تبیان، دستیار زندگی
اگر می گوییم در ساخت پراید خودکفا شده ایم و دیگر نیاز به کشورهای خارجی برای تولید پراید نداریم، پس علت افزایش این چنین ای در قیمت پراید چیست؟
عکس نویسنده
عکس نویسنده
نویسنده : محمد شهاب
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

پراید 18 میلیونی، چرا؟


اگر می گوییم در ساخت پراید خودکفا شده ایم و دیگر نیاز به کشورهای خارجی برای تولید پراید نداریم، پس علت افزایش این چنینی در قیمت پراید چیست؟

گرانی خودرو

اگر در ساخت پراید خودکفا شده ایم این به ایم معنا است که نمی توانیم افزایش نرخ ارز را علت گران تر شدن پراید بخوانیم مگر این که بگوییم اشتباه کرده ایم و در ساخت پراید خودکفا نشده ایم؟!

به عقیده ی نگارنده اگر این صنعتی که امروز به اسم صنعت خودروسازی در حال تولید است نبود به قطع برای اقتصاد ایران بهتر بود.

تفاوت موسسه رویان با صنعت خودرو سازی در چیست که در موسسه رویان به نتایج تحسین برانگیزی رسیده ایم ولی در صنعت خودرو سازی تنها منابع مادی خود را به هدر داده و عملا نتوانستیم از مهندسین خود استفاده نماییم.

نگارنده منظورش این نیست که مثلا دانشجویان ایرانی توان طراحی خودرو را ندارند، خیر این توانایی در دل دانشجویان است ولی صنعت خودروسازی آنها را تحویل نمیگیرد چرا که نمی داند چگونه می خواهد از آنها استفاده کند.

اگر خودکفایی پراید را از طریق بومی کردن دانش ساخت و بومی کردن کالاهای سرمایه ای دنبال می کردیم می توانستیم به جای افزایش قیمت ها برای جبران افزایش هزینه ها، از افزایش تکنولوژی و انتقال منحنی عرضه به پایین هزینه های تولید را کاهش دهیم.

ولی زمانی که خودکفایی را از طریق خرید تمام ماشین آلات و تجهیزات دنبال کرده ایم می خواستیم چه گلی به سر خود بزنیم؟ زمانی که تنها به فکر کمیت بودیم و تنها می خواستیم در دل آمار رشد تولید قدرت اقتصادی خود را بالا نشان دهیم، باید به این روزها نیز فکری می کردیم، روزهایی که دیگر نمی توانیم، تهی بودن تولید خود را از طریق نقدینگی پنهان کنیم.

تولیدی می تواند باعث افتخار ایران شود که بومی باشد، که بومی شود، که هزینه های ثابت آن دانش و تحقیق و توسعه باشد، همانند موسسه رویان، در غیر این صورت باید گفت که آنچه تولید می شود ظاهراش تولید اش ولی باطن اش تهی، کذب و دروغ است.

اگر می خواهیم تحولی در صنعت خودروسازی خود داشته باشیم باید در کنار کارخانجاتی مانند سایپا، ایران خودرو و غیره شرکت های کوچک مقیاسی تعریف کنیم که آنها هدفشان را این بگذارند که تمام مراحل تولید را بومی کنند.

اگر می خواهیم تحولی در صنعت خودروسازی خود داشته باشیم باید در کنار کارخانجاتی مانند سایپا، ایران خودرو و غیره شرکت های کوچک مقیاسی تعریف کنیم که آنها هدفشان را این بگذارند که تمام مراحل تولید را بومی کنند.

چند روز پیش تلویزیون مصاحبه ای با فردی داشت که در عرض هشت ماه توانسته بود، طراحی اتوموبیل در حد خیلی خوب که از طریق همکاری اش با مجموعه از دانشجویان بود، نشان داده بود.. این فرد در طی مصاحبه اش ابراز داشت که این مجموعه را به دلیل علایق خودمان ایجاد کردیم و گرنه منبع درآمد ما نبود و در کنار کار این فعالیت را انجام می دادیم، لذا چه بسا اگر کار ما همین فعالیت بود، طراحی مذکور به هشت ماه نیز طول نمی کشید و صرف سه ماه طراحی اتوموبیل را انجام می دادیم.

