کراماتی از کریمه آل طه

حضرت معصومه علیها السلام بیست و پنج ‏سال بعد از تولد امام رضا علیه السلام در اول ذى قعده سال 173 ه . ق دیده به جهان گشود،پدرش امام موسى بن جعفر علیهما السلام و مادرش بانویى پاكیزه به نام نجمه بود كه با نام‌ هاى تكتم، خیزران، اروى، ام البنین، طاهره، سمانه، شقراء، سكن و صقر نیز از وى یاد شده است. (بحار الانوار ج48)

در مقام و منزلت و جایگاه این بانوى بزرگوار نزد اهل بیت علیهم السلام همین بس كه امام صادق علیه السلام فرمودند:

«الا ان للجنة ثمانیة ابواب ثلاث منها الى قم فیها امراة هى من ولدى اسمها فاطمة بنت موسى، تدخل بشفاعتها شیعتى الجنة باجمعهم; (بحارالانوار ج60) آگاه باشید بهشت هشت در دارد كه سه در آن به سوى قم است . بانویى از فرزندان من در آنجا وفات مى‏ كند كه نامش فاطمه دختر موسى است . همه شیعیان ما به شفاعت او وارد بهشت مى‏شوند».

همچنین امام رضا علیه السلام درباره آن حضرت فرمودند: «من زارها عارفا بحقها فله الجنة؛ (بحار الانوار ج48) هر كس او را - در حالى كه حقش را مى‏شناسد - زیارت كند، بهشت ‏از آن اوست..

در این مقاله، به مناسبت وفات حضرت معصومه علیهاالسلام به بیان كراماتى از آن بانوى بزرگوارمی‌پردازیم.

نزول رحمت الهى

بار دیگر شبانگاهان دست فیاض الهى از آستین كریمه اهل بیت به درآمد وچراغى به روشنى خورشید ولایت فراروى عاشقان دلسوخته بر افروخت. سخن از گفـته هاى دور نمى باشد بلكه حقیقى است محقق در جمعه شب 73/2/23 آرى بار دیگر در آن شب شاهد گشوده شدن خزائن غیب گشتیم و نزول رحمت الهى: آن كه مورد عنایت قرار گرفت مسافرى بود از راه دور, دخترى چهارده ساله از اهالى ((شوط)) ماكو, از شهرهاى آذربایجان كه خود با ما چنین سخن مى گوید:

رقیه امان الله پور هستم از اهالى ((شوط)) ماكو, چه ار ماه پیش بر اثر یك نوع سرماخوردگى از هر دو پا فلج شدم; خانواده ام مرا به بیمارستانهاى مختلف در شهرهاى ماكو, خوى و تبریز بردند, ولى همه پزشكان پس از عكسبردارى و انجام آزمایش مكرر, از درمانم عاجز شدند و من دیگر نمى توانستم پاهایم را حركت دهم تا این كه چهارشنبه شب (73/2/21) در عالم رویا دیدم كه خانمى سفید پوش به طرف من آمدند و فرمودند:

چرا از همان ابتداى بیمارى پیش من نیامدى تا شفایت دهم؟

با اضطراب از خواب پریدم و جریان خواب را با عمو و عمه ام در میان گذاشتم و آنها نیز بلافاصله مقدمات سفر به قم را فراهم آوردند.

لذا روز جمعه (73/2/23)ساعت 7/30 دقیقه بعد از ظهر به حرم مطهر مشرف شدیم. پس از نماز, مشغول خواندن زیارتنامه شدم كه ناگهان صداى همان خانمى كه در خواب دیده بودم به گوشم رسید كه فرمود:

بلند شو, راه برو, كه شفایت دادم.

من ابتدا توجهى نكردم و باز مجددا" همان صدا با همان الفاظ تكرار شد; این بار به خود حزكتى دادم و مشاهده كردم كه قادر به حركت مى باشم و مورد لطف آن بى بى دو عالم قرار گرفته ام.

اداى دین و گشایش در زندگى

حاج آقا تقى كمالى، از خدام آستانه مقدسه مى‏گوید: «در سال 1302 ه . ق . در آستانه مقدسه متحصن شده و پناهنده به آن بانوى معظم بودم و در یكى از حجرات صحن نو منزل داشتم، روزگارم به تلخى و سختى سپرى مى‏شد و كاملا تحت فشار بى‏پولى و ندارى قرار گرفته بودم؛ زندگانى را با قرض از كسبه اطراف حرم مى‏گذراندم، تا این كه یك روز بعد از اداى فریضه صبح به حرم ‏بى ‏بى مشرف شدم و وضع خود را به عرض رساندم .

در این حال دیدم كیسه پولى روى دامنم افتاد، مدتى صبر كردم، به خیال این كه شاید این كیسه پول مال زوار محترم باشد تا به صاحبش رد نمایم؛ دیدم خبرى نشد، فهمیدم كه مرحمتى خانم است؛ به حجره خود برگشتم؛ وقتى كیسه را باز كردم، مبلغ چهار تومان در آن بود؛ ابتدا بدهی‌ هایم را پرداختم و به مدت چهارده ماه خرج كردم و تمام نمى‏شد تا این كه روزى حضرت حجة الاسلام حرم پناهى تشریف آوردند و از وضع زندگى من جویا شدند، من موضوع را اظهار نمودم. در همان ایام به آن عطیه خاتمه داده شد.( فروغى از كوثر، ص‏70)

نسیم رحمت خواهر پروین محمدى اهل باختران در سال سوم دبیرستان مبتلا به تشنج اعصاب شدند و پس از بى اثر بودن معالجات مكرر و ناامیدى از همه جا همراه خانواده عازم مشهد مقدس مى شوند به امید شفا از امام رضا علیه السلام. اكنون مادر ایشان این كرامت را اینگونه بیان مى فرمایند:

وقتى به قم رسیدیم با خود گفتم خوبست اول به زیارت خواهر امام رضا علیه السلام برویم اگر جواب نداد به مشهد مى رویم; ساعت 2 بعد از نیمه شب بود كه به قم رسیدیم; ساعت 9 صبح به حرم مشرف شدیم و دختر را كه به سختى خوابش مى برد و در اثر تشنج اعصاب دچار مشكلاتى مى شد با حال توجه و توسل به حضرت معصومه علیهاالسلام, به نزدیك ضریح بردم و براحتى خوابید.

پس از مدتى كه نماز ظهر و عصر گذشت بوى عطر عجیبى حرم را گرفت و دیدم دست راست دخترم سه مرتبه به صورتش كشیده شد و رنگ او برافروخته شد و گوشه چادر او را كه به ضریح بسته بودم باز شد; در همین حال دخترم به راحتى از خواب بیدار شد و گفت مادر كجاییم؟

گفتم: حرم حضرت معصومه علیهاالسلام. گفت: مادر گرسنه ام!! من كه ماهها بودحسرت شنیدن این كلمه را از او داشتم, گفتم: برویم بیرون حرم; با هم داخل صحن حرم شدیم از او پرسیدم: احساس ناراحتى نمى كنى؟ گفت: نه, الحمد الله خوب هستم. و من احساس كردم كه حالت او طبیعى شده است و از حضرت معصومه علیهاالسلام تشكر مى نماییم.

آقا مریض را به حرم خواهر مى فرستد

آقاى حیدرى كاشانى مى گوید: بعد از یك دهه سخنرانى در مسجد گوهرشاد, خانمى پیش من آمد و گفت: پسر جوان مریضى داشتم كه شبى حضرت رضا علیه السلام را در خواب دیدم, حضرت فرمود: یكى از دو مریضى جوانت را شفا دادم, مریضى دوم (او را خواهرم در قم شفا خواهد داد) به نزد خواهرم در قم برو. حال كه شما عازم قم هستید این شصت تومان را داخل ضریح حضرت بینداز; من چند روز دیگر به قم خواهم آمد.

من به او گفتم: شما موقع آمدنتان به مشهد به قم نرفتید؟ گفت: نه.

گفتم: این فرمایش حضرت گلایه اى بوده از شما كه چرا در طول راه مسافرت به مشهد به زیارت خواهر ایشان نرفته اید؟

جلال و جبروت کریمه

آقاى شیخ عبد الله موسیانى(ایشان از شاگردان آیت الله مرعشى(ره) بودند)نقل فرمودند به این كه حضرت آیت الله مرعشى نجفى به طلاب مى فرمود:

علت آمدن من به قم این بود كه پدرم آسید محمود مرعشى نجفى (كه از زهاد و عباد معروف بود) چهل شب در حرم حضرت امیر علیه السلام بیتوته نمود كه آن حضرت را ببنید, شبى در (حال مكاشفه) حضرت را دیده بود كه به ایشان مى فرماید: سید محمود چه مى خواهى؟ عرض مى كند: مى خواهم بدانم قبر فاطمه زهراء علیها السلام كجاست؟ تا آن را زیارت كنم.

حضرت فرموده بود: من كه نمى توانم (بر خلاف وصیت آن حضرت), قبر او رامعلوم كنم.

عرض كرد: پس من هنگام زیارت چه كنم؟

حضرت فرمود: خدا جلال و جبروت حضرت فاطمه علیها السلام را به فاطمه علیها السلام عنایت فرموده است, هر كس بخواهد ثواب زیارت حضرت زهرا علیها السلام را درك كند به زیارت فاطمه معصومه علیها السلام برود.

آیت الله مرعشى مى فرمودند: پدرم مرا سفارش مى كرد كه من قادر به زیارت ایشان نیستم اما تو به زیارت آن حضرت برو, لذا من به خاطر همین سفارش, براى زیارت فاطمه معصومه علیها السلام و ثامن الائمه علیها السلام آمدم و به اصرار موسس حوزه علمیه قم, حضرت آیت الله حائرى در قم ماندگار شدم.

آیت الله مرعشى در آن زمان فرمودند: شصت سال است كه هر روز من اول زائـــر حضرتم. (فروغى از كوثر76)

منابع :

بشارة المۆمنین، شیخ قوام اسلامى

فروغى از كوثر، حسن اردشیرى