دریازدگی چیست؟
دریازدگی در نتیجه عدم تطابق سلول های حسی مغز انسان که وضعیت تعادلی فرد را کنترل می کنند، به وجود می آید.
درون کشتی یا قایق در حال تلاطم، در چشمان افراد هیچ حرکتی مشاهده نمی شود، اما مایع داخل گوش میانی، به خاطر حرکت های کشتی درون گوش جابه جا می شود.
با جابجایی این مایع در گوش میانی، پیام های مختلفی از وضعیت تعادل شخص به مغز ارسال می شود.
سلول های حس گر داخل گردن، عضلات و مفاصل، تغییرات تعادلی و اطلاعات اضافه دیگری را هم به مغز ارسال می کنند که بستگی به حرکت شخص و نگهداری تعادلش در کشتی دارد.
بهم خوردگی در ارسال پیام های متعدد و هم چنین تداخل حس گرهای مختلف، موجب می شود که حسگرهای دیگر بدن که حالت تهوع و استفراغ در انسان به وجود می آورند نیز به کار بیفتند.
در صورت عدم درمان دریازدگی، این بیماری باعث ناراحتی های بسیار بدنی و افت شدید روحی شخص می شود و سلامتی جسمی و روحی او را نیز در معرض خطرات زیادی قرار می دهد.
برای عادت کردن شخص مریض به وضعیت جدید در کشتی، بیش از سه روز وقت لازم است تا به اصطلاح "پایش در آب محکم شود".
روش های مختلف و داروهای خاصی برای مقابله با این ناراحتی در دست است که بیشتر از تحمل خود بیماری و گذراندن طول بیماری برای عادت کردن به آن، نتیجه بخش است.
نشانه های دریازدگی
اولین نشانه دریازدگی سرگیجه و حالت خواب آلودگی است که در ادامه فرد دچار خشکی دهان، سردرد، حالت تهوع و بی حالی بسیار می شود.
بعضی از افراد در آغاز بیماری، معده ای آشفته، کمی تعرق و حالت سرخ شدگی و تب دارند. بعداً صورتی بسیار رنگ پریده، ضعف و سستی پیدا می کنند.
پیشگیری و درمان دریازدگی
پیشگیری را می توان با خوردن مایعات کافی قبل از آغاز سفر و دوری از مصرف الکل آغاز کرد.
شب قبل از حرکت استفاده از قرص های دریازدگی توصیه می شود. بعد از حرکت نیز استفاده از این قرص ها در زمان های توصیه شده، باید ادامه یابد.
شب قبل از حرکت باید غذایی سبک و کم چرب خورد.
گاهی پزشکان استفاده از چسب Transderm Scop را که باید سه ساعت قبل از حرکت به پشت گوش چسبانده شود و اثر آن تا سه روز باقی می ماند، توصیه می کنند. این چسب باعث می شود تا میزان ترشح Scopolamine دریانورد پایین آمده و اثرات دریازدگی را کم کند.
درمان های جایگزین نیز که ممکن است سودمندتر هم باشد، وجود دارد که از جمله می توان به استفاده از کپسول زنجبیل حدود یک گرم هر 6 تا 8 ساعت و استفاده از غذاها و شکلات های حاوی زنجبیل اشاره داشت.
یک مچ بند به نام Reliefband نیز در بازار موجود است که یک جریان ضعیف الکتریکی به عصب های منطقه تحت پوشش، موقع بستن وارد می کند و باعث کاهش علائم دریازدگی می شود.
پس از بستن صحیح دست بند، استفاده کننده یک احساس ضربانی ضعیف در دو انگشتی میانی و کف دست پیدا می کند. البته با یک باند کشی و یک تکه پلاستیکی که فشار کمی را به همان ناحیه مچ وارد کند بدون جریان الکتریکی نیز می توان همین احساس ضربانی را در دست به وجود آورد.
داروها، وسایل، روش ها و گیاهان دارویی متنوع بسیار دیگری نیز که معمولا تاثیرات آنها ممکن است در گروه خاصی از افراد نتیجه دهد و نه در همه افراد، در بازار یافت می شود.
اگر شما یک روش خاص را برای خود یافتید در استفاده از آن مقید باشید چراکه باید بدانید بهترین روش برای علاج شما همان درمان است.
بعد از حرکت کشتی، زمان کمتری را داخل ساختمان و یا پایین تر از عرشه بگذرانید.
سعی کنید هرچه بیشتر در عرشه اصلی باشید و کمتر به کارهایی از قبیل خواندن و یا تمرکز در امور دریانوردی بپردازید.
هر چه بیشتر در هوای آزاد باشید.
در مرکز کشتی حرکت های کمتری احساس می شود.
سعی کنید مصرف بیسکویت و آب میوه را از یاد نبرید و به افق خیره شوید تا احساس حالت تعادلی شما توسط بدن حس شود.
در محلی سرپا بایستید یا نشسته سر را بالا بگیرد و هم چنان که کشتی در حرکت است با حرکت های آن به روی امواج عادت کنید.
وقتی که عوارض دریازدگی پیشرفت می کند بیمار باید سعی کند دراز کشیده و بخوابد. در این هنگام استفاده از مقدار کمی مایعات، مقداری بیسکویت و یا شکلات سفت بسیار مفید است.
بخش سلامت تبیان
منبع: ماهنامه پیام دریا - کاپیتان پرویز طوبایی
مطالب مرتبط:
