نگاهی به شخصیت عادل فردوسی پور
برنامه 90 در سال 1378 پای به عرصه حیات گذاشت. از آن روز 12 سال گذشته و امسال این برنامه سیزدهمین سال حیات خود را سپری می کند. عادل فردوسی پور آمد تا در این عرصه بهترین باشد و البته تا اینجای کار هم همین طور بوده است برای آن که بیشتر به برنامه 90 از نگاه تاریخچه بپردازیم ابتدا شخص عادل فردوس پور را در این مقال مورد بررسی قرار می دهیم.
مهر ماه - ببر
از محلهای در غرب تهران شروع شد؛ شهرآرا. مهرماه سال 1353 بود كه عادل به دنیا آمد. در خانوادهای كه پدرش مهندس برق بود و یك خواهر و یك برادر داشت. فضای خانه مسلما فضای فوتبالی نبود و او به دلیل علاقهاش به فوتبال، بچه سر به راه خانه محسوب نمیشد. دبستان را در مدرسه ذوقی، راهنمایی را در مدرسه طالقانی و دبیرستان را... البرز.
فردوس پور دبیرستان البرز را برای تحصیلات دوره متوسط انتخاب کرد. در خرداد ماه سال 1371از دبیرستان البرز فارغ التحصیل شد.بچه درسخوانی بود؛ آنقدر درسخوان كه با معدل بالای 18 دیپلم گرفت اما فوتبال هیچوقت از سرش نیفتاد. شاید به همین خاطر هم بود كه پدر با او كاری نداشت. بعد هم در دانشگاه صنعتی شریف در رشته مهندسی صنایع قبول شد و تا پایان فوق لیسانس ادامه داد. سال سوم دانشگاه تصمیم گرفت به علاقهمندیاش یعنی كار خبری بیشتر بپردازد.
دوران روزنامه نگاری
او برای رسیدن به علاقه اش به دفتر روزنامه ابرار ورزشی رفت: «من علاقه دارم كار كنم؛ مطلب بنویسم». اردشیر لارودی سردبیر آنوقت ابرار ورزشی از وی در مورد حیطه كاریاش پرسید: «ترجمه»! یك متن داد دستش و خداحافظی كرد؛ «فردا صبح اول وقت رفتم دفتر روزنامه. كارم رو تحویل دادم و بعد از چند روز كارم رو شروع كردم».
سال 1372 بود. او كارش را شروع كرد. اما بیشك بزرگترین علاقهمندیاش حضــــــــور در صداوسیما بود. او به قول خودش «n»دفعه تست داد و در نهایت قبول شد؛ «اوایل هم مثبت بود اما میگفتن صدات جوونه؛ پخته نیست. آخرین باری كه تست دادم، اواخر سال1373 بود». او در تست قبول شد و كار روزنامه را رها كرد و رفت.
عادل در روزنامه قلم شیوا و بسیار خوبی هم داشت فردوسی پور کارش را با مرور فیلم های تاریخچه ای فوتبال و برنامه های کوتاه مدت ورزشی شروع کرد. سپس به تحلیل و گزارش مسابقات فوتبال خارجی و داخلی پرداخت تا سال 1378 کمتر کسی چهره او را می شناخت.
او پرسپولیسی است
فردوسی پور، یک پرسپولیسی واقعی بود. او به شدت پرسپولیس سال های 65 تا 72 را دوست دارد؛ دوره ای که او در دوران دبیرستانش به سر می برد. فوتبالی که ستاره هایش فرشاد پیوس، مرتضی کرمانی، محسن عاشوری، رحیم یوسفی، مرتضی فتونی زاده، سعید نعیم آبادی، فریبرز مرادی، رضا عابدیان و ... بودند فردوسی پور هم مثل بسیاری از اهالی رسانه که به محض ورود به عرصه فوتبال و شناخت فضای سیاه حاکم بر این فوتبال از علاقه و تعصب شان نسبت به تیم مورد علاقه کم می شود، چنین بود شاید هنوز قلبش با پرسپولیس و تاریخ این تیم بزرگ باشد، اما دیگر مثل آن دوران و حتی دوران اولیه حضورش در رسانه، پرسپولیسی نیست.
اثبات 90
عده ای در ابتدای امر وقتی مورد انتقاد عادل فردوسی پور قرار می گرفتند می گفتند او بلد نیست 3ضربه روپایی بزند و حالا درباره فوتبال حرف می زد اما به واقع این گونه نبوده و نیست فردوسی پور، یک فوتبال بلد است که در 10 سال اخیر به شدت تمرینات جسمی و حرکتی ویژه و فعالی داشته و استعداد فوتبالش از سن 30 سالگی به بعد بیشتر آشکار و تمایل شده است فردوسی پور با این توان ویژه فنی، خودش و برنامه اش را قدرتمندتر ساخته است. بسیاری اعتقاد دارند که او بهترین فوتبالیست در میان اهالی رسانه است شاید اگر او فوتبال را خوب نمی شناخت حرف ها و انتقادهایش زیاد مورد توجه واقع نمی شد.
كلاسهای زبان عادل
زبان انگلیسی! علاقه عجیبی به زبان داشت. از كلاس اول دبیرستان در كلاسهای زبان نامنویسی كرد. سال آخر دبیرستان به خاطر كنكور، زبان را رها كرد اما بعدا وقتی برگشت، تا پایان كار را ادامه داد. سال سوم دانشگاه، زبان تمام شد: «كلاسهای استادیاش رو هم قبول شدم اما كارم تو تلویزیون بیشتر شده بود و تصمیم گرفتم نرم».
اغلب كارهای ترجمهای را خودش انجام میدهد. زبانش آنقدر خوب بود كه در دورهای در دانشگاه تدریس میكرد و البته در كلاسهای زبان. باورتان میشود عادل فردوسیپور معلم زبانتان باشد؟ اما اگر دوست داشته باشید بدانید كلاسهای زبان عادل چگونه میگذرد، یك نفر برایتان زحمتش را كشیده: "تا حالا سر كلاسهای عادل فردوسیپور رفتید یا نه؟ خوب اگر نرفتید، هیچ اشكالی نداره و چیز خاصی رو از دست ندادید؛ به جز یك سری اطلاعات فوتبالی."
از اول جلسه كه پسرا میپرسن استاد از فوتبال چه خبر و همین سوال كافیه كه عادلخان شروع كنه به سخنرانی و یك مدت مدیدی پشت سر این بازیكن و اون تیم و اینا بگه و اطلاعات رو كنه. خلاصه بعد از همه این حوادث، جناب عادلخان شروع میكنن به انگلیسیصحبتكردن و درسدادن كه خب صد البته طرز حرف زدنش اصلا به انگلیسی حرف زدن نمیخوره ولی جدا از اینها، آدم ذاتا مهربونیه؛ مثلا بعد از كلاس با دقت میشینه به همه سوالا جواب میده...».
خودش در این مورد میگوید: «حرفهایی پیش مییاد ولی اصولا از یك ساعت و نیم زمان كلاس فقط ده تا پانزده دقیقه!».
حسین محمدی
بخش ورزشی تبیان
