالت واژه ی سرمایه گذاری در تولید خلاصه می شود)،  چه زمانی تولید کنندگان به صرفه های ناشی از مقیاس می رسند؟ زمانی که توان خلق هر آنچه را که اراده کرده باشند، داشته باشند و چه زمان توان خلق دارند؟ زمانی که قدرت تفکر از آن خود باشد و این قدرت تفکر ضرورت همان بومی کردن دانش تولیدی است که مقام معظم رهبری بر این بسیار تاکید کرده و می کنند...

لذا زمانی که قدرت تفکر باشد به پشتوانه قدرت تفکر، توان خلق و به پشتوانه توان خلق، صرفه های ناشی از مقیاس و  به پشتوانه ی صرفه های ناشی از مقیاس، انگیزه های سرمایه گذاری ایجاد می شود و این انگیزه ها ( سرمایه گذاری در راه تولید) عاملی برای ایجاد ساختار رقابتی می شود. چرا؟ چون ساختار رقابتی انعکاس بازاری است که در آن دعوا بر سر پول نیست دعوا بر سر دانش است، دانش برای صرفه های بیشتر ناشی از مقیاس ..

به عبارتی در ساختار رقابتی، انحصار معنا ندارد.  چرا معنا ندارد؟ چون انگیزه های بالای مولدگری خیلی ها را به سمت تولید سوق داده است، لذا بنگاه ها ذره ای می شوند و ذره قدرت ندارد...ذره قدرت ندارد که بخواهد قیمت هایش را هر جور که دوست دارد افزایش دهد چرا که نابود می شود ولی قدرت برای کاهش هزینه هایش به منظور کاهش قیمت برای توسعه مقیاس اش ( به واسطه ی دانش) را  دارد.. این قدرت در خدمت رفاه و عدالت در جامعه می باشد و این خود انگیزه های حرکت به سمت بهره وری را ایجاد می کند و برای همین است که ساختار رقابتی آرمانی است برای هر جامعه ای...

و چه چیز در ایران مانعی برای رقابتی شدن می شود؟ انحصارات واردات...و لغو انحصارات که مقام معظم رهبری بدان اشاره فرمودند همین است... امروز ایران اقتصاد ندارد چرا که آنچه امروز ایران را اداره میکند مافیای واردات است.. مافیای واردات با داشتن انحصار واردات نمی گذارند تولید در کشوری که پر است از ثروت های طبیعی، رشد کند... دشمن خودکفایی، دشمن حمایت از تولید ملی، دشمن رونق اقتصادی، دشمن اقتصاد مقاومتی، دشمن جهاد اقتصادی همین مافیای واردات هستند...کسانی که انحصار واردات گوشت را دارند، دام داران داخلی را نابود می کنند، کسانی که واردات محصولات کشاورزی را دارند، کشاورزان را نابود میکنند، کسانی که واردات ...

و امروز دشمن جوانان همین کسانی هستند که از طریق واردات سود می برند، این ها نمی گذارند که جوانان ایرانی صنعت را خودکفا کنند، محصولات شرکت های دانش بنیان خریداری نمی شوند چون در نگاه خیانت جویانه واردکنندگان، این شرکت ها باید بمیرند.

انحصار زدایی قدم اول برای حرکت به سمت ساختار رقابتی است، عدم افزایش هزنیه های مولدگران، حمایت های دولت از بنگاه های تولیدی و شرکت های دانش بنیان و نظارت بر شرکت های دانش بنیان برای عدم سودجویی، توسعه مراکز تحقیق و توسعه  و.. همه و همه کمک می کند که سرمایه گذاری و نقدینگی منحرف شده به سمت تولید بیاید و شاهد رشد چشم گیر تولید شویم.

فرصت امروز این است که واردکنندگان را در نطفه خفه کنیم... امروز نهادهایی که بسیار پول دارند، از آنجایی که پول در اقتصاد ایران منحرف شده است ( چرا که سرمایه گذاری منحرف شده است و سرمایه گذاری نامولد جای سرمایه گذاری مولد را گرفته است)، احتمال بسیاری برای انحراف در آنها را به وجود آورده است.. بانک ها، صندوق ها و متولیان آنها و غیره از جمله نهاد هایی هستند که به علت داشتن پول بسیار، احتمال خیانت نیز بسیار در آنها تقویت میشود... لذا برای این که وارد کنندگان را در نطفه خفه کنیم باید نظارت گسترده ای بر نهادهایی که پول های بسیار دارند داشته باشیم.

ایران را باید ساخت، خودمان با  جوانان با استعداد خودمان... ما جوانان می توانیم، جوانایی که تاکنون به علت خیانت های واردکنندگان در گوشه های خانه های خود بیکار و افسرده شده اند...این ها به قدری پتانسیل برای رشد ایران دارند که اگر امروز مسئولین که روزی خود در زمان جوانی خود معجزه ها به اذن خداوند داشته اند، به این جوانان بها داده و رقیب آنها که همان واردکنندگان هستند را در نطفه خفه کنند، می توانند معجزه ای را که خود سی سال پیش رغم زده اند را،  امروز توسط نسل جوان ایران  ببینند.

فقط خداست که حامی ماست...