گرانی خودرو

مشاهده می کنید که این مجموعه ها چه قدرتی خواهند داشت چرا که دانش در آنها سلطان است نه کالاهای بی روح فیزیکی، امروز دیگر صاحبان ثروت ، صاحبان سرمایه های فیزیکی نیست اند بلکه صاحبان دانش صاحبان ثروت اند و آیا این معادله در ایران هم صادق است؟؟ در ایران نه صاحبان دانش و نه صاحبان سرمایه های فیزیکی ثروتمند نیستند بلکه صاحبان پول ثروت مند اند چون می توانند پول خود را در راه واردات خرج کرده و ارزان خریده و گران بفروشند ( مخصوصا در شرایط رکود تورمی امروز ایران)

به هر حال بحث بر سر این است که باید از مجموعه های کارآفرینان خلاق حمایت شود، اگر این ها در کنار هم باشند، می توانند به رشد هم دیگر کمک نمایند، اگر مجموعه ای که طراحی ماشین را انجام داد تنها بگذاریم مطمئن باشید شرکت های مونتاژ تولید داخلی،  که بویی  از دانش نبرده اند و بت آنها سرمایه های فیزیکی است، نمی توانند محصولات این مجموعه دانش محور را تقاضا کنند و نتیجه آن می شود که این دانشجویان خلاق یا به خارج از کشور مهاجرت می کنند و یا اینکه محصول و ثمره دانش خود را به شرکت های تولید کننده خارجی که بر پایه ی هزینه های ثابت دانش ایجاد شده اند، می فروشند.

این که چرا پراید گران شد به دلیل آن است که تولید درون مایه ای ندارد، آنچه به اسم تولید داخلی داریم کذب است، تولیدی تولید است که بفهمد صرفه های ناشی از مقیاس چیست؟ تولیدی تولید است که بر پایه های بلند مدت ایجاد شود و نگاه بلند مدت داشته باشد در اقتصاد ایران سرمایه گذاری برای تولید دو واژه ی غربیه اند چرا که سرمایه گذاری در بلند مدت تعریف میشود، سرمایه گذاری یعنی امروز هزینه ای می کنی تا در آینده بازدهی اش را از طریق صرفه های ناشی از مقیاس ببری، ولی تولید در ایران برایش اصلا بلند مدتی تعریف نشده است که سرمایه گذاری برای آن معنا و مفهومی پیدا کند. تولید در ایران روی منحنی هزینه ی کل کوتاه مدت حرکت می کرد و اصلا با صرفه های ناشی از مقیاس آشنا نیست و لذا صادرات برایش هیچ مفهومی ندارد چون تقاضای زیاد برای محصولاتش وقتی موضوعیت می یابد که صرفه های ناشی از مقیاس برایش تعریف شده باشد.

تفاوت موسسه رویان با صنعت خودرو سازی در چیست که در موسسه رویان به نتایج تحسین برانگیزی رسیده ایم ولی در صنعت خودرو سازی تنها منابع مادی خود را به هدر داده و عملا نتوانستیم از مهندسین خود استفاده نماییم..

آنچه تولید را روی هزینه های کوتاه مدت نگه می داشت چه بود؟ پول پول پول یارانه یارانه یارانه و حال که این دو نیستند آنچه تولید را نگه می دارد افزایش قیمت ها افزایش قیمت ها افزایش قیمت ها می باشد...

ایران امروز چیزی به نام تولید ماشین ندارد مگر این که از طریق شرکت های کوچک مقیاس دویست تا سیصد نفری معجزه ای کند که واقعا هم می تواند....ایران می تواند، اگر تا دیروز کشورهای غربی با وابسته کردن اقتصادمان می خواستند خلاقیت را در ما بکشند امروز خود نباید راه آنها را ادامه دهیم. اگر همین کارخانه ها را با افزایش هزینه ها  نابود کنیم دیگر نمی توانیم امیدی به شروع دوباره داشته باشیم، باید کارخانه جات مونتاژ باشند ولی از طریق توسعه تحقیق و توسعه و شرکت ها و مجموعه های خلاق محور در تمام مراحل بومی شوند... آن وقت است که بلند مدت و صرفه های ناشی از مقیاس و صادرات موضوعیت می یابد و صرفه های ناشی از مقیاس یعنی استفاده از دانش و استفاده از دانش یعنی ارتقاء سرمایه های انسانی ..صرفه های ناشی از مقیاس ایجاد مزیت رقابتی یعنی کاهش قمیت ها یعنی ارتقاء کیفیت یعنی تتوع در تولید یعنی...

محمد شهاب

بخش اقتصاد تبیان


مطالب مرتبط:

قیمت‌های ناعادلانه برای خودروهای داخلی

گرانی خودرو هدفمند است؟!

چرا صنعت خودرو بیمار است؟

شانس،تعیین کننده کیفیت خودرو؟!

قیمت خودرو از کارخانه تا بازار بال درمی آورد؟ ( مصاحبه)

کج‌دار و مریز بازار خودرو و مشتریان