تبیان، دستیار زندگی
گویا یکشنبه های مجلس روی سیاهی به خود دیده است، زمانی با یکشنبه ای که آن را سیاه می خواندند روبرو بودیم و بحث هایی بر سر وقف دانشگاه آزاد و زمانی هم یکشنبه سیاه دولت و مجلس!
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

از یک شنبه تا یکشنبه!


گویا یکشنبه های مجلس روی سیاهی به خود دیده است، زمانی با یکشنبه ای که آن را سیاه می خواندند روبرو بودیم و بحث هایی بر سر وقف دانشگاه آزاد و زمانی هم یکشنبه سیاه دولت و مجلس!

اما این یکشنبه ها به کجا ختم خواهد! مردم کجای یکشنبه ها قرار دارند؟!  همه سازو کارهای سیاسی برای این است که به مردم خدمت شود حتی روند های بروکراسی و دیپلماسی هم باید در خدمت به مردم هزینه شود و نه در راه قدرت و رقابت های سیاسی و قدرت طلبی.

مجلس شورای اسلامی

وقتی در  صحبت های رهبری را مرور می کنید و اگر در اینباره به تحلیل محتوای سخنرانی های ایشان بپردازید، همیشه وحدت و همدلی و کوشش میان مسئولین از کلید واژه های پر اهمیت و دارای فراوانی بوده است، نقطه مطلوبی که امام آن را از رموز پیروزی انقلاب نیز بر می شمرد. وحدتی که نفی رقابت و اختلاف سلایق را نمی کند اما کار و همکاری بر اساس اصول  و در راستای خدمت به مردم را می طلبد.

مردم همیشه نشان داده اند که تشنه ی این وحدت و آرامش در کشورند و این راه را موجب تقویت بنیان های داخلی و اقتدار ایران حتی در عرصه های بین المللی می دانند. اما مسئولان چه؟

مسئولان چه می کنند؟

مردم هیچ انتظاری از مسئولین ندارند جز خدمت، اصولا مسئولین مسئولیت خدمت به مردم را بر دوش می کشند و برای همین منظور بدان ها مسئول گفته می شود.  این وظیفه بار تبلیغاتی هم دارد که آن، کارآمدی نظام و خوشبینی مردم و اسباب دلگرمی آنها به انقلابی است که همواره از آن حمایت کرده اند. اما آیا مسئولین توانسته اند به این مهم پایبند باشند؟

در  لابه لای سخنان و مصاحبه های این افراد  پر است از شعار هایی در راستای خدمت به مردم و تلاش و کوشش، اما گاهی اینطور به نظر می رسد که این سخنان شعاری بیش نیست و این، بیش از آنکه بدنامی خود مسئولین را به دنبال داشته باشد با ضعف در عرصه خدمت رسانی، دلسری مردم را به همراه دارد.

یکی از این شعارها که همیشه مسئولین در صدر سخنانشان  بدان اشاره می کنند و برای بعضی ژست سیاسی و توجیه عملکردشان شده است، سخنان رهبری و بحث اطاعت از این اوامر است.

اما بعد از یکشنبه تلخ با یکشنبه ای روبرو هستیم که همیشه روز عظمت مردم و وحدت آنها با انقلاب اسلامی بوده، روزی که همیشه مردم وحدت را به مسئولین درس می دهند اما  شاید اینبار مسئولین باید ثابت کنند که امسال روز وحدت آنها با هم برای حل مشکل مردم است

چگونه باید از رهبری اطلاعت کرد؟

رفتار سیاسی برخی از مسئولین، خلاف اخلاق سیاسی اینگونه می گوید شعار اطاعت از اوامر رهبری در حد حرف باقی مانده و تاکید لفظی و عمل موقت و گاهی به این اموار به معنای تبعیت از رهبری تلقی می شود! در واقع  برخی از عملکردها فرامتنی شان این معنی است که:  مهم این نیست که عمل فرد چگونه بوده است. مهم این است که او بگوید برای من عمل به فرمایش رهبری مهم است . حال آنکه این مهم را به خوبی می توان مورد سنجش قرار داد. که عمل مسئولین با ادعاشان دراینباره چقدر همخوانی دارد. از واحد های این سنجش حفظ وحدت و همدلی میان مسئولین است که همواره از توصیه های رهبری بوده و مسئولین در گفتارشان دعوی رعایت این اصل را دارند اما رویدادهای اخیر رویکرد متفاوتی را روایت می کند.

سه قوه

داستان روسای قوا چیست؟

تا به حال نقاط اختلاف متفاوتی بین مسئولین پیش آمده اما بعد از مناظره های انتخاباتی 88 روند نامطلوب و ناشایست جدیدی در میان سیاستمداران و به خصوص از طرف یک نامزد باب شد اما نه تنها بعد از تقبیح از طرف مسئولین و دلسوزان این روند متوقف نشد بلکه در مقاطع مختلف ادامه داده شد و توسط جریانات خاصی شیوع پیدا کرد تا اینکه در چند ماه پیش بر سر اختلاف بر سر بازدید از زندان اوین میان روسای دو قوه مجریه و قضاییه این روند رویکردی نامناسب و چهره زشتی در رسانه ها به خود گرفت و خوراکی برای رسانه های معاند بود که با تذکری از رهبری قائله ختم شده و روسای قوا با نامه هایی به رهبری از توصیه ایشان استقبال کردند .اما گویا این نامه ها فقط ظواهری بودند که در جرگه ی همان شعار گرایی قرار می گرفتند و زمانی از این اتفاق نگذشته باز این مورد در مجلس شکسته شد.

در مجلس، روز یکشنبه در این دهه شیرین، تجربه و خاطره تلخی رقم خورد. تلخی که رسانه های غربی آن را برای قهوه رسانه ای خود بسیار دلچسب یافتند و این موضوع به راحتی قابل پیش بینی بود و فهم آن برای یک سیاستمدار امری سخت به نظر نمی رسد، اما می بینیم که بر خلاف توصیه های رهبری و شعارهای خود مسئولین در این رابطه هنوز شاهد علنی کردن اختلاف  و بازی با افکار عمومی هستیم. اختلافاتی که دردی از مردم دعوا نکرد و نمی کند. .باید دید این مناقشات سیاسی ( به شیوه منطقی) چه زمانی بر سر منافع مردم شکل خواهد گرفت و خط قرمز روسای قوا، تنها مردم خواهند شد و نه کابینه و یا اطرافیان آنها.

امام خمینی (ره) فرمودند:

اگرمکتب اسلام را حفظ بکنید مطمئن باشید که هیچ قدرتی به آنها آسیب نمی‌رساند. یکی از تعلیمات مکتب ما این است که با هم متفق باشیم

اما بعد از یکشنبه تلخ با یکشنبه ای روبرو هستیم که همیشه روز عظمت مردم و وحدت آنها با انقلاب اسلامی بوده، روزی که همیشه مردم وحدت را به مسئولین درس می دهند اما  شاید اینبار مسئولین باید ثابت کنند که امسال روز وحدت آنها با هم برای حل مشکل مردم است و بعد از این دیگر شاهد اختلافات میان آنها نباشیم . اما چون اختلاف سلیقه در فروع و برای دستیابی به اصول امری اجتناب ناپذیر است در آخر به توصیه ای از امام برای حد اختلاف مسئولین اشاره می نماییم.

حضرت امام خمینی رحمة‌الله علیه فرمودند: مسلمین «ید واحده» باید باشند. اینقدر در مجلس با هم اختلاف نداشته باشند، جهات شرعی را حفظ بکنند، جهات اخلاقی را حفظ بکنند. هی این به او بدگویی کند، او به این بدگویی کند، این اسباب ناراحتی مسلمانهاست. آقایان می‌گویند، مسلمانها می‌گویند، خوب ما خون بچه‌هایمان [را] داده‌ایم، یک قبرستان اینجا پر است از جوانهای ما، قبرستانهای شهرستان پر از جوانهای ماست که در راه این مملکت و در راه این اسلام اینها کشته شده‌اند. حالا که اینها کشته شده‌اند، آقایان آمده‌اند از خارج و از داخل، با هم نشسته‌اند دعوا می‌کنند.

راهپیمایی 22 بهمن

سر چه میراثی دعوا می‌کنید؟ میراث پدر کدامتان است؟ یک قدری آرام باشید. یک قدری توجه کنید به مسائل. هر وقت هر کدام صحبت [می‌] کنید به ضد دیگری نباشد که این خلاف آداب اسلام است، خلاف آداب مسلمین است، خلاف انسانیت است، خلاف مشی انبیا و مشی اولیاست. نکنید این کار را. یک قدری آرام باشید. یک قدری هوای نفس را کنار بگذارید، اشتهار را کنار بگذارید. تمام گرفتاریهای ما سر این هوای نفسی است که ما داریم. اعدا عدوّ (1) انسان این نفْس انسان است که در بین جنبیه است. این اعدا عدوّ انسان است. یک قدری جلویش را بگیرید، یک قدر مهار کنید. (صحیفه امام خمینی جلد 13 صفحه  80)

امام خمینی (ره) همچنین فرمودند: اگرمکتب اسلام را حفظ بکنید مطمئن باشید که هیچ قدرتی به آنها آسیب نمی‌رساند. یکی از تعلیمات مکتب ما این است که با هم متفق باشیم. هرکسی برضد یکی دیگر بگوید ازمکتب خارج شده است و اصلا به درد ایران دیگر نمی‌خورد. دولت بخواهد مجلس را تضعیف کند مجلس بخواهد دولت را تضعیف بکند تمامی اینها برخلاف مکتب اسلام و مخالفت بامکتب اسلام است.

بایداین آقایان همانطورکه مدعی هستند اسلامی هستیم باید در عمل،قول،خطابه،حرف،نوشته وروزنامه‌هایشان نشان بدهندکه ما مسلمانیم.این چه مسلمانی است که هر روزنامه که برای یک طایفه است به دیگری فحاشی میکند؟ ما چه جوابی به مردم باید بدهیم؟ که مردم باید بگویند چه خبر است که مجلس با رئیس جمهور و رئیس جمهور با مجلس اینگونه می‌کند؟

چرا صدای مردم را درمی‌آورید؟ من از لسان اسلام نصیحتشان می‌کنم که باهم اختلاف نکنید. چه میراثی هست که می‌خواهید قسمت کنید و سرش اختلاف می کنید؟ این همه مردم جوان‌هایشان را دادند و میراث برای شما گذاشتند که شما اینطور توی سرهم بزنید و فساد ایجاد کنید؟ میراث پدرکدامتان است که اینگونه می‌کنید؟ یک قدری باهم رفیق و برادر و دوست باشید. (59/5/15) ( به نقل از خبرگزاری فارس)

امیر رضوانی 

بخش سیاست تبیان