تبیان، دستیار زندگی
کارگردان نفس عمیق و عیار چهارده ، در فیلم جدیدش به تجربه ی تازه ای از کارگردانی می رسد . هدایت بازیگران براساس واقعیتی که در شخصیت پردازی هر نقش وجود دارد . جایزه ی بهترین بازیگر نقش مکمل زن و نامزدی در تمام بخش های بازیگری مرد و زن نشانه ی همین نکته است
عکس نویسنده
عکس نویسنده
نویسنده : مجتبی شاعری
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

من نازنین هجده سال دارم


کارگردان نفس عمیق و عیار 14 ، در فیلم جدیدش به تجربه ی تازه ای از کارگردانی می رسد . هدایت بازیگران براساس واقعیتی که در شخصیت پردازی هر نقش وجود دارد . جایزه ی بهترین بازیگر نقش مکمل زن و نامزدی در تمام بخش های بازیگری مرد و زن نشانه ی همین نکته است .


دربند

آخرین ساخته ی پرویز شهبازی از زمان اکران در جشنواره ی سی ویکم تا به حال محل نقدهای گوناگونی بوده است . گویا مرور محتوایی دربند ، بیش از هر بررسی دیگری مورد علاقه ی اهالی سینما بوده است . آسیب شناسی شهبازی از پدیده ی اجتماعی که اتفاقا در مجرد یک نکته خلاصه نمی شود .

نباید فراموش کرد ، که سینما پیش از آن که هر چیزی باشد ،  سینماست . سینما و داستانی که روایت می کند ، باعث تاثیری می شود که در معرفی مفاهیم دیگر کارگر می افتد . شهبازی در نفس عمیق نشانه های یک کارگردان مستعد را نشان داد. و در عیار چهارده سعی کرد ، که به سینمای داستان گو نزدیک تر شود . عیار چهارده برای شهبازی تجربه ی کار با بازیگران حرفه ای و روایت یک داستان در گونه ای از سینما بود ، که چندان در قالب معماهای دراماتیک قابل تعریف نبود . شاید بتوان عیار چهارده را متاثر از سینمای دهه ی شصت عیاری دانست . عیار چهارده در بازی ها و  فضا سازی شباهت بسیاری به شبح کژدم شاهکار کیانوش عیاری دارد ، هر چند که شاید کارگردان قائل به این وجه مشابهت و قیاس نباشد .

با این وجود شهبازی ، در ویرایش  خط کارگردانیش درست عمل می کند . تجربه ی شناخت از شخصیت های نفس عمیق را در دربند می بینیم . حتی رویکرد روایت داستانی عیار چهارده در دربند هم تکرار می شود . اما نمایش مبهم از پیش زمینه ی هر شخصیت به توجیه برشی از زندگی در دربند اتفاق نمی افتد .

دربند از دو وجه قابل بررسی و حتی ترسیم کننده ی مسیر فیلم سازی برای دیگران است . دربند سینمای انطباق محتوا و فرم است . فرم در دربند تا حدی مهم است ، که از تصویر بسیاری صحنه های  محتمل صرف نظر می کند . در باب پدیدار شناسی سینمایی ، دربند واجد رعایت نماد سازی درستی است ، که در تعاریف هنر متعالی معاصر قابل تعریف است . هر چند که تصور نمی شود که نمونه ای در حد شاهکار ارائه دهد.

دربند در بخش های مختلفی نامزد جوایز جشنواره ی فجر شد . اما آن چه مسیر کارگردانی درست این فیلم را نشان می دهد ، نامزدی تمامی بازیگران این فیلم در بخش های مختلف است . نازنین بیاتی نامزد جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن ، پگاه آهنگرانی نامزد بهترین بازیگر نقش مکمل و برنده ی نهایی سیمرغ ، و بهرنگ  علوی  نامزد جایزه ی بهترین بازیگر نقش مکمل مرد .

دربند در بخش های مختلفی نامزد جوایز جشنواره ی فجر شد . اما آن چه مسیر کارگردانی درست این فیلم را نشان می دهد ، نامزدی تمامی بازیگران این فیلم در بخش های مختلف است . نازنین بیاتی نامزد جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن ، پگاه آهنگرانی نامزد بهترین بازیگر نقش مکمل و برنده ی نهایی سیمرغ ، و بهرنگ  علوی  نامزد جایزه ی بهترین بازیگر نقش مکمل مرد .

همین دیده شدن بازیگران نشانه ی هدایت درست کارگردان است . علاوه بر این فضا سازی شهبازی  در نشان دادن دوره ی خاصی از تهران ستودنی است . البته قضاوت در این مورد منوط به گذشت زمان است . با این حال شهبازی بدون این که ذکر ویژه ای از سال ساخت فیلم داشته باشد ، بر اساس مناسبات اجتماعی زمانه اش پیش می رود و بسیاری از نکته های اجتماعی را در قالب داستانش نشان می دهد .

برخی فیلم ها فیلم داستان است . برخی فیلم ها فیلم طراحی صحنه و لباس است . برخی فیلم ها فیلم بازیگران است .  اما دربند ، فیلم هیچ کدام نیست . اگر هم گروهی دربند را فیلم کارگردانی می دانند ، به این جهت است که هیچ تعمد فخر فروشانه ای در دربند ، دیده نمی شود . زمان دیدن دربند ، زمان دچار شدن به شرایط قهرمان داستان هستیم . نازنین هجده ساله ای که ترم اول پزشکی است .

مجتبی شاعری

بخش سینما و تلویزیون تبیان