بددلی، بیماری یا عشق؟
بعضی از مردها این‌گونه رفتار و تحت کنترل قرار دادن‌های همسر را حاکی از عشق بی‌اندازه بیان می‌کنند. به این دلیل که زن را حریم زندگی خود به حساب می‌آورند و نمی‌خواهند اجازه دهند که این حریم شکسته شود. اما اظهار چنین عشق‌های شکنجه‌آوری که با روحیات فردی انسانی سازگار نیست....
زن جوان گفت: «شوهرم آن‌قدر بدبین است كه وقتی از سر كار به منزل میآید، سطل زباله را زیر رو می‌كند که مبادا كسی به منزل ما آمده باشد و من از او چیزی پنهان كرده باشم؟ اگر به زباله‌ای مشكوك شود، بی‌دلیل فریاد می‌زند و می‌‌گوید، كسی به دیدن من آمده و به او اطلاع نداده‌ام. در صورتی كه حتی اگر مادرم هم به دیدنم بیاید با تلفن به او اطلاع می‌دهم تا وقتی میآید عصبانی نشود. نمی‌خواهم با او زندگی كنم، او بسیار بددل و شكاك است. با رفتارش مرا به یك بیمار عصبی تبدیل كرده.»
این جملات حرف‌های زنی است که برای طلاق به دادگاه مراجعه کرده. به‌راستی چه اتفاقی رخ می‌دهد که بددلی در زندگی برخی افراد جای عشق، محبت و صمیمیت را می‌گیرد؟
زن در‌حالی‌كه گریه می‌كرد، ادامه داد: «در دوران عقد برخی از رفتارهایش برایم قابل درك نبود. تصور می‌كردم به دلیل علاقه‌ای كه به من دارد، این‌گونه رفتار می‌کند.»
بعضی از مردها این‌گونه رفتار و تحت کنترل قرار دادن‌های همسر را حاکی از عشق بی‌اندازه بیان می‌کنند. به این دلیل که زن را حریم زندگی خود به حساب می‌آورند و نمی‌خواهند اجازه دهند که این حریم شکسته شود. اما اظهار چنین عشق‌های شکنجه‌آوری که با روحیات فردی انسانی سازگار نیست، چه سودی جز دورشدن همسر و لطمه به احساساتش خواهد داشت؟ آیا چنین رفتاری سبب نمی‌شود که اطرافیان شخص را غیرعادی و بیمار تلقی کنند؟
بددلی و شك، علّت‌های متفاوتی دارد، كه به دو منشأ مهم آن اشاره می‌شود. بددلی و شك، به شكل بیماری مزمن در میآید و بدون آنكه از واقعیت خارجی ناشی شود، درون بعضی افراد رخنه می‌كند و آن ها را بیمار می سازد.
این بدترین نوع بدگمانی است و بدون آنكه علت خارجی و منشأ بیرونی داشته باشد، فقط یك مرض درونی خواهد شد و فرد آزار خواهد دید و اطرافیانش را هم آزار خواهد داد. خیالات و توهمات و به هم ربط دادن موضوعات نامربوط، از عوامل ایجاد یا تشدید‌كننده چنین بددلی است.
بددلی در نوع دوم، منشأ خارجی دارد و به عملكرد فرد مقابل، ارتباط مستقیم دارد و بیشتر در بین زوجین ایجاد می‌گردد. حركات مشكوك كه قابل توجیه نبوده و دور از صداقت و پنهان‌كاری در عمل یا گفتار و رو شدن موضوعی كه حساسیت‌‌‌برانگیز باشد یا رفتار تصنعی و خالی از صداقت و قربان صدقه رفتن مصنوعی، از عوامل مهم و تشدید‌كننده شك و بدگمانی به شمار میآید.
بیشتر بددلی‌‌ها از عدم اعتماد به نفس ایجاد می‌شود. بهترین راه جلوگیری از این احساس مخرب، بالا بردن اعتماد به‌نفس است. افرادی که حسادت بیمارگونه دارند، غالباً بسیار در روابط سرمایه‌‌‌گذاری کرده‌‌اند و هویت خود را در محبت همسر می‌بینند. شما باید همسر خود را فرد جدایی ببینید که نمی‌توان مجبورش کرد شما را دوست داشته باشد و اگر او شما را دوست دارد، به خاطر این است که او چنین می‌خواهد. به همه‌ی چیزهایی که موجب حسادت و بددلی شما می‌شود، نگاهی بیندازید و از خود بپرسید خطر تا چه حد واقعی است؟
اگر نسبت به همسرتان بددل هستید و به او حسادت می‌کنید، به یک روان‌شناس مراجعه کنید تا با کمک او موفق به برطرف کردن مشکل‌تان شوید. اگر خودتان دچار این مشکل نیستید و همسرتان نسبت به شما شک دارد، با ملاطفت از او بخواهید همراه‌تان نزد روان‌شناس بیاید و اگر قبول نکرد، از واسطه‌ای که مورد اعتماد همسرتان است بخواهید او را راضی به انجام این کار کند.
بخش خانواده ایرانی تبیان
منبع : کتاب به رنگ آسمان
مطالب مرتبط:
