اگر نود نباشد
بدون شک و تردید نگاه مثبت و نوشتن از کارکردهای تاثیر گذار یک برنامه تلویزیونی پر مخاطب تلویزیونی بسیار ساده تر از پرداختن به نیمه خالی این لیوان است. برنامه ای مثل نود با مخاطبان میلیونی اش به طور حتم کالایی برای عرضه داشته که این همه مشتری دارد. اگر کسی این جنبه از کار نود را نبیند نه این که نیست بلکه نمی خواهد ، ببیند.
پدیده ای به نام برنامه نود در فوتبال ما تاثیرات قابل توجهی داشته است. این که در پایان هر هفته صحنه های حساس یک بازی به نمایش درآید تا همگان از کم وکیف بازیها مطلع شوند امتیاز بزرگی است که در نود نهفته است. خوشبختانه و با نگاه منصفانه در این زمینه باید به نود نمره قبولی داد. هر چند در برخی از مواقع بعضی از مربیان مدعی عدم پخش یک صحنه حساس می شوند اما در غالب اوقات حق با تهیه کننده این برنامه بوده است . پخش این صحنه ها و سپس اظهار نظر مربیان به بیننده این قدرت را می دهد تا در این خصوص قضاوت درستی داشته باشد.
پرداختن به مشکلات و معضلات برگزاری مسابقات باعث شده تا ما در این زمینه رشد قابل توجهی داشته باشیم . اگرچه هنوز تا رسیدن به مطلوب فاصله داریم و در برخی موارد مسئولان ذیربط خودشان را به ندیدن می زنند اما در بسیاری از اوقات شاهد رفع و رجوع مشکلات بوده ایم.
برنامه نود برای رسیدن به موفقیت به یک عامل مهم تکیه کرده است. در هر فرصتی مردم به عنوان مخاطبان اصلی در متن کار این برنامه قرار می گیرند. از عکس ها و فیلم های ارسالی گرفته تا گزارش های مردمی باعث شده تا مردم این برنامه را از خودشان بدانند.
در طول دوره های مختلف پرداختن به مشکلات بازیکنان قدیمی یکی از دلایل محبوبیت این برنامه تلقی می شود. این کار با ظرافت خاص خود انجام شده و تاثیرات خوبی داشته است. این برنامه ضمن تلاش در این باره دقت دارد تا شان قهرمانان گذشته حفظ شود و این کار منجر به تبلیغ برای یک نفر و جریان خاص نشود. به راستی این روند قابل تقدیر است.
فردوسی پور که نشان داده تحمل انتقاد آن هم از نوع طنز های تلخ را دارد در هر فرصتی از این روش استفاده می کند تا به معضلات فوتبال اشاره کند. در این راه بارها شاهد بوده ایم که هیچکس در امان نیست از بزرگترین و محبوب ترین بازیکن گرفته تا افراد ناشناخته در فوتبال زیر ذره بین هستند.
بدون تردید کار فوتبال به عنوان یک صنعت بزرگ تنها به یک بخش منحصر نمی شود. در راه برگزاری مسابقات فوتبال ارگانهای بسیاری دست اندر کار هستند. بسیاری از این ارگانها با وجود مسئولیت مستقیم در این امر مردمی گاهی و سربزنگاه از انجام و قبول مسئولیت طفره می روند. برنامه ای مثل نود این شرایط را فراهم ساخته تا عملکرد بسیاری از این نهادها مورد بررسی قرار گیرد. از اداره هواشناسی و اظهار نظر در خصوص آلودگی هوا گرفته تا اداره برق فلان شهر که پایشان به نود کشیده شده است.
پرداختن به هجم وسیع موضوعات فوتبالی در فرصتی محدود، نیاز به برنامه ریزی منظمی دارد که این امر لابلای کاغذهای مجری نود به خوبی دیده می شود.
فراموش نکنیم این کار جمعی با مشکلات موجود در برنامه های تلویزیونی نشان می دهد اگر دلسوزی و عشق در کار باشد بسیاری از نشدنی ها، شدنی است. جمع آوری تصاویر بازیها در فرصتی کوتاه خلاصه برداری از آن و عبور از فیلتر های مخصوص برای پخش اگر این عشق و علاقه را در کنار خود نداشته باشند قطعا به مشکل می خورند. این عشق در کار وجود دارد و وجه تمایز نود با سایر برنامه های ورزشی تلویزیون در این نکته مهم نهفته است.
نود با وجود فشار هایی که بر داوران داشته، توانسته به آنها این جرات را بدهد که به سمت کار درست بروند. امروز داوران ما این باور را دارند که هر اشتباه کوچکشان زیر ذره بین است به این علت آنها باید با حفظ آمادگی جسمی ، علمی و روانی در فکر قضاوت بدون اشکال باشند. اگرچه ممکن است این فشار ها منفی ارزیابی شود اما فراموش نکنیم که اگر این دقت نظر نبود چه بسا از امروز بسیار عقب تر بودیم.
برنامه نود تاثیر مثبت فراوانی در برگزاری منظم لیگ داشته است. آنهایی که لیگ های گذشته را به یاد می آورند به خوبی می دانند که در گذشته و در اغلب اوقات جدول رده بندی بدترین شکل ممکن را داشت. یک تیم 6 بازی و تیم دیکر 14 بازی! پیدا کردن چنین جدول هایی در ده-دوازده سال قبل خیلی سخت نبود. آن قدر در این باره در نود حرف زده شد تا برنامه ریزان باور کنند لیگ نا منظم برگزار نشود بهتر است تا برگزاری آن...
در گذشته در رختکنی و اطراف تیم ها شاهد بداخلاقی فراوانی بودیم. امروز بازیکن فوتبال ما یاد می گیرد در رفتارش دقت کند. در این راه قطعا نود یکی از تاثیر گذارترین برنامه بوده است.
یکی از نقاط قوت برنامه نود معرفی چهره های موفق روز است. این برنامه با رصد بازیکنان فوتبال آنهایی که در طول مدت زمانی قابل توجه نمایشی موفق دارند به این برنامه دعوت می کند تا فرصت گفت و گو با مردم رابیابند. از سوی دیگر بازیکنان ایرانی مقیم خارج که کمتر فرصت دیده شدن دارند در این برنامه به چشم می آیند تا علاقه مندان بتوانند ارزیابی بهتری از کار آنها داشته باشند.
اگرچه کشمکش های دایمی مدیران باشگاهها در نود مورد وثوق همه نیست اما فراموش نکنیم این کار خاصیت خاص خود را دارد. با این کشمکش ها ست که می توان به ظرفیت و توانایی مدیران پی ببریم. اگر برخی از این مدیران حضور دایمی را یک موفقیت می دانند باید باور کنیم که علاقه مندان به فوتبال در ایران آن قدر هوشیار هستند که سره را از نا سره تشخیص دهند.
همان طور که در ابتدای مطلب گفتیم ، نوشتن از محاسن یک برنامه پر مخاطب خیلی سخت نیست. ذکر این چند نمونه نشان می دهد که می توان دهها مورد دیگر در این باره به رشته تحریر درآورد. اما چنین کاری از حوصله بحث ما خارج است. برای این برنامه و تهیه کنندگانش آرزوی موفقیت داریم و آرزو می کنیم با دقت نظر و تلاش بیشتر در راه برطرف کردن ضعف ها بکوشند تا این برنامه پرمخاطب بتواندبه رسالت بزرگ خود در برهوت برنامه های تاثیر گذار ورزشی به خوبی عمل کند.