درباره خون و گروه‌های خونی چه می‌دانید؟
آنتی‌ژن‌ها
گروه خون هر فردی توسط وجود و یا عدم وجود شناسه های خاصی در سطح سلول‌های قرمز خونی مشخص می‌شود. این شناسه‌ها به نام آنتی‌ژن معروف می‌باشند.
آنتی‌ژن‌ها شامل باکتری ها، ویروس ها، گرده گیاهان و انواع سلول‌های خونی نامناسب است.
آنتی‌ژن‌ها به سیستم ایمنی بدن کمک می کنند تا انواع گروه‌های خونی خود را تشخیص دهد. انواع گروه‌های خونی عبارتند از : A، B، AB و O.
این گروه‌های خونی توسط آنتی‌ژن‌های موجود در سطح سلول‌های خونی و آنتی‌بادی‌های موجود در پلاسما تعیین می‌شوند.
آنتی‌بادی‌ها یا ایمونوگلوبولین‌ها
آنتی‌بادی‌ها، پروتئین های خاصی هستند که در خون حرکت می کنند و در مایعات بدن یافت می‌شوند.
آنتی‌بادی‌ها از سیستم ایمنی بدن برای شناسایی عوامل مضر خارجی بدن و دفاع در برابر آنها استفاده می کنند.
این مزاحم های خارجی و یا آنتی‌ژن‌ها شامل هر ماده و یا ترکیبی است که پاسخ ایمنی را برمی‌انگیزد.
آنتی‌بادی‌ها، آنتی‌ژن‌های مخصوص را می شناسند و به آنها متصل می‌شوند و مواد خارجی را می توانند توسط سلول‌های ایمنی نابود کنند.
از آنجایی که افراد با گروه خونی AB فاقد آنتی بادی نوع A و B در پلاسما می‌باشند، آنها می‌توانند از تمام گروه‌های خونی، خون دریافت کنند
ساخت آنتی بادی
آنتی‌بادی‌ها توسط نوعی از سلول‌های سفید خونی به نام لنفوسیت B تولید می‌شوند. لنفوسیت B توسط سلول‌های مغز استخوان ساخته می‌شود.
در صورت وجود آنتی‌ژن ناشناس، لنفوسیت های B فعال می‌شوند و در سلول‌های پلاسما تکثیر می‌شوند.
سلول‌های پلاسما، آنتی بادی خاص برای آنتی‌ژن خاص را تولید می کنند.
هنگامی که یک آنتی‌ژن ناشناس در بدن پیدا شود، دو هفته طول می کشد تا سلول‌های پلاسما، آنتی بادی مخصوص برای مقابله با آن آنتی‌ژن را بسازند.
هنگامی که عفونت کنترل شد، تولید آنتی بادی کاهش می یابد و کمی از آنتی‌بادی در گردش خون باقی می ماند و اگر این آنتی‌ژن خاص دوباره ظاهر شود، پاسخ آنتی بادی بسیار سریع‌تر و قوی‌تر خواهد بود.
انواع آنتی‌بادی‌ها
- ایمنوگلوبولین G: این نوع ایمونوگلوبولین، در گردش خون زیاد است. این نوع ایمنوگلوبولین برای محافظت از جنین می تواند از رگ های خونی و پلاسما عبور کند.
- ایمنوگلوبولین M: این نوع ایمنوگلوبولین یکی از بزرگ ترین آنتی‌بادی‌ها از نظر اندازه می‌باشد. این نوع ایمنوگلوبولین نقش مهمی را در پاسخ اولیه به آنتی‌ژن‌های جدید در بدن دارد.
- ایمنوگلوبولین A: در مایعات بدن از قبیل عرق، بزاق و مخاط وجود دارد. این نوع ایمنوگلوبولین از ورود عفونت به جریان خون جلوگیری می کند.
- ایمنوگلوبولین D: این نوع ایمنوگلوبولین جزئی از غشای سطحی لنفوسیت B بالغ است. نقش این نوع ایمنوگلوبولین ناشناخته مانده است.
- ایمنوگلوبولین E : بیشتر در مخاط و بزاق یافت می‌شود. این نوع ایمنوگلوبولین، به آنتی‌ژن‌ها، پاسخ آلرژیک می دهد.
انواع گروه‌های خونی
- گروه خونی A: که به صورت AA و یا AO می‌باشد. آنتی‌ژن سلول‌های خونی A و آنتی بادی موجود در پلاسما، B می‌باشد.
- گروه خونی B: که به صورت BB و یا BO می‌باشد. آنتی‌ژن سلول‌های خونی B و آنتی بادی موجود در پلاسما، A می‌باشد.
- گروه خونی AB: که فقط به صورت AB می‌باشد. آنتی‌ژن بر سلول‌های خونی B و A و فاقد آنتی بادی B و A موجود در پلاسما می‌باشد.
- گروه خونی O: که فقط به صورت OO می‌باشد. فاقد آنتی‌ژن B و A سلول‌های خونی و آنتی بادی موجود در پلاسما، B و A می‌باشد.
از آنجا یک نفر با یک نوع گروه خونی ممکن است آنتی بادی بر علیه گروه خونی دیگر تولید کند، لذا مهم است که در اهدای خون به این نکته توجه شود. برای مثال فردی با گروه خونی B، آنتی بادی A دارد. حال اگر به این فرد، گروه خونی نوع A را تزریق کنید، آنتی بادی نوع A، به آنتی‌ژن روی سلول‌های خونی نوع A متصل می‌شود و موجب مسدود شدن عروق خونی و جلوگیری از جریان طبیعی خون می گردد.
از آنجایی که افراد با گروه خونی AB فاقد آنتی بادی نوع A و B در پلاسما می‌باشند، آنها می‌توانند از تمام گروه‌های خونی، خون دریافت کنند.
مطالب مرتبط:
چه بیماریی در چه گروه‌خونی بیشتر است؟
چه کسانی نمی‌توانند خون اهدا کنند؟
