ماجرای برگزاری جشن هنر شیراز در ماه مبارك رمضان

در سال 1356 همزمان با ماه مبارك رمضان، جریان جشن هنر در شیراز واقع شد. آن پدیده ای بود كه به دستور دربار در شهر شیراز انجام می گرفت. مع الاسف مثل موارد دیگر با استخدام واژه هنر در واقع مسخ آن، نامیمون ترین و كریه ترین صحنه ها را به وسیله پست ترین و فاسد ترین عناصر به اجرا در آوردند. به عنوان نمونه در خیابان فردوسی نمایش مبتذل و ركیك « خوك بچه آتش» را اجرا كردند كه به طور علنی صحنه های فحشا و منكرات به نمایش گذارده می شد. بدیهی است كه این برنامه و نظایر آن به هدف نشر و گسترش فرهنگ فساد و بی بندوباری در جامعه و ترویج آن صورت می گرفت.

جالب آنكه مثل همیشه خود این جریان عاملی برای بیداری عقول خفته و محركی برای عناصر نشسته بود و آتش زیر خاكستر مانده قبلی پانزده خرداد رفته، رفته خود را نمایان ساخته و به تدریج ندای اعتراض، عمومیت یافت.

مرحوم آیت الله دستغیب در منبرهایشان شروع به طرح قضیه جشن هنر نموده و تحت عنوان نهی از منكر به شدت به آن اعتراض كرد و در یكی از همان روزهای ماه مبارك رمضان كه مقارن بود با 4 مهرماه 1356 به پیشنهاد مرحوم آیت الله محلاتی مقرر گردید كه ائمه جماعات در مساجد پس از اقامه نماز ظهر و عصر نسبت به جریان جشن هنر اعتراض نمایند.

آن روز در مسجد الرضا(ع) جمعیت زیاد بود، شبستان مسجد مملو از نمازگزاران خصوصا قشر دانشجو و دانشگاهی گردید. پس ازاقامه جماعت به منبر رفتم و در اعتراض به جشن هنر مطالبی ایراد كردم و از مردم خواستم كه بیانیه اعتراض آمیز جامعه روحانیت را به نشان حمایت، امضا كنند.

در جریان جشن هنر نیز در عین حال كه اختناق شدید حاكم بود ، مردم بخصوص جوانان عكس العمل بسیار خوبی نشان دادند. ازجمه اینكه بعضی از برادران برای به آتش كشیدن قسمتهایی از مراكز و اماكن برگزاری جشن هنر برنامه ریزی كرده بودند و تا آنجا كه به خاطر دارم یكی از آن افراد، آقای سید علی اكبر حسینی بود. وی قصد داشت یكی از قسمتهایی را كه به صحنه آرایی جشن هنر آلوده كرده بودند به آتش بكشد و دستگیرشد.

بدین ترتیب فعالیت علیه رژیم روز به روز گسترش یافت و جنبه عمومی پیدا كرد.(1)

پی نوشت:

1- خاطرات حجت الاسلام سید علی اصغر دستغیب، مركز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ 1